سوغات پکن

با مراجعه به وب سایت بوکینگ پرشیا می توانید قیمت بلیط قطار را مشاهده کرده و بلیط قطار خود را در قسمت خرید بلیط قطار تهیه فرمایید.

چین صنایع دستی منحصر به فرد بی‌شماری دارد.

با سوغاتی‌ های چین مانند خوش‌نویسی، گره‌زنی، اشیای چینی، مُهرهای حکاکی شده، برش کاغذ و بسیاری آثار مدرن دیگر آشنایی دارید. خریدن یک سوغاتی خوب می‌تواند بیشتر احساس سفر به شهری را برای شما زنده نگه دارد. در این مطلب مکان‌هایی را به شما معرفی می‌کنیم تا خاطراتی ماندگار از سفر به پکن با خود بازگردانید و از دیدن آن‌ها لذت ببرید.۱. منطقه گولو
«دریاچه هوهایی» (Houhai Lake) یکی از زیباترین تفرجگاه‌ها در مرکز پکن است. در بسیاری از خیابان‌های سنتی «هاتونگ» (hutong) که به دریاچه ختم می‌شوند، فروشگاه‌های کوچک فروش سوغات‌های مقرون به صرفه به چشم می‌خورند. اما در بین آن‌ها برخی دست‌سازه‌هایی گرانبها به فروش می‌رسانند. کمی که از دریاچه فاصله بگیرید، در «خیابان شرقی گولو» (Gulou East Street) چنین فروشگاه‌هایی را خواهید دید. سوغات سنتی مانند پوشاک یا اکسسوری‌هایی از طراحان بومی مانند «اسپون هاوس» (Spoon House) هم کاربردی بوده و هم خاطره‌ای ماندگار برای شما رقم می‌زنند.

۲. منطقه هنرهای ۷۹۸
«منطقه هنرهای ۷۹۸» (798 Arts District) منزلگاه هنرمندان مدرن و پیشرو محسوب می‌شود. مکان کارخانه‌ی قدیمی به یکی از مد روزترین نواحی پکن تبدیل شده و هنرمندان و طراحان در کنار هم آثارشان را به نمایش می‌گذارند. این مکان تنها نمایشگاه نیست و بسیاری از آثار در آن به فروش می‌رسند و می‌توان آن‌ها را یک سوغاتی و یادگاری ایده‌آل دانست. «فروشگاه طراحی ۸۶ » (86 Design Store) فروشنده‌ی اقلام خانگی است که شاید به صورت کامل نمادی از چین نباشند، اما هدایایی منحصر به فرد به سبک نوین از این شهر به شمار می‌آیند.

۳. کیانمن
خیابان پیاده‌روی «کیانمن» (Qianmen) در طول تاریخ مکان فعالیت کسب و کار‌های محلی بوده است. این خیابان هنوز هم یکی از برترین مناطق پکن برای عاشقان خرید شناخته می‌شود و فروشگاه‌ها با هدف حفظ ماهیت امپراطوری چین هنوز در آن فعالیت می‌کنند. بنابراین اگر به دنبال اصالت و در عین حال تنوع باشید، خرید سوغاتی در این‌جا می‌تواند تجربه‌ای لذت‌بخش باشد. یکی از برجسته‌ترین فروشگاه‌های کیانمن، «نیلانشنگ» (Neilansheng) است که کفش‌ها را به همان روشی که دو قرن قبل در «سلسله چینگ» (Qing Dynasty) دوخته می‌شدند، می‌سازد. همچنین خیابان مملوء از فروشگاه‌های زیورآلات است که انواع دستبند، مجسمه‌های کوچک «نتسوکه» (netsuke)، تسبیح‌های یشم، کهربا و دیگر سنگ‌ها که نیروی خوش‌یمنی حفظ می‌کنند، را می‌فروشند.

۴. نانلواوگشیانگ
«نانلواوگشیانگ» (Nanlguoguxian) منطقه‌ای توریستی به شمار می‌رود و شلوغ بودن آن گاهی خرید سوغاتی‌های عالی از آن را دشوار می‌سازد. درنتیجه این خیابان بازسازی شده تا بهتر بتواند پذیرای جمعیت زیاد گردشگران باشد. نانلواوگشیانگ خیابانی متراکم از فروشگاه‌ها و غرفه‌هایی است که می‌توانید هدایای خود برای عزیزانتان را از آن‌ها خریداری کنید و به خانه ببرید.

۵. ووداوینگ
خیابان سنتی هاتونگ «ووداوینگ» (Wudaoying) یکی از پرطرفدارترین کوچه‌های متصل به «معبد لاما» (Lama Temple) است. تعدادی غذاخوری به علاوه‌ی محوطه‌هایی که برای ایجاد فروشگاه‌ها بازسازی شده‌اند ووداوینگ را اشغال کرده‌اند که صنایع دستی در آن‌ها به فروش می‌رسد. از وسایل خرده‌ریز تا اشیای تزئینی کوچک در کنار لوازم مدرن مانند محصولات برند مد روز «پلسترد ۸» (Plastered 8) در این فروشگاه‌ها به چشم می‌خورند. برخی فروشگاه‌ها اشیای تزئینی بودایی می‌فروشند که به رنگ و بوی بومی این محل می‌افزایند. در طول روز عابران هنرمندانی را می‌بینند که سخت مشغول کار هستند و گاهی برای معاشرت با آن‌ها توقف می‌کنند. این آثار هنری که در زبان تبتی به آن «تانگکا» (tangka) می‌گویند شامل نقاشی روی ابریشم و کتان می‌شود که خدایان مختلف را نشان می‌دهند و مردم اعتقاد دارند از خانه محافظت کرده و طالع خوب به همراه می‌آورند.

۶. مالیاندائو
«مالیاندائو» (Maliandao) بخش جنوب غربی پکن است. این خیابان به هر چیزی که مرتبط با چای باشد اختصاص دارد؛ مانند فنجان چای، قوری، میز و البته انواع مختلف چای. دو بازار سرپوشیده محبوب در بخش جنوبی خیابان به نام «شهر چای مالیاندائو» (Maliandao Tea City) یا بازاری دیگر به نام «بازار لذت چای» (Tea Joy Market) هستند. شهر چای ساختمانی چهار طبقه است که سه طبقه‌ی آن به چای اختصاص دارد و در طبقه‌ی چهارم انواع دوربین و کالاهای مرتبط با تصویربرداری به فروش می‌رسند.

۷. تانگرنتانگ
«تانگرنتانگ» (Tongrentang) در سال ۱۶۶۹ تأسیس شد و مشهورترین داروخانه‌ی سنتی در چین است. از سال ۱۷۲۳ تانگرنتاگ داروخانه‌ی رسمی حکومت بود و داروهای آن شهرت زیادی دارند. در سال ۲۰۰۶ «فرهنگ دارویی چینی تانگرنتانگ» (Tongrentang Chinese Medicine Culture) در لیست میراث فرهنگی ناملموس چین قرار گرفت. پس اگر می‌خواهید از داروهای سنتی چین سوغاتی از سلامتی ببرید، به تانگرنتانگ بروید.

۸. خیابان نقره
«خیابان نقره» (Silver Street) خیابانی طولانی است و فروشگاه‌های بی‌شماری دارد که از پوشاک، زیورآلات، لوازم خانگی، شیرینی‌پزی، رستوران‌، سینما و سالن‌های زیبایی در آن‌ها خواهید دید. قدم زدن در این خیابان و تماشای ویترین‌ها امری لذت‌بخش برای عاشقان خرید محسوب می‌شود. صنایع دستی سنتی مانند نقاشی‌ها، اشیای برنز، حکاکی و میناکاری را در این خیابان خواهید یافت. صنایع دستی معروف دیگر «بطری انفیه‌دان» (snuff bottle) رنگارنگ است که نوع عتیقه‌ی آن از دوره‌ی «چینگ»، هدیه‌ای فوق‌العاده برای کلکسیونرها به شمار می‌رود.

با مراجعه به وب سایت بوکینگ پرشیا می توانید قیمت بلیط قطار را مشاهده کرده و بلیط قطار خود را در قسمت خرید بلیط قطار تهیه فرمایید.

دریاچه پیناتوبو فیلیپین

بلیط قطار

دریاچه کوه پیناتوبو، که پس از فوران آتشفشان در سال 1991 شکل گرفت.

این دریاچه در Botolan ، Zambales ، در نزدیکی استان های Pampanga و Tarlac در فیلیپین واقع شده است و عمیق ترین دریاچه در فیلیپین به شمار می آید.این دریاچه در کشورفیلیپین با 600 متر (2000 فوت) عمق، در حدود 90 کیلومتری (56 مایل) شمال غربی پایتخت مانیل واقع شده است.

زمين شناسي
فعالیتهای آتشفشانی کوه پیناتوبو چرخه ای را دنبال کرده است قرن هادر حالت خاموشی بود ، به علت فوران تشکیل دهنده جلبکها با جریانهای بزرگ پیروکلستیک خاتمه یافته اند. پیامد بعد از فوران ،  لارهای ناشی از باران در زهکشی های اطراف و ساختمان گنبدی که دهانه رود را پر می کند. و سپس یک دوره طولانی ساکن یا خاموشی  دیگر و بعد از فوران ، لاهارها که در امتداد کانالهای آتشفشان فرو می روند ممکن است شاخه های رودخانه ها را در ورای پیناتوبو سد کنند و دریاچه های طبیعی ایجاد کنند. شواهد ژئوفیزیکی نشان می دهد که حداقل دو دریاچه باستانی در دره رود مپانوپه در قسمت جنوب غربی آتشفشان وجود داشته است.

تاریخچه
فوران اوج کوه در سال 1991 ،  پیناتوبو قله اصلی آتشفشان را نابود کرد. این از فروپاشی قله آتشفشان در 15 ژوئن ، در دوره زلزله های بزرگ ، در پاسخ به خروج حجم زیادی از ماگما از مخزن زیر آتشفشان ایجاد شده است.  در اوایل سپتامبر 1991 ، یک دریاچه کم عمق شکل گرفت. نرخ بارندگی زیاد این منطقه منجر به انتقال سریع از یک دریاچه اسیدی کوچک و گرم به یک دریاچه بزرگ با درجه حرارت و pH (پی‌اچ یا پ هاش ، یک کمیت مهم لگاریتمی است که میزان اسیدی یا بازی بودن مواد را مشخص می‌کند.) نزدیک به محیط می شود.

زهکشی دریاچه

دره های لاهار در منطقه Pinatubo ، 2006
به دلیل خطر ریزش آب رودخانه به دلیل فشار آب و افزایش طولانی مدت به این زهکشی در سطح آب وجود دارد. کارشناسان از این نگران بودند که وزن آب می تواند دیوارهای دهانه را زیر پا بگذارد و خانه های 40000 نفر را در داخل و اطراف شهر ساحلی کوچک بوتولان ، واقع در 25 مایلی آتشفشان سیل بزند.

در سپتامبر 2001 ، ساکنان بوتولان و مناطق اطراف به عنوان پیشگیری از وقوع سیل،  گل و لای آب به مراکز تخلیه اعزام شدند. دولت فیلیپین دستور تخلیه  و همچنین كنترل دریاچه را صادر كرد و مقامات را مجبور كردند كانالی به عرض 5 متر را از لبه دهانه آتشفشان حفر كنند ، حدود یك چهارم از حجم دریاچه را تخلیه كنند و آب شیرین اضافی را به رودخانه های محلی منحرف كنند. دره های موجود لاهار به عنوان مسیرهای زهکشی آب به رودخانه ها و نهرهای اطراف خدمت می کند که بزرگترین آن رودخانه بوکوو است. در سال 2002 ، آب باران انباشته شده در دریاچه در طی فصل باران موسمی به سطح خطرناکی افزایش یافت ، کانال تخلیه مصنوعی را نقض کرد و باعث ایجاد جریان های خفیف لار در این منطقه شد.

غار هانگ سون دونگ ویتنام

یکی از بزرگترین غارهای دنیا به نام “هانگ سون دونگ” در کشور ویتنام قرار دارد.

 این غار دارای یک جنگل داخلی است و  به حدی وسیع است که برای وارد شدن به آن باید از یک مسیر عمودی به ارتفاع یک آسمانخراش 40 طبقه پایین رفت.  این غار که بزرگترین غار دنیا است دنیای عجیبی برای خود دارد، دارای اکوسیستمی کاملا منحصر بفرد است که در درون خود هم جنگل و هم ساحل را جای داده است. در آستانه ورود به “هانگ سون دونگ”، یک ستون غول پیکر از رسوبات کربنات کلسیم همانند برجی بلند در برابر دیدگان کاشفان این غار عظیم ظاهر می شود. در سال 1991 کشاورزی ویتنامی که می‌خواست از طوفان در امان باشد این غار را ناخودآگاه کشف کرد و در آوریل 2009 تیمی متشکل از اکتشاف کنندگان انگلیسی و ویتنامی شروع به اکتشاف “هانگ سون دونگ” کردند و دریافتند که زیر جنگلهای بارانی در مرز میان ویتنام و لائوس غاری خیره کننده به طول بیش از 4 کیلومتر و در برخی نقاط با ارتفاع بیش از 180 متر امتداد یافته است.

بررسی ها نشان داد که یک رودخانه زیرزمینی بین دو تا پنج میلیون سال قبل این غار را در زیر این جنگل بارانی حفر کرده است. کاشفان دوباره به این منطقه اعزام شدند و تاکنون توانسته اند بیش از 150 غار را کشف کرده و بیش از 140 کیلومتر تونل در داخل این غارها را نشانه گذاری کنند. چنین غاری با توجه به موقعیت جغرافیایی که دارد و با توجه به آب و هوای خود از نوع پوشش گیاهی و جانوری خاصی برخوردار است . همین موضوع باعث شده که  گیاهان و جانوران زیادی این غار را برای زندگی انتخاب کنند .گیاهان بیشتر در مناطق ابتدایی غار به چشم می خورند در واقع تا جایی از غار که نور به آن می رسد گیاهانی رشد کرده اند .همینطور جانوران زیادی از جمله انواع خفاش , مار , پرندگان , میمون ها و … در هانگ سون دونگ به حیات خود ادامه می دهند . با توجه به اینکه این مسیر تنها راه رسیدن به غار است .

در طی این مدت اندک از کشف غار ، زندگی مردمان این دهکده رونق خوبی پیدا کرده است.   برای اغلب گردشگران سفر به این دهکده و ملاقات با مردم مهربان آن بسیار شگفت انگیز بوده است . بازدید از این غار به صورت محدود و با هزینه تقریبی ۳۰۰۰ دلار برای هر نفر امکان پذیر است.

بلیط اتوبوس

خرید بلیط اتوبوس

قیمت بلیط اتوبوس

رزرو بلیط اتوبوس

بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

بلیط هواپیما

خرید بلیط هواپیما

پرواز داخلی

پرواز خارجی

پرواز چارتر

خرید اینترنتی بلیط هواپیما

غارهای الورا هند

غارهای اَلورا یکی از گسترده ترین مکان های رهبانی در جهان می باشند.

 در فاصله 30 کیلومتری شمال تا شمال غرب شهر ارنگ آباد (Aurangabad) و در نزدیکی دهکده الورا ، کشور هند قرار گرفته اند. پیروان آیین بودا، هندو  و دین جِین (Jainism) در میان قرون ششم و دهم پس از میلاد مسیح دست به ساخت این سازه بسیار پیچیده زدند. در اینجا تعداد 12 غار بودایی، 17 غار متعلق به پیروان هندو و 5 غار دیگر هم از آنِ پیروان مذهب جِین می باشد. این واقعیت که این گروه ها، سازه های خود را تا این حد نزدیک به هم و حتی در برخی از اوقات در یک زمان بنا کرده اند، اثباتی بر هماهنگی میان ادیانی است که در این دوره از زمان در تاریخ کشور هندوستان وجود داشته است.

سازندگان غارهای الورا را از میان سطوح و نمای تپه های چاراناندری (Charanandri) که آرایشی از سنگ های آتشفشانی بازالت می باشد برش داده و بنا کردند. آنها ساخت این بنا را از حوالی سال 500 پس از میلاد مسیح آغاز کردند. کار ساخت غارهای بودایی چیزی بین سال های 500 الی 750 پس از میلاد مسیح زمان برد. تراشکاری سنگ ها به وسیله اسکنه و برای ساخت غارهای آیین هندو در میان سال های 600 الی 870 پس از میلاد مسیح روی داد در حالیکه کار ساخت غارهای جِین ها حدوداً از  سال 800 تا سال 1000 بعد از میلاد مسیح ادامه داشت. معابد و صومعه سراها با تراشیدن دیواره های صخره هایی از جنس سنگ بازالت، درست در کنار همدیگر بنا شدند. در مجموع تعداد 34 غار در اینجا وجود دارد و همگی به ترتیب زمان ساخت شماره گذاری شده اند. ابتدای این شماره گذاری از قدیمی ترین غار مذهب بودایی که در انتهای قسمت جنوبی این منطقه واقع شده شروع می شود. 

غارهای بوداییان اولین سازه های ساخته شده هستند. تمامی این غارها به جز غار دهم، صومعه سراهایی بودند که برای فعالیت هایی نظیر غذا خوردن، خوابیدن و مراقبه استفاده می شدند. همراه با پیشرفت ساخت غارها که مدام به سمت شمال ادامه پیدا می کردند، ابعادشان نیز بزرگ تر می شد. به عنوان مثال، غار شماره یک بسیار ساده ساخته شده و با کم ترین میزان سنگ تراشی، دارای تعداد هشت سلول رهبانی کوچک است، در حالی که غار شماره یازده دارای سه طبقه به همراه یک تالار بسیار بزرگ در طبقه بالایی است. در زیارتگاه، دیوارهایی وجود دارند که شامل پنج بودا می باشد که بقایای بودا در قلمرو زمین هستند. همینطور در کنار این 5 بودا، هفت بودای دیگر که نشان دهنده تجسمی از گذشته است نیز وجود دارد. 17 غار متعلق به مذهب هندو در میان بخش مرکزی این بنای پیچیده جا خشک کرده اند. برخلاف غارهای صاف و ساده بودایی که قبل تر بنا شده بودند، حجاری ها و نقوش برجسته بسیاری که متعلق به یکی از خدایان آنها به نام شیوا می باشد، دیوارهای غارهای پیروان آیین هندو را پوشانده است. این نقوش برجسته وقایای مختلفی که در کتاب مقدس این مذهب نوشته شده را به تصویر می کشند.

سازندگان، غار چهاردهم را از یک صومعه سرای بودایی به یک معبد هندو تبدیل کرده اند. گچ بری های پیش ساخته باشکوه، زینت و زیبایی خاصی به دیوارهای این غار داده و همینطور یک آلاچیق، مجسمه الهه باروری و جوان نیز آنها را پوشش می دهد. غار پانزده هم در نگاه اول بسیار ساده به نظر می رسد اما در طبقه بالایی آن تعدادی از نفیس ترین مجسمه های موجود در میان غارهای الورا قرار داده شده است. غار شانزدهم بی رقیب ترین و برجسته ترین مورد در میان غارهای الورا می باشد. این غار که به نام معبد کایلاسا (Kailasa) نیز شناخته می شود، در اصل یک غار نبوده و بیشتر به مانند یک معبد مستقل می باشد که به طول کامل از تراشیدن یک قطعه سنگ بزرگ به وجود آمده است. این بنای عظیم می تواند در حدود دو برابر مساحت معبد پارتِنان (Parthenon) که در شهر آتن قرار دارد را پوشش دهد. این غار نشان دهنده خانه خدای شیوا و کوه کایلاش (Mount Kailash) می باشد. در اصل این محل با پوششی از گچ سفید رنگ پوشانده شده بود تا آن را به مانند کوه های پوشیده از برف نشان دهد. باستان شناسان بر این باورند که غار بیست و یکم قدیمی ترین غار مذهب هندو در بنای الورا می باشد.

این غار شامل مجسمه های فاخری از جمله نگهبانان درب و الهه های رود می باشد. غار بیست و نهم نیز در اواخر سال پانصد تراشیده شد و دارای سه مسیر پلکانی است که توسط یک جفت مجسمه شیر محافظت می شده اند. به مانند دیگر غارهای متعلق به مذهب هندو، گچ بری های پیش ساخته زیبایی تمامی دیوارهای این غار را پوشانده است. سفر به غارهای الورا با توجه به مقادیر زیادی از سازه های باستانی و آثار هنری موجود در آن، گاهی اوقات می تواند خسته کننده و دشوار باشد. برای همین بهترین کار این است که به هنگام کاوش در این غارها و برای هر چه بهتر درک کردن چنین مکان هایی و هر آنچه را که به نمایش می گذارند، زمان کافی در نظر گرفته شود.

بلیط اتوبوس

خرید بلیط اتوبوس

قیمت بلیط اتوبوس

رزرو بلیط اتوبوس

بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

بلیط هواپیما

خرید بلیط هواپیما

پرواز داخلی

پرواز خارجی

پرواز چارتر

غارهای الورا هند

غارهای اَلورا یکی از گسترده ترین مکان های رهبانی در جهان می باشند.

 در فاصله 30 کیلومتری شمال تا شمال غرب شهر ارنگ آباد (Aurangabad) و در نزدیکی دهکده الورا ، کشور هند قرار گرفته اند. پیروان آیین بودا، هندو  و دین جِین (Jainism) در میان قرون ششم و دهم پس از میلاد مسیح دست به ساخت این سازه بسیار پیچیده زدند. در اینجا تعداد 12 غار بودایی، 17 غار متعلق به پیروان هندو و 5 غار دیگر هم از آنِ پیروان مذهب جِین می باشد. این واقعیت که این گروه ها، سازه های خود را تا این حد نزدیک به هم و حتی در برخی از اوقات در یک زمان بنا کرده اند، اثباتی بر هماهنگی میان ادیانی است که در این دوره از زمان در تاریخ کشور هندوستان وجود داشته است.

سازندگان غارهای الورا را از میان سطوح و نمای تپه های چاراناندری (Charanandri) که آرایشی از سنگ های آتشفشانی بازالت می باشد برش داده و بنا کردند. آنها ساخت این بنا را از حوالی سال 500 پس از میلاد مسیح آغاز کردند. کار ساخت غارهای بودایی چیزی بین سال های 500 الی 750 پس از میلاد مسیح زمان برد. تراشکاری سنگ ها به وسیله اسکنه و برای ساخت غارهای آیین هندو در میان سال های 600 الی 870 پس از میلاد مسیح روی داد در حالیکه کار ساخت غارهای جِین ها حدوداً از  سال 800 تا سال 1000 بعد از میلاد مسیح ادامه داشت. معابد و صومعه سراها با تراشیدن دیواره های صخره هایی از جنس سنگ بازالت، درست در کنار همدیگر بنا شدند. در مجموع تعداد 34 غار در اینجا وجود دارد و همگی به ترتیب زمان ساخت شماره گذاری شده اند. ابتدای این شماره گذاری از قدیمی ترین غار مذهب بودایی که در انتهای قسمت جنوبی این منطقه واقع شده شروع می شود. 

غارهای بوداییان اولین سازه های ساخته شده هستند. تمامی این غارها به جز غار دهم، صومعه سراهایی بودند که برای فعالیت هایی نظیر غذا خوردن، خوابیدن و مراقبه استفاده می شدند. همراه با پیشرفت ساخت غارها که مدام به سمت شمال ادامه پیدا می کردند، ابعادشان نیز بزرگ تر می شد. به عنوان مثال، غار شماره یک بسیار ساده ساخته شده و با کم ترین میزان سنگ تراشی، دارای تعداد هشت سلول رهبانی کوچک است، در حالی که غار شماره یازده دارای سه طبقه به همراه یک تالار بسیار بزرگ در طبقه بالایی است. در زیارتگاه، دیوارهایی وجود دارند که شامل پنج بودا می باشد که بقایای بودا در قلمرو زمین هستند. همینطور در کنار این 5 بودا، هفت بودای دیگر که نشان دهنده تجسمی از گذشته است نیز وجود دارد. 17 غار متعلق به مذهب هندو در میان بخش مرکزی این بنای پیچیده جا خشک کرده اند. برخلاف غارهای صاف و ساده بودایی که قبل تر بنا شده بودند، حجاری ها و نقوش برجسته بسیاری که متعلق به یکی از خدایان آنها به نام شیوا می باشد، دیوارهای غارهای پیروان آیین هندو را پوشانده است. این نقوش برجسته وقایای مختلفی که در کتاب مقدس این مذهب نوشته شده را به تصویر می کشند.

سازندگان، غار چهاردهم را از یک صومعه سرای بودایی به یک معبد هندو تبدیل کرده اند. گچ بری های پیش ساخته باشکوه، زینت و زیبایی خاصی به دیوارهای این غار داده و همینطور یک آلاچیق، مجسمه الهه باروری و جوان نیز آنها را پوشش می دهد. غار پانزده هم در نگاه اول بسیار ساده به نظر می رسد اما در طبقه بالایی آن تعدادی از نفیس ترین مجسمه های موجود در میان غارهای الورا قرار داده شده است. غار شانزدهم بی رقیب ترین و برجسته ترین مورد در میان غارهای الورا می باشد. این غار که به نام معبد کایلاسا (Kailasa) نیز شناخته می شود، در اصل یک غار نبوده و بیشتر به مانند یک معبد مستقل می باشد که به طول کامل از تراشیدن یک قطعه سنگ بزرگ به وجود آمده است. این بنای عظیم می تواند در حدود دو برابر مساحت معبد پارتِنان (Parthenon) که در شهر آتن قرار دارد را پوشش دهد. این غار نشان دهنده خانه خدای شیوا و کوه کایلاش (Mount Kailash) می باشد. در اصل این محل با پوششی از گچ سفید رنگ پوشانده شده بود تا آن را به مانند کوه های پوشیده از برف نشان دهد. باستان شناسان بر این باورند که غار بیست و یکم قدیمی ترین غار مذهب هندو در بنای الورا می باشد.

این غار شامل مجسمه های فاخری از جمله نگهبانان درب و الهه های رود می باشد. غار بیست و نهم نیز در اواخر سال پانصد تراشیده شد و دارای سه مسیر پلکانی است که توسط یک جفت مجسمه شیر محافظت می شده اند. به مانند دیگر غارهای متعلق به مذهب هندو، گچ بری های پیش ساخته زیبایی تمامی دیوارهای این غار را پوشانده است. سفر به غارهای الورا با توجه به مقادیر زیادی از سازه های باستانی و آثار هنری موجود در آن، گاهی اوقات می تواند خسته کننده و دشوار باشد. برای همین بهترین کار این است که به هنگام کاوش در این غارها و برای هر چه بهتر درک کردن چنین مکان هایی و هر آنچه را که به نمایش می گذارند، زمان کافی در نظر گرفته شود.

بلیط اتوبوس

خرید بلیط اتوبوس

قیمت بلیط اتوبوس

رزرو بلیط اتوبوس

بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

بلیط هواپیما

خرید بلیط هواپیما

پرواز داخلی

پرواز خارجی

پرواز چارتر

غذاهای خیابانی در بارسلون

بوکینگ

غذای خیابانی در بارسلون اهمیت و اعتبار خودش را دارد و روز به روز بیشتر رشد می‌کند.

در ادامه با بهترین دکه‌هایی که غذای خیابانی در این شهر می‌فروشند، بیشتر آشنا خواهید شد. علاقه عجیب مردم بارسلون به غذای خیابانی هرگز از بین نمی‌رود. «ایت استریت» (EatStreet)، «آل دوز» (All Those) و «پالو آلتو» (Palo Alto) پرچم داران این زمینه بوده و علاقه رو به رشد شهر را منعکس می‌کنند. در این راهنما برخی از بهترین فروشندگان غذای خیابانی در بارسلون را به شما معرفی خواهیم کرد.

ال مکس
«ال مکس» (EL MEX) در عرصه غذای خیابانی بارسلون نامی شناخته شده بوده و حاصل تلاش‌های دو آشپز بارسلونی است که شرکت «لا کوسینا پالپیتا» (La Cocina Palpita) را اداره می‌کنند. غذاهای ال مکس از آشپزی آمریکای جنوبی الهام گرفته شده و گزینه‌هایی شامل «تاکو» (taco)، «ناچو» (nacho) و «کِسادیا» (quesadilla) را به مشتریان پیشنهاد می‌کند. هر چند در برخی مواقع می‌توانید منویی اروپایی‌تر هم ببینید و برای مثال از میراث فرانسوی آشپز آن چیزی مانند کُنفیت اردک یا خرچنگ فرانسوی بخورید. هر چیزی که برای خوردن انتخاب می‌کنید، حس و حالی جذاب داشته و جزئیات ویژه‌ای دارد که آن را از باقی فروشندگان متمایز می‌کند.

روف تاپ اسموک هاوس
سرنخ این فروشنده را می‌توانید از نامش دریافت کنید. «روف تاپ اسموک هاوس» (Rooftop Smokehouse) دو سلیقه اخیر غذایی شهر را پوشش داده است و غذای خیابانی خلاقانه با طعم متمایز دودی را به مشتریان پیشنهاد می‌کند. در غذاها حس و حالی از بریتانیای مدرن و حتی اسکاندیناوی را می‌توانید لمس کنید که آن را متمایز می‌کنند. در میان گزینه‌های غذا چیزهای لذیذی مانند سینه اردک، اختاپوس یا پاسترامی را می‌بینید که همگی به دقت دودی شده‌اند و معمولاً کنار ترشیجات خانگی و چیزهایی از این دست آماده می‌شوند.

کاراوان مید
«کاراوان مید» (Caravan Made) در آماده کردن ساندویچ‌های مختلف تخصص داشته و باید حتماً حین تجربه غذای خیابانی بارسلون امتحانش کنید. غذاها بسته به فصل تغییر می‌کنند اما گزینه‌های کلاسیک در هر زمان سال آماده هستند. دو نفری که پشت این پروژه مستقل فعالیت می‌کنند به کمک کاروان نمادینشان توانسته‌اند در عرصه غذای خیابانی برای خود جایگاه خوبی به دست آورند.

چیووس
شاید «چیووس» (Chivuo’s) بیشتر به خاطر شعبه‌اش در «گراسیا» (Gràcia) و همچنین جدیدترین شعبه‌اش در «راوال» (Raval) شناخته شده باشد اما به‌ هرحال این برند ریشه‌های محکمی در عرصه غذای خیابانی دوانده و در رویدادهای غذای خیابانی شهر هم حضور پر رنگش را می‌توانید ببینید. در اینجا می‌توانید از برگرهای خانگی آرام‌پز با بهترین مواد اولیه لذت ببرید. مطمئن باشید که تجربه لذیذی انتظارتان را می‌کشد.

بان می
کسانی که پیشاپیش با غذای خیابانی اصیل ویتنامی آشنا هستند، می‌دانند که با اسم «بان می» (Bánh Mì) چه چیزی نصیبشان می‌شود. این ساندویچ معروف که در باگت‌های فرانسوی سرو می‌شود، پر از عطر و طعم بوده و حسابی شما را سیر می‌کند. در این ساندویچ گوشت را به همراه ترشی، پیازچه و گشنیز داخل نان می‌گذارند و میزان تندی آن را با سس تند «سریراچا» (sriracha) به خودتان می‌سپارند.

بلیط اتوبوس

خرید بلیط اتوبوس

قیمت بلیط اتوبوس

رزرو بلیط اتوبوس

بلیط قطار 

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

بلیط هواپیما

خرید بلیط هواپیما

پرواز داخلی

پرواز خارجی

پرواز چارتر

خرید اینترنتی بلیط هواپیما

عمارت رومر در فرانکفورت

بوکینگ

بنای «رومر» که به شهرداری فرانکفورت تعلق دارد، یکی از مهم‌ترین ساختمان‌های تاریخی این شهر است.

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس      قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

این بنا هر ساله گردشگران بسیاری را از گوشه و کنار جهان به سوی خود می‌کشاند. شهرداری فرانکفورت در قرن پانزده میلادی بنا نهاده شد اما پس از آن به طور مرتب گسترش یافت، تا جایی که آخرین بخش‌های ساخته شده در آن مربوط به سال ۱۹۰۸ میلادی است. رومر یک ساختمان سه طبقه با ده هزار متر مربع مساحت می‌باشد که درون آن ۹ خانه در گرداگرد شش حیاط قرار گرفته‌اند. قدیمی‌ترین بخش ساختمان شهرداری که در مجاورت «رومربرگ» قرار دارد از سه ساختمان متفاوت با سقف‌های شیروانی پلکانی تشکیل شده‌ است که بین قرن‌های پانزده تا هجده میلادی به سبک معماری گوتیک ساخته شده‌اند.
ساختمانی که در وسط قرار گرفته است «زوم رومر» نام دارد که نام ساختمان شهرداری را هم از آن برداشته‌اند. زوم رومر به معنای «در محله‌ی رومی‌ها» است و به رومیانی اشاره دارد که مدت‌ها قبل از شکل‌گیری شهر فرانکورت، در این منطقه زندگی می‌کردند. ساختمانی که در سمت چپ قرار گرفته با نام «آلت لیمپورگ» و ساختمانی که در سمت راست قرار گرفته است با نام «لوونشتاین» شناخته می‌شوند. در آن زمان عرف بود که شورای شهر برای منظور‌های مختلف سیاسی و بازرگانی خدمات رسانی کند.

بلیط قطار    خرید بلیط قطار    قیمت بلیط قطار

پل افسوس و برج ها
ساختمان شهرداری فرانکفورت چندین بار توسعه داده شد؛ در نتیجه‌ی آخرین تغیرات (که در اواخر قرن نوزده میلادی انجام گرفت) اضافه شدن یک پل بر روی خیابان بود. این پل رومانتیک که با سنگ‌های سرخ پوشیده شده بود به منظور اتصال یکی از جناح‌های ساختمان به سازه‌ی اصلی ایجاد شد. این پل را با نام «پل افسوس» یا «پل آه» می‌شناسند که به تقلید از پل معروفی با همین نام در «ونیز»، به این نام، نام‌گذاری شده است.

بلیط هواپیما    خرید بلیط هواپیما     پرواز داخلی    پرواز خارجی    پرواز چارتر     خرید اینترنتی بلیط هواپیما

در اوایل قرن بیستم میلادی که بخش اداری این ساختمان طی یک برنامه‌ی توسعه ساخته شد، هم‌زمان یک جفت برج هم به مجموعه اضافه گردید. برجی که از همه بلندتر بود را «Langer Franz» به معنی «فرانز بلند» و برج کوتاه را «Kleiner Cohn» به معنی «کوهن کوچک» نام گذاشتند. در آن زمان «Langer Franz» بلندترین سازه‌ی شهر بود که ارتفاع آن به هفتاد متر می‌رسید. پس از آنکه برج‌ها طی جنگ به شدت آسیب دیدند، مجددا بازسازی‌هایی بر روی آنها انجام شد. اما سقف بلند Langer Franz تخریب شد و جایی که روزی یک سقف رومانتیک قرار داشت که با برج‌های کوچک، پرچم و تاج مخروطی تزیین شده بود، امروز یک سقف مسطح و صاف قرار دارد. البته طرح‌هایی برای بازسازی بخش تزیینی بالای برج ریخته شده است که در صورت اجرایی شدن آنها، Langer Franz دوباره بلندی و ظاهری قبلی خود را به دست خواهد آورد.

اتاق امپراطور (کایزرزای)
مانند تمام بخش‌های رومربرگ، رومر هم طی بمباران‌های سال ۱۹۴۴ توسط متفقین در جنگ جهانی دوم تخریب شد و پس از جنگ مجددا مورد بازسازی قرار گرفت. کایزرزای «Kaisersaal» یا «اتاق امپراطور» یک سالن طولانی و تاریخی بود که بسیاری از پادشاهان و امپراطور‌های «امپراطوری مقدس رومیان» در سرزمین آلمان در آن تاج‌گذاری کرده‌اند و پس از جنگ جهانی دوم به شکل ساده‌تری بازسازی شد. تصاویر پرتره‌ی پنجاه و دو پادشاه و امپراطور آلمانی، از «فردریش بارباروزا» در سال ۱۱۵۲ تا «فرانز دوم» که در سال ۱۸۰۶ از سلطنت کناره‌گیری کرد، در این سالن قرار دارد.

وبلاگ بوکینگ پرشیا

طولانی‌ ترین سرسره تونلی دنیا در لندن

لندن با جاذبه‌های فراوان خود، مقصد محبوبی در میان گردشگران از سراسر دنیا است.

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس      قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

با این‌حال، جاذبه‌ی جدید این شهر، آدرنالین را به رگ‌های ماجراجویان پمپاژ می‌کند.دراز بکشید، دستان خود را در داخل بدن جمع کنید، سر را به طرف قفسه‌ی سینه بیاورید، زانوهای خود را اندکی خم کرده و برای از دست ندادن مناظر تماشایی اطراف، یک‌ لحظه هم پلک نزنید. جدیدترین جاذبه‌ی شهر لندن، طولانی‌ترین و بلندترین سرسره‌ی تونلی جهان است که به دور سازه‌ای به نام آرسلورمیتال اوربیت (ArcelorMittal Orbit) در پارک المپیک ملکه الیزابت قرار دارد. گردشگران به هنگام دیدار از لندن به بالای این سرسره‌ی مرتفع آمده و آدرنالین را به رگ‌های خود تزریق می‌کنند.

وقتی‌که خود را به بالای سازه‌ی آرسلورمیتال اوربیت برسانید، می‌توانید از بلندترین سکوی تماشای منطقه، مناظر حیرت‌انگیزی از لندن تا ۳۲ کیلومتر دورتر را ببینید. این سازه که برای شکست زاویه‌ی افق با آینه‌ احاطه شده، حسی خارق‌العاده را به هنگام ایستادن در ارتفاع ۸۰ متری از زمین به گردشگران می‌دهد. با این‌حال، آرسلورمیتال اوربیت از سکوی پایین هم سازه‌ای زیبا و چشم‌نواز به نظر می‌رسد.

بلیط قطار    خرید بلیط قطار    قیمت بلیط قطار

پیتر تیودر (Peter Tudor)، مدیر خدمات گردشگری پارک المپیک ملکه الیزابت می‌گوید:

این سرسره یک تجربه‌ی خارق‌العاده و شگفت‌انگیز است. به نظرم هیجان آن چیزی فراتر از تصورات است. این یک سرسره‌ی عظیم است و با سرسره‌های معمولی که شما را به‌آرامی به سطح زمین می‌رسانند تفاوت دارد. سرسره‌ی آرسلورمیتال اوربیت محلی برای جویندگان هیجان و عاشقان هنر است.

در سکوی تماشا در ارتفاع پایین‌تر (ارتفاع ۷۶ متری از سطح زمین) به گردشگران یک محافظ آرنج به همراه یک کلاه ایمنی داده خواهد شد تا اطمینان حاصل شود که همه چیز امن است. وقتی‌که آماده‌ی سقوط شدید، یک کیسه برای قرار دادن پاها در داخل آن به شما داده می‌شود؛ خودتان را سفت نگه دارید و سعی کنید تا تمامی دستورات گفته‌ شده را به خاطر بسپارید. دستان خود را در داخل بدن نگه دارید، سر خود را به پایین خم کنید و دراز بکشید. وقتی‌که آماده شدید، از دست چپ برای هل دادن خود به طرف پایین استفاده کنید.

خوب است تا همه‌ی ماجراجویان بدانند که سرسره‌ی ۱۷۸ متری این سازه با یک شیب تقریباً تند آغاز می‌شود و بدون شک کمی شما را به دلهره می‌اندازد، اما وقتی‌که شروع به پایین رفتن می‌کنید، دیگر راه برگشتی وجود ندارد. وقتی‌که از بالا شاهد سقوط دیگران هستید، این ۴۰ ثانیه برای شما کمی طول می‌کشد، اما وقتی‌که خود درون سرسره قرار می‌گیرید، همه‌چیز در چشم به هم زدنی به پایان می‌رسد.

بلیط هواپیما    خرید بلیط هواپیما     پرواز داخلی    پرواز خارجی    پرواز چارتر     خرید اینترنتی بلیط هواپیما

ورود به این تونل با لحظاتی از تاریکی و روشنی همراه بوده و فرد پیش از آنکه بتواند تصمیمی بگیرد، از یک‌ جهت به جهت دیگر برده می‌شود. در بخش‌های روشن‌تر تونل، پنل‌های شیشه‌ای قرار دارد و افراد می‌توانند با نگاه کردن به بالا، مناظری از لندن را تماشا کنند؛ هرچند تفکر در مورد تصویری که در کسری از ثانیه دیدید، دشوار است. در طول سقوط آزاد، ۱۲ پیچ در مقابل شما قرار دارد و افراد با سرعت ۲۴ کیلومتر بر ساعت به طرف پایین حرکت می‌کنند. این سرسره‌ی جدید در لندن می‌تواند موهای بدن شما را سیخ کند. ۵۰ متر پایانیِ مسیر کاملاً صاف است و سرعت شما به حداکثر ممکن می‌رسد. این بخش از مسیر ترغیبتان می‌کند تا باز هم تمایل داشته باشید این مسیر هیجان‌انگیز را تجربه کنید. وقتی‌که فرد به انتهای مسیر می‌رسد، همچنان در حال تجزیه و تحلیل این موضوع است که چگونه و با این سرعت به زمین رسید.

این همکاری منحصر به‌فرد میان دو تن از هنرمندان معاصر و پیشروی اروپایی (آنیش کاپور به عنوان خالق آرسلورمیتال اوربیت و هنرمند بلژیکی، کارستن هولر)، ترکیبی از جذابیت و دیوانگی به هنگام پیچ خوردن در میان این سازه است. این بنای قرمزرنگ خاص، در سال ۲۰۰۹ ساخته شد و با ۱۱۴.۵ متر ارتفاع، لقب بلندترین پیکره‌ی بریتانیا را به خود اختصاص داد. آرسلورمیتال اوربیت ۲۲ متر بلندتر از مجسمه‌ی آزادی و ۶ بار مرتفع‌تر از مجسمه‌ی «فرشته‌ی شمال» است.

پیتر تیودر می‌گوید:

با این‌حال، در همان اوایل کار ساخت آرسلورمیتال اوربیت، قرار نبود تا برجی سنتی و کاملا متقارن ساخته شود. این سازه از هر طرف که به آن نگاه کنید، متفاوت به نظر می‌رسد. به‌علاوه سرسره‌ی آن هم دارای این ویژگی است. اگر از پایین به سرسره نگاه کنید، می‌بینید که مسیر سرسره از یک طرف حرکت کرده و سپس به جهتی دیگری رفته و اصلا طبق انتظار شما قرینه نیست. چیزی کاملا خارق‌العاده!

پلکان مارپیچ این سازه ۳۵۰ متر طول و ۴۵۵ پله دارد و اگر تصمیم بگیرید تا برای ۱۲ دقیقه، به جای سر خوردن، با پای پیاده به زمین برسید، غرق در صداهای شنیدنی اطراف لندن خواهید شد. این سرسره‌ی پیچ در پیچ شامل ۳۰ بخش فولادی می‌شود که هر بخش تقریبا بین ۵ تا ۷ متر طول دارد. این سرسره برخلاف دیگر سازه‌ها، توسط یک تیم متخصص از صخره‌نوردانی سرهم شده است که ۹ هفته را در حالت معلق صرف نصب هر قطعه کرده‌اند.

سازه آرسلورمیتال اوربیت، سرسره تونلی لندن

با توسعه‌ی پارک المپیک ملکه الیزابت در چند سال آینده، گردشگران نه‌تنها برای حضور در این مرکز ورزشی مشهور ترغیب می‌شوند، بلکه از حضور در پارک‌ها و آبراه‌های زیبا در این اطراف هم لذت خواهند برد. تیودر در پایان با افتخار می‌گوید:

حالا ۶ سال از زمان برگزاری مسابقات المپیک لندن می‌گذرد و میراثی که به جای مانده، سرزنده و پرشور است؛ اما همچنان می‌توان مکان‌های جذاب بی‌شماری را در این پارک تجربه کرد.

حالا ماجراجویان می‌توانند به شرق لندن مراجعه کرده و این تفریح هیجان‌انگیز را تجربه کنند.

ورزشگاه آریانس آرنا مونیخ

آلیانتس آرنا ورزشگاه سرپوشیده فوتبال در شمال مونیخ، آلمان است.

باشگاه بایرن مونیخ بازی‌های خانگی خود را از ابتدای فصل ۰۶–۲۰۰۵ در این ورزشگاه برگزار می‌کند. این ورزشگاه در سراسر جهان بخاطر تکنولوژی ای‌تی‌اف‌ای و قابلیت تغییر رنگ خود معروف است و تنها ورزشگاهی در جهان است که چنین ویژگی‌ای دارد. پیش از این، از سال ۱۹۷۲ به بعد، ورزشگاه المپیک مونیخ محل برگزاری بازی‌های خانگی دو تیم بایرن مونیخ و مونیخ ۱۸۶۰ بود. آلیانتس آرنا دومین ورزشگاه بزرگ در کشور آلمان پس از ورزشگاه سیگنال ایدونا پارک باشگاه بروسیا دورتموند (واقع در دورتموند) است. قبلاً مونیخ ۱۸۶۰ ، 50 درصد از سهم این ورزشگاه را در اختیار داشت ولی بایرن مونیخ سهام آن‌ها را در آوریل ۲۰۰۶ به ارزش ۱۱ میلیون یورو خریداری کرد. این به مونیخ ۱۸۶۰ اجازه می‌دهد تا در این ورزشگاه بازی کند ولی این باشگاه صاحب هیچ حقی برای آن نیست. در ژوئیه ۲۰۱۷ بایرن مونیخ سهام مونیخ ۱۸۶۰ را به‌صورت کلی از این باشگاه خرید و با اختصاصی کردن ورزشگاه برای خودش رنگ و لعاب جدیدی به آن افزود.
رنگ ورزشگاه آلیانتس آرنا به‌هنگام میزبانی از باشگاه بایرن مونیخ (از سال ۲۰۰۵ تاکنون) تمام قرمز، به‌هنگام میزبانی از مونیخ ۱۸۶۰ (از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۷) تمام آبی و به‌هنگام میزبانی از تیم ملی آلمان تمام سفید می‌شود.
گروه خدمات مالی آلیانتس، حقوق نام این ورزشگاه را تا سی سال خریداری کرده اما در بازی‌های رسمی فیفا و یوفا نمی‌توان از این نام استفاده کرد چراکه سیاست‌های منع حمایت‌نکردن از شرکت‌های اسپانسر که شرکای رسمی مسابقات نیستند، بر این دو نهاد حاکم است. در طول جام جهانی ۲۰۰۶، نام ورزشگاه به «فیفا دبلیو-ام اشتادیون مونشن» یا «ورزشگاه جام جهانی فیفا مونیخ» تغییر یافت. در مسابقات باشگاهی یوفا نیز ورزشگاه با نام «فوسبال آرنا مونشن» یا «ورزشگاه فوتبال مونیخ»شناخته می‌شود.

این ورزشگاه میزبان فینال لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۱۲ بین تیم‌های بایرن مونیخ و چلسی نیز بود که پس از ضربات پنالتی به قهرمانی چلسی منجر شد. از سال ۲۰۱۲، موزهٔ رسمی باشگاه بایرن مونیخ با نام «اف‌سی ارلبنیس‌ولت» در درون این ورزشگاه واقع شده‌است.

گنجایش
در ۱۶ ژانویه ۲۰۰۶ با موافقت شهروندان و مسئولین مونیخ، تعداد صندلی‌های ورزشگاه از ۶۹۰۰۰ به ۷۱۰۰۰ افزایش یافت. این تعداد صندلی شامل صندلی‌های ایستاده ورزشگاه نیز می‌شدند. سطح پایینی محل نشستن تماشاچیان دارای ۲۰۰۰۰ صندلی، سطح میانی دارای ۲۴۰۰۰ صندلی و سطح فوقانی دارای ۲۲۰۰۰ صندلی می‌باشد. ده هزار و چهارصد تا از صندلی‌های بخش پایین ورزشگاه قابلیت تبدیل به صندلی‌های ایستاده را دارند و بنابراین می‌توان از روی آن‌ها بازی را به‌صورت ایستاده نیز دنبال کرد که این باعث می‌شود ۳۱۲۰ نفر دیگر بتوانند به جمع تماشاچیان ایستاده اضافه شوند. درکل، گنجایش اختصاصی ورزشگاه شامل ۲۰۰۰ صندلی تجاری، ۴۰۰ صندلی رسانه‌ای، ۱۰۶ صندلی لوکس و ۱۶۵ صندلی برای معلولین و افراد داری ویلچر می‌شود. از نیمه دوم فصل ۰۶–۲۰۰۵ بوندس‌لیگا، گنجایش ورزشگاه در مسابقات داخلی لیگ و جام حذفی تا ۶۹۹۰۱ نفر نیز می‌رفت ولی در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا و یوفا، به دلیل وجود سیاست‌ها و قوانین متفاوت با رقابت‌های آلمان، گنجایش ورزشگاه در بازی‌های اروپایی ۶۶۰۰۰ نفر ماند و در ادامهٔ آن فصل گنجایش ورزشگاه به ۶۹۰۰۰ نفر محدود شد. تا قبل از آغاز فصل ۱۳–۲۰۱۲، بایرن مونیخ اعلام کرد که گنجایش آلیانتس آرنا به ۷۱۰۰۰ نفر برای مسابقات داخلی و ۶۸۰۰۰ نفر برای مسابقات خارجی افزایش پیدا کرده‌است.

داخل ورزشگاه آلیانتس آرنا شامل یک «فروشگاه هواداری» به نام «اف‌سی بایرن مونیخ مگااستور» می‌باشد که هواداران می‌توانند در آن به خرید لوازم مختلفی با مارک بایرن مونیخ بپردازند. ده‌ها رستوران و غذای‌فوری فروشی در محوطه کنار استادیوم واقع شده‌است.

آلیانتس آرنا دارای ۴ رختکن برای بازیکنان تیم میزبان و میهمان، ۴ رختکن برای مربیان و ۲ رختکن برای داوران هر مسابقه دارد. در کناره‌های زمین ۲ بخش ۱۱۰ مترمربعی برای گرم‌کردن بازیکنان هر تیم واقع شده‌است. هم‌چنین تعداد ۵۵۰ توالت و ۱۹۰ مانیتور کامپیوتری در این ورزشگاه وجود دارد.

در ۲۸ آوریل ۲۰۱۳، باشگاه بایرن مونیخ اعلام کرد که تا آغاز فصل ۱۴–۲۰۱۳ بوندس‌لیگا، ۳۰۰ بلیط دیگر نیز برای تماشاچیان به‌فروش خواهد رفت.

در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۴، کارل هاینتس رومنیگه، رئیس باشگاه، اعلام کرد که گفتگوهایی در رابطه با افزایش گنجایش ورزشگاه صورت گرفته‌است و نتیجه آن، نصب ۲۰۰۰ صندلی دیگر در استادیوم بود. در اوت ۲۰۱۴، اعلام شد که گنجایش کلی ورزشگاه به ۷۵۰۲۴ نفر در رقابت‌های داخلی و ۶۹۳۳۴ نفر در رقابت‌های اروپایی افزایش پیدا خواهد کرد. در ژانویه ۲۰۱۵ نیز افزایش گنجایش ورزشگاه در رقابت‌های داخلی تا ۷۵۰۰۰ و در رقابت‌های اروپایی تا ۷۰۰۰۰ اعلام شد.

مشخصات

آلیانتس آرنا هنگام ساخته شدن
این استادیوم بر لبه شمالی شوابینگ در زمینهای فروتمانینگ، مونیخ بنا شده‌است و ۷۵٬۰۲۴ نفر ظرفیت دارد.

آلیانتس آرنا اولین استادیوم جهان است که قابلیت تغییر کامل رنگ بیرون ورزشگاه را دارد.

نورپردازی و رنگ
هر یک از رنگ‌هایی که این ورزشگاه به خود می‌گیرد، معنای خاصی دارد. هنگامی که بایرن مونیخ در آن بازی می‌کند دیواره‌هایش به رنگ قرمز، هنگام پذیرایی از مونیخ ۱۸۶۰ به رنگ آبی و هنگام بازی کردن تیم ملی فوتبال آلمان به رنگ سفید در می‌آید.

پارکینگ
پارکینگ مجموعه بزرگ‌ترین در اروپا است و شامل چهار طبقه است و ظرفیت ۹۸۰۰ اتومبیل را دارد.

تاریخ
در ۲۱ اکتبر ۲۰۰۲ رای‌گیری انجام شد که آیا باید در این مکان و با امکانات شهر مونیخ، استادیوم جدیدی ساخته شود یا نه. حدود دو سوم رای‌دهندگان رای موافق دادند. گزینه دیگری به جای ساختن این استادیوم بازسازی عظیم استادیوم المپیک مونیخ بود اما معمار آن استادیوم، گوتهر بهنیش، با این مخالفت کرده بود.
کار ساخت و ساز از پاییز ۲۰۰۲ شروع شد و در اواخر آوریل ۲۰۰۵ به اتمام رسید. ساخت استادیوم باعث شد تغییراتی اساسی در منطقه داده شود.
در ۳۰ مه ۲۰۰۵ مونیخ ۱۸۶۰ بازی ای نمایشی در مقابل اف. سی نورنبرگ برگزار کرد. فردای آن بایرن مونیخ مقابل تیم ملی آلمان بازی کرد. این دو بازی افتتاحیه این استادیوم بودند. بلیط‌های هر دو بازی از اوایل مارس ۲۰۰۵ فروخته شده بودند. این آغازی بر کار ورزشگاه بود. این پاتریم میلچرائوم از مونیخ ۱۸۶۰ بود که گل اول در بازی اول را زد و اسم خود را به عنوان اولین گلزن این استادیوم ثبت کرد.
اولین گلزن این استادیوم در بازی‌های رسمی، اوون هارگریوز از بایرن مونیخ بود که در پیروزی ۳–۰ آن‌ها مقابل بوروسیا مونشن گلادباخ در ۵ اوت ۲۰۰۵ آن را به ثمر رساند. اولین گل تیمهای حریف را تیم دینامو درسدن در بازی ۹ سپتامبر ۲۰۰۵ مقابل مونیخ ۱۸۶۰ به ثمر رساند.
اولین گل رسمی که در این استادیوم مقابل بایرن مونیخ به ثمر رسید، توسط میروسلاو کلوزه از وردربرمن در بازی ۵ نوامبر ۲۰۰۵ بود. آن بازی نهایتاً ۳–۱ به نفع بایرن تمام شد.

جام جهانی ۲۰۰۶
این استادیوم از استادیوم‌های جام جهانی بود اما طبق قوانین فینا در طول جام جهانی ۲۰۰۶ نام ورزشگاه ورزشگاه جام جهانی فیفای مونیخ بود. بازی افتتاحیه جام بین آلمان و کاستاریکا در ساعت شش بعدازظهر روز نهم ژوئیه ۲۰۰۶ در همین ورزشگاه برگزار شد.

جمعاً سه بازی گروهی و یک بازی از مرحله یک‌هشتم نهایی (آلمان ۲–۰ سوئد) و یک بازی از مرحله نیمه نهایی (فرانسه ۱–۰ پرتغال) در این استادیوم برگزار شد.

معماری
ایده معماران این استادیوم هرتزوگ و دمورن ، سنت شکنی در شیوه طراحی رایج استادیوم‌های ورزشی می‌باشد. آن‌ها با توجه به اینکه طراحی استادیوم یک امر اسنان ساز فرهنگی است نه مهندسی کار طراحی خود را برای این استادیوم آغاز نمودند منبع الهام آن‌ها از فرم سازه‌های کششی و سیستم‌های خرپایی می‌باشد. معماران این مجموعه معتقد هستند که ورزشگاه فقط برای دیدن فوتبال یا ورزش نیست بلکه مانند شهر کوچکی می‌باشد.

بلیط اتوبوس

ورزشگاه آنفیلد لیورپول

ورزشگاه چهار ستاره آنفیلد ورزشگاه خانگی تیم لیورپول است. ظرفیت کنونی این ورزشگاه ۵۴٫۰۷۴ نفر می‌باشد.

این ورزشگاه در سال ۱۸۸۴ تأسیس شد که به مدت ۸ سال اورتون بازی‌های خانگی خود را در این ورزشگاه انجام می‌داد که پس از بنیان‌گذاری باشگاه لیورپول توسط جان هولدینگ در سال ۱۸۹۲، به عنوان ورزشگاه خانگی این تیم انتخاب شد. استادیوم به خاطر جایگاه معروف کوپ در ناحیه جنوب غربی زمین در انگلستان و اروپا معروف است. هواداران پرشور و دو آتشه لیورپول در این قسمت از زمین مستقر می‌شوند که با سرو صداهای فراوان و سرودهای مهیجی که می‌خوانند باعث ترس و اضطراب در روحیه حریفان لیورپول می‌شوند، در واقع هواداران جایگاه کوپ مظهر تعصب تیم به حساب می‌آیند که در سخت‌ترین و بحرانی‌ترین شرایط، تیم محبوب خود را تنها نمی‌گذارند. آن‌ها همواره با سرود معروف خود تو هیچ‌گاه تنها گام برنخواهی داشت به تیم در هنگام مسابقه روحیه می‌دهند.

آنفیلد دارای دو دروازه ورودی است که این دروازه‌ها به احترام دو مربی بزرگ باشگاه، بیل شنکلی و دیگری باب پیزلی نام‌گذاری شده‌اند. بر روی سر در دروازه شنکلی جمله معروف هرگز تنها گام برنخواهی داشت آورده شده که در مدخل ورودی این دروازه در کنار فروشگاه باشگاه در محوطه بیرونی ورزشگاه، مجسمهٔ از بیل شنکلی وجود دارد و همچنین در تونلی که بازیکنان از رختکن به سوی میدان می‌روند، لوحی یادبود از شنکلی است که این جملات بر روی آن حک شده‌است: «این آنفیلد است یادآور جوانانی که برای ما بازی می‌کردند و نیز یادآور موقعیتی است که آن‌ها برای ما فراهم ساختند».

یکی از معروفترین بخش‌های آنفیلد، The Boot Room  به‌شمار می‌آید به این دلیل که مربیان معروفی از جمله بیل شنکلی، باب پیزلی، جو فاگان و کنی دالگلیش در این اتاق مدت‌ها به صرف چای و بحث راجع به تیم، نقشه کشیدن برای شکست رقبا و همچنین برنامه‌ریزی برای تیم می‌پرداختند. ضمناً لوح یادبودی برای زنده نگه داشتن خاطره کشته شدگان سانحه هیلزبورو در این مکان وجود دارد که هواداران تیم و رقیب با گذاشتن گل، یاد کشته‌شدگان آن واقعه را زنده نگه می‌دارند. در فاجعه هیلزبوروو ۹۶ نفر از هواداران لیورپول به علت ازدحام بیش از حد جمعیت کشته شدند.

یادبودها
آنفیلد دارای دو دروازه ورودی است که این دروازه‌ها به احترام دو مربی بزرگ باشگاه، باب پیزلی و دیگری بیل شنکلی نامگذاری شده‌است. باب پیزلی موفق شد لیورپول را به سه قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا و ۶ قهرمانی در لیگ برتر انگلستان در دو دهه ۷۰ و ۸۰ برساند و بیل شنکلی که در دهه ۵۰ به یکباره تیم را از بحران خارج نمود و به اوج موفقیت در دهه ۶۰ رساند. به روی سر در دروازه شنکلی جمله معروف هرگز تنها نخواهی رفت آورده شده که در مدخل ورودی این دروازه، بیرون ازفروشگاه باشگاه مجسمه‌ای از بیل شنکلی وجود دارد و همچنین در تونلی که بازیکنان به سوی میدان می‌روند، لوحی یادبود از بیل شنکلی است که این جملات به روی آن حک شده‌است: «این آنفیلد است یادآور جوانانی که برای ما بازی می‌کردند و نیز یادآور موقعیتی است که آن‌ها برای ما فراهم ساختند».

یکی از معروفترین قسمت‌های آنفیلد، The Boot Room به‌شمار می‌آید به این خاطر که مربیان معروفی از جمله بیل شنکلی، باب پیزلی، فاگان و کنی داگلیش در این اتاق مدت‌ها به صرف چای و بحث راجع به تیم، نقشه کشیدن برای شکست رقبا و همچنین برنامه‌ریزی برای تیم می‌پرداختند. ضمنا لوح یادبودی برای زنده نگه داشتن خاطره کشته شدگان فاجعهٔ هیلزبورو در این مکان وجود دارد که هواداران تیم و رقیب با گذاشتن گل، خاطرات آن واقعه تلخ را یادآوری می‌کنند. در فاجعه هیلزبوروو ۹۶ نفر از هواداران لیورپول به علت ازدحام بیش از حد جمعیت کشته شدند.

جایگاه معروف کاپ
این جایگاه در جنوب غربی ورزشگاه قرار دارد وجایگاه پر شورترین هواداران در سراسر دنیاست. نام کوپ از کوه‌های Spion  kop واقع در آفریقای جنوبی گرفته شده‌است که ارتش انگلستان در آنجا تلفات سنگینی را در جنگ بوئر دوم داد به همین خاطر بسیاری از تیم‌های انگلیسی جایگاهی به نام کوپ در ورزشگاه‌های خود به یاد کشته شدگان آن جنگ به وجود آردند مانند بلکپول، شفیلد یونایتد، ولور همپتون و چند تیم دیگر که از بین آن‌ها جایگاه کوپ در ورزشگاه آنفیلد مشهورتر است. این جایگاه در سال ۱۹۰۶ ساخته شد. هواداران جایگاه کوپ حامیان اصلی باشگاه به حساب می‌آیند که نقش بسزایی در پیروزی‌های تیم به عهده دارند و نیز همواره به عنوان طرفداران باوفا ی باشگاه تلقی می‌شوند. این جایگاه در ابتدا می‌توانست در برگیرنده ۳۰۰۰۰ نفر شود اما برای امنیت تماشاگران گنجایش این جایگاه در سال ۱۹۷۵، ۲۲۰۰۰ نفر شد که در سال ۱۹۸۹ پس از رخ دادن فاجعه هیلزبورو تا حدی برای امنیت ورزشگاه، ظرفیت این جایگاه باز هم کاهش پیدا کرد. در سال ۱۹۹۴ جایگاه کوپ بازسازی شد و اکنون ظرفیت رایج آن ۱۲۴۰۹ نفر می‌باشد. هواداران کوپ شعارهای مهیجی را در هنگام بازی زمزمه می‌کنند زمانی که لیورپول به طرف آن‌ها بازی می‌کنند، هواداران با سر دادن یک شعار قدیمی و محلی (توپ را بچسبان به گل) تیم را برای گلزنی تشویق می‌کنند.

جایگاه اصلی و زمینی برای گرم کردن بازیکنان ذخیره
این جایگاه در سال ۱۹۷۳ بازسازی شد و کمترین تغییر را تا به امروز داشته که گنجایش آن به ۱۲۲۷۷ نفر می‌رسد. در این قسمت بازیکنان ذخیره دو تیم نزدیک زمین مسابقه مستقر می‌شوند که زمینی کوچک نیز برای گرم کردن بازیکنان ذخیره وجود دارد.

جایگاه صد سالگی
این جایگاه در سال ۱۹۶۳ ساخته شد که قبلاً به نام جایگاه جاده کملین معروف بود و گنجایش ۶۶۰۰ نفر را داشت. در دهه ۷۰ نقشه باشگاه این بود که تمام خانه‌های اطراف جاده کملیش را بخرد و با ویران کردن آن‌ها این جایگاه را گسترش دهد. در سال ۱۹۸۱ باشگاه تقریباً تمام خانه‌ها در این جاده را خرید اما نقشه گسترش جایگاه دقیقاً یک دهه به تأخیر افتاد زیرا آغای جان و خانم نورا میسون حاضر به فروش خانه خود نبودند تا اینکه سرانجام در سال ۱۹۹۰ خانه خود را ترک گفتند و کار توسعه جایگاه شروع شد که اکنون گنجایش این جایگاه به ۱۱۷۶۲ نفر رسیده است. در این جایگاه، مسئولان باشگاه و افراد برجسته فوتبال و نیز کارگردان تلویزیونی مستقر می‌شوند. جایگاه جدید در جشن صد سالگی باشگاه در سال ۱۹۹۲ افتتاح شد که به همین خاطر به آن جایگاه صد سالگی(Centenary) می‌گویند.

جایگاه خیابان آنفیلد
این جایگاه در سال ۱۹۹۸ بازسازی شد که گنجایش ۹۰۷۴ نفر را دارد و شامل قسمت هواداران خارجی می‌شود که در طبقه پایین قرار می‌گیرند و تنها ۲۰۰۰ صندلی برای آن‌ها در نظر گرفته شده‌است. از این جایگاه، هواداران خانگی نیز سهم می‌برند و تعدادی از هواداران نیز در بالای قسمت مهمان جای می‌گیرند.

بلیط اتوبوس

ورزشگاه یوونتوس آرنا تورین

یوونتوس اولین تیم در ایتالیا است که ورزشگاه اختصاصی دارد.

باشگاه فوتبال یوونتوس از ژانویه ۲۰۰۱ مقر خود را به ساختمانی در خیابان گالیلو فراریس ۳۲ در تورینو تغییر داد. ساختمانی چهار طبقه که محل رسمی باشگاه یوونتوس به شمار می رود. محل و اتاق های ساختمان به بخش های مختلفی تقسیم می شود، بخش های همچون: اداره کننده گان، تجاری، ارتباطات، مدیریت، برنامه ریزی، کنترل و برنامه های ویژه و استثنایی، پس اندازهای بشری، محیط ها ورزشی. البته محل های برای مهمانان بیانکونری، مدرسه فوتبال یوونتوس، دفاتر تبلیغاتی و محل فروش بلیت مسابقات نیز در این ساختمان قرار دارند که ورودی انان متفاوت است. هواداران برای خرید بلیت به سایت رسمی یوونتوس مراجعه می کنند و یا از سایر طرق بلیت مورد نظر را تهیه می کنند.

در تاریخ حیات یوونتوس این باشگاه مقر و محل مختلفی داشته است، اولین محل استقرار باشگاه در خیابان مونته وکیو در سال ۱۸۹۸ بود. در سال ۱۸۹۹ به ساختمانی در خیابان پیاتزی ۴ منتقل می شود. طی سال های ۱۹۰۰ الی ۱۹۰۲ به خیابان گاتزومترو ۱۴ نقل مکان می کند. خیابان پاسترنیو در سال های ۱۹۰۴ – ۱۹۰۳ محل بعدی باشگاه یوونتوس به حساب می اید. خیابان دوناتی ۱ نیز برای یک فصل میزبان یوونتوس ها بوده و طی سالهای ۱۹۲۱ – ۱۹۱۹ نیز ساختمانی در خیابان کارلو البرتو ۴۳ به عنوان مقرر بانوی پیر به شمار می رفته است. این تیم برای یک فصل نیز راهی خیابان بوترو ۱۶ می شود و پس از ان شورای مدیریت باشگاه به دنبال محلی است تا باشگاه برای مدت زیادی در ان مستقر شود، سرانجام زمین ورزشی در خیابان مارسیلیا طی سال های ۱۹۲۳ الی ۱۹۳۳ محلی برای استقرار باشگاه و بازی های تیم محسوب می شده است.

پس از حضور ده ساله بار دیگر محل باشگاه تغییر می کند و از سال ۱۹۳۴ الی ۱۹۴۳ بار دیگر باشگاه به خیابانی دیگر به نام بوجینو ۱۲ منتقل می شود. خیابان نووامبر ۱۵۱ نیز به مدت چهار سال طی سال های ۴۴ الی ۴۷ میزبانی بیانکونری ها را به عهده می گیرد ( محل فعلی روزنامه ها )، پس از تغییرات فراوان یوونتوس از سال ۱۹۴۸ تا به امسال چهار خانه دیگر نیز تغییر می دهد تا به خیابان فراریس کنونی می رسد. ساختمان سن کارلو ۲۰۶ محل استقرار بانوی پیر طی سال های ۴۸ الی ۶۴ بود، سال ۶۵ یوونتوس به گالری سن فدریکو ۵۴ نقل مکان می کند و برای ده سال در این محل می ماند. ساختمانی کریمه ا نیز محل بعدی باشگاه یوونتوس است و سرانجام در سال ۲۰۰۱ وارد خیابان گالیلو فراریس می شود و تا امروز در این محل مستقر است.

مرکز تمرینی وینوو

زمین تمرینی وینوو در خیابان استوپینیجی ۱۸۲ تورینو قرار دارد. زمینی با ۱۴۰۰۰۰ سطح متر مربع که پذیرای تیم بزرگسالان و جوانان یوونتوس است. این محل شامل ۹ زمین فوتبال است، دو زمین که با چمن پوشیده شده است. یک سالن سرپوشیده همراه با وسایل تمرینی، محل برای فیزیوتراپی، یک استخر و ساختمان های دیگر برای مربیان و سایر موارد. در ساختمان دوم وینوو، شبکه مدیا و اسپانسرهای باشگاه مستقر هستند، جلسات، مجلات ورسانه ها، فعالیت های تجاری، شبکه یوونتوس و محلی برای کنفرانس های مطبوعاتی و خبری قرار دارند.

ورزشگاه دل آلپی تورین

استادیوم دل الپی از سالیانی میزبان مسابقات یوونتوس بود که رقابت های جام جهانی ۱۹۹۰ برگزار شد، از سال ۱۹۹۰ الی فصل ۲۰۰۶ – ۲۰۰۵ دل الپی، ورزشگاه یوونتوس به شمار می رفت و بانوی پیر رقابت های خود را در این ورزشگاه انجام می داد.. در ۱۵ جولای ۲۰۰۳ مدیران بیانکونری با شهرداری شهر تورینو قراردادی به ارزش ۲۵ میلیون یورو امضا کردند و مالکیت دل الپی را برای ۹۹ سال از ان خود کردند.

استادیوم دل الپی از پایان سال ۱۹۹۰ شاهد پیروزی ها و افتخارات کثیری بود، جام ها و مقام ها یکی پس از دیگری از ان یوونتوس می شود و سیاه و سفید پوشان یووه جشن قهرمانی و پیروزی خود را در این ورزشگاه دوست داشتنی برگزار می کردند. این ورزشگاه جزیی از حیات باشگاه به شمار می رود و روزهای درخشان و بزرگی را به یاد دارد، روزهایی که بانوی پیر مطرح ترین تیم سرزمین چکمه ای در ان می درخشید. دل الپی در خود ۷ اسکودتو، یک جام یوفا، یک کوپا ایتالیا، یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، یک جام بین قاره ای، ۴ سوپر کوپا ایتالیا و یک سوپر کوپا اروپا را می بیند، فتوحات و قهرمانی های یوونتوس در این زمین به واقع ارزشمند و قابل توجه است.

این ورزشگاه در جاده کوموناله التسانو تورینو واقع شده و دارای جایگاه ۶۹۰۴۱ نفری است که طی طرح مسولین یوونتوس از فصل ۲۰۱۱ بار دیگر میزبان رقابت های بیانکونری ها خواهد بود. دل الپی قدیمی به دلیل واقع شدن در کوهپایه های شهر تورینو؛ همواره مه الود بود و تماشاگران و بازیکنان با مشکلات زیادی برای حضور در زمین مواجه بودند، دلیل اصلی نام گذاری این ورزشگاه نیز واقع بودن ان در کوهپایه های الپ بوده است و گفته می شود یک استاد جامعه شناس به دلیل اینکه با نشستن بر روی سکوهای بالایی ورزشگاه، کوه های الپ دیده می شود نام دل الپی را برای استادیوم در نظر می گیرد و صاحب جایزه ۲۵ هزار پوندی ان زمان می شود. همچنین قرار داشتن پیست دوومیدانی و دور بودن جایگاه تماشاگران از زمین مسابقه از دیگر مشکلات مهم این ورزشگاه به شمار می رفت که موجب می شد هواداران اندکی راهی ورزشگاه شوند و بازی های یوونتوس را از نزدیک مشاهده نمایند. با توجه به مشکلات فوق سران بیانکونری تصمیم به بازسازی دل الپی گرفتند و هم اکنون در تلاشند تا دل الپی جدید را با تجهیزات و امکانان مدرن و مجهز اماده نمایند.

تاسیس امکانات رفاهی و برنامه های ویژه در طول هفته یکی از برنامه های مدیران باشگاه به حساب می اید تا به این طریق هواداران یوونتوس طی روزهای هفته نیز بتوانند از امکانات باشگاه بهره ببرند. با توجه به پایین امدن ظرفیت ورزشگاه به نظر می رسد مسولین باشگاه در نظر دارند با تسحیلات رفاهی و تاسیس موزه، فروشگاه و … سود قابل توجهی را از ان خود نمایند. گفتنی است هزینه پروژه ساخت دل الپی جدید ۱۵۰ میلیون یورو در نظر گرفته شده است.

ورزشگاه المپیکو تورین

استادیوم المپیکوی فعلی همان ورزشگاه کوموناله سابق است، ورزشگاهی که با توافق شهرداری شهر تورینو در اختیار دو تیم شهر شمالی ایتالیا، یوونتوس و تورینو قرار گرفته است. این ورزشگاه برای بازی های زمستانی ۲۰۰۶ تورینو بازسازی شد و شاهد مراسم افتتاحیه و اختتامیه المپیک زمستانی ۲۰۰۶ بود. از فصل ۲۰۰۶ – ۲۰۰۷ دو تیم یوونتوس و تورینو دیدارهای خود را در این وزشگاه ۲۵۴۴۲ نفری برگزار و از تیم های حریف میزبانی می کنند. ورزشگاه کوموناله سابق طی دهه ۳۰ میزبانی بازی های یوونتوس را اغاز کرد و برای نخستین بار در ۲۹ ژوئن ۱۹۳۳ دیدار یوونتوس برابر یوپست که با برتری ۶ بر ۲ یووه همراه شد، دیداری در دور برگشت مرحله یک چهار نهایی کوپا اروپا که شاهد شکوه و جلال باشگاه ایتالیایی برابر تیمی از مجارستان بود، میزبان نخستین مسابقه سیاه و سفید های ایتالیا در این ورزشگاه بود. استادیوم کوموناله و یا المپیکوی فعلی طی سال های ۱۹۳۳ الی ۱۹۹۰ توانست ۸۹۰ بازی را میزبانی نماید و شاهد فتح ۱۷ اسکودتو باشد.

ورزشگاه یوونتوس آرنا

ابتدای سال ۱۹۹۰ میلادی و با توجه به اینکه کشور ایتالیا میزبان جام جهانی بود، ورزشگاه دل آلپی در شهر تورین بازسازی و افتتاح شد. از آن زمان تیم یوونتوس دیدارهای خود را در دل آلپی برگزار می کرد تا اینکه در ابتدای دهه ی نخست قرن ۲۱، مدیران یوونتوس و در راس آنها بته گا و لوجیانو موجی، ساخت ورزشگاه را در دستور کار خود قرار دادند.

یوونتوس اولین تیم در ایتالیا است که ورزشگاه اختصاصی دارد. هیچکدام از تیم های ایتالیایی در حال حاضر ورزشگاهی متعلق به خودشان ندارند. یکی از شعارهای ساخت ورزشگاه نیز بر همین مبنی انتخاب شد، اینکه مانند همیشه یوونتوس در ایتالیا “اولین” خواهد بود و یا شعار دیگری که در هنگام ساخت در نظر گرفته شد “استادیومی که فوتبال را تغییر می دهد”

ساخت دل آلپی جدید در سال ۲۰۰۶ و به سبک ورزشگاه های انگلستان آغاز شد، بر خلاف دیگر ورزشگاه های ایتالیا، فاصله ی نزدیک ترین هواداران با میدان مسابقه ۷٫۵ متر است. این فاصله در دل آلپی سابق ۵۰ متر بود.

به عبارت دیگر فاصله دورترین صندلی ورزشگاه جدید یووه از نزدیک ترین صندلی دل آلپی قدیم، نزدیک تر است! یکی از نکات منفی که در ۲۰ سال گذشته در رابطه با ورزشگاه خانگی یووه (دل آلپی) وجود داشت خالی بودن سکوهای تماشاگران بود که این موضوع علاوه وضعیت بد ورزشگاه دل آلپی با سکو های بتونی و سرد، به عامل مهمتری وابسته بود و آن دوری بیش از حد صندلی های ورزشگاه به زمین بود. مسئله ای که در ساخت این ورزشگاه به آن اهمیت ویژه ای داده شد نزدیکی تماشاگران به زمین است که می تواند مشکل نیمه خالی بودن ورزشگاه یووه را برای همیشه مرتفع کند. باشگاه یوونتوس برای اینکه امکانات ورزشگاه جدید در تمام روزهای هفته برای مردم قابل استفاده باشد، در اطراف دل آلپی جدید رستوران ها و مجتمع های تفریحی خواهد ساخت و برای این کار ورزشگاه را به پارکینگی با ظرفیتی بالغ بر ۴۰۰۰ اتومبیل اختصاص خواهد داد. 

از لحاظ معماری این ورزشگاه فوق العاده مدرن و منحصر به فردی خواهد بود که با نگاهی به آینده ساخته شده به طوری که ورزشگاه با انرژی های طبیعی سازگار است. به طور مثال پنل های خورشیدی قابلیت استفاده از انرژی خورشیدی در سیستم های گرمایشی را دارد و از گازکشی های سنتی استفاده نمی شود. در این ورزشگاه سیستم استفاده از آب باران و ذخیره آب باران نیز تعبیه شده که ۵۰ درصد مصرف آب استادیوم را کاهش می دهد. همچنین به نوعی ساخته شده که آلودگی صوتی، شیمیایی و گرمایی برای محیط نداشته باشد.

شروع طرح

سال ۲۰۰۴ با طرحی که جیرائودو مطرح کرد قرار بر این شد تا بازسازی ورزشگاه دل آلپی که سال قبل خریده شده بود بررسی و در دستور کار مسولین باشگاه قرار گرفت و سرانجام این طرح بازسازی از سال ۲۰۰۶ آغاز شد. نکته جالب این بود که یووه تنها تیم بزرگ اروپایی است که در هنگام بازسازی از ظرفیت ورزشگاه کاست هر چند که در ابتدا قرار بود این ورزشگاه بعد از بازسازی ۴۲ هزار نفری باشد اما بعد از سقوط یووه برنامه ها تغییر کرد و گنجایش ۵۰ هزار نفری برای دل آلپی در نظر گرفته شد. نزدیک شدن سکوها به زمین تا فاصله ۵ متری و تغییر حالت کروی سکوها به مستطیل (۴ ضلع) از تغییرات مهم خانه جدید یوونتوسی ها بود.

این تغییر حالت حدودا ۳۵ هزار نفر از گنجایش ورزشگاه می کاهد اما مسولین یووه سعی کردند با امکانات رفاهی بیشتر هواداران را در مدت زمان بیشتری در مجموعه دل آلپی نگه دارند تا ازاین طریق سود بیشتری کسب کند. در حال حاضر یوونتوس پر طرفدار ترین تیم ایتالیاست اما سود اندکی از ورزشگاه نصیب این باشگاه میشود که حدودا ۱۵ میلیون یورو در سال است.

دل آلپی جدید

در طراحی ورزشگاه به راحتی بازیکنان اهمیت زیادی داده شده به طوری که فاصله رختکن تا زمین مناسب است و برای ورود بازیکنان به زمین ۴ ورودی در ۴ سمت زمین در نظر گرفته شده. (به طور مثال تونل ورزشگاه “سن سیرو” به شکل غیر طبیعی طولانی است اما در ورزشگاه یووه فاصله های زیادی بین محل های مورد نیاز بازیکن ها وجود نخواهد داشت).

ساختار ورزشگاه

معماری سکوها و سقف با ایده برداری از تونل های باد و بال هواپیما ساخته شده اند که نهایت سبکی و زاویه مناسب با زمین حفظ شود تا در روز با نور طبیعی و در شب با نورافکن های ورزشگاه بهترین دید به زمین وجود داشته باشد و در عین حال مانع از رسیدن نور طبیعی خورشید برای رشد و سالم ماندن چمن ورزشگاه نشود. در ضمن نوردهی ورزشگاه نیز بسیار مدرن است و به صورت پیوسته و بدون فاصله نور یکپارچه به زمین داده میشود.

ورزشگاه جدید از لحاظ امنیتی نیز مشکلی نخواهد داشت چرا که در حالت وقوع حادثه ای خطرناک و با توجه به وجود ۱۶ مسیر خروجی می توان تمام حاضران در ورزشگاه را ظرف ۴ دقیقه به بیرون از ورزشگاه هدایت کرد، البته ورزشگاه به جایگاه ویژه ی معلولان نیز مجهز خواهد بود و برای اینکه هواداران بتوانند در تمامی روزهای هفته وقت خود را در آنجا سپری کنند، ۳۰۰۰۰۰ متر مربع فضای سبز نیز در اطراف ورزشگاه پدید خواهد آمد.

ظرفیت

ورزشگاه ۴۰ هزار و ۲۰۰ نفره است که به نوشته سایت یووه می تواند تا ۴۱ هزار نفر هم تماشاگر بپذیرد و فضا برای پروژه های آینده و افزایش ظرفیت ۱۵ هزار نفری نیز وجود دارد. دور ورزشگاه حلقه امن تعبیه شده، این حلقه در فضایی ایجاد شده که بلیط ها قبل از ورود به محوطه ورزشگاه چک میشود. میان فاصله حلقه و ورزشگاه هم خدمات رفاهی و اورژانس و امنیتی وجود خواهد داشت.

ورودی/خروجی ها اصلی و اضطراری ورزشگاه نیز طوری طراحی شده که در هنگام خطر و حالت اضطراری ظرف مدت تنها ۴ دقیقه کل حاضرین در ورزشگاه تخلیه می شوند. همچنین مسیر و جایگاهی برای عبور ولیچر و رفت و آمد معلولین در نظر گرفته شده است. ۱۶ خروجى در نظر گرفته شده و در عرض ۴ دقیقه ورزشگاه خالى از تماشاگر خواهد شد.

جایگاه ویژه ای در ورزشگاه نیز وجود دارد که باشگاه در حال فروش آنها به هواداران به مدت یک فصل است و هزینه ی هر فصل ۵۰۰۰۰ تا ۱۳۰۰۰۰ یورو. تا کنون تنها ۱۲ جایگاه از ۶۲ جایگاه آن باقی مانده است. الساندرو دلپیرو و جیجی بوفون و بسیاری از شخصیت های بزرگ جهانی نیز تا کنون برای خرید یک ساله ی این قسمت اقدام کرده اند و در مجموع ۴۳ جایگاه تا کنون به فروش رفته است.

۲۵۰ صندلی در جایگاه ویژه ی ورزشگاه که با نام جایگاه جیووانی آنیلی مشهور است با مبلغ ۱۰۰۰۰ یورو و به مدت یک سال نیز در اختیار علاقه مندان قرار خواهد گرفت. جایگاه سیووری ۱۶۰۰ یورو، بونیپرتی نیز ۴۰۰۰ یورو و جایگاه ویژه ی ۱۰۰ بازیکن برتر تاریخ یوونتوس که تاکنون ۶۵ درصد آن به فروش رفته است. هواداران می توانند با ۳۵۰ یورو ستاره ای از جنس پلاتین و یا با ۲۵۰ یورو ستاره ی طلائی را از آن خود کنند.

کاستن فاصله ها

ورزشگاه خاص فوتبال است، بدون هیچ کاربردی دیگر، بنابر این خبری از پیست دو و میدانی و فضاهای اضافی دیگر نیست. بین زمین بازی و تماشاگران هیچ مانع معماری وجود ندارد. حاضرین در استادیوم حداقل فاصله ممکن با زمین بازی را خواهند داشت، یعنی فاصله ردیف اول تماشاگران با زمین بازی ۸ متر خواهد بود. این در حالی است که در دل آلپی این فاصله ۲۸ متر بود. فاصله انحناهای ورزشگاه با زمین هم ۸٫۸۵ متر است،

این فاصله در دل آلپی ۵۰ متر بود. این به این معناست که دور تا دور زمین اصلی ورزشگاه تماشاگران حاضر خواهند بود. فاصله سکوهای فیلم برداری و تلویزیونی که در دل آلپی ۶۰ متر بود نیز به ۳۳ متر کاهش یافته. ورزشگاه جدید از لحاظ امنیتی نیز مشکلی نخواهد داشت با توجه به وجود ۱۶ مسیر خروجی حاضرین در صورت وقوع حادثه می توانند استادیوم را ظرف ۴ دقیقه ترک کنند.

امکانات و تجهیزات رفاهی

با توجه به اینکه این ورزشگاه در مالکیت یوونتوس است، مدیران این باشگاه تصمیم گرفتند موزه و فروشگاهای بزرگ، سینمای یووه، امفی تاتر، زمین بازی، چندین رستوران و کافی شاپ، پارکینگ چند طبقه، پارکینگ هایی که در مجموع گنجایش ۴ هزار ماشین را دارند و فضاهای سبز به مساحت ۳۰۰۰۰۰ متر مربع در این ورزشگاه احداث کنند. همچنین تسحیلات رفاهی و امکانات کنفرانس هم به این ورزشگاه اضافه شد.

فروشگاه های مختلفی هم در این منطقه احداث شده که برای استفاده بازیکنان و هواداران در نظر گرفته شده. از دیگر امکانات این ورزشگاه به هتل – سینما – سالن بولینگ – رستوران و ادارات مدیریتی یوونتوس نیز می توان اشاره کرد. مدیران یووه در شروع طرح به این مسئله توجه کردند که این محل، محلی برای تمام اعضای خانواده و برای تمام روزهای هفته و تمام ساعات روز باشد. به این ترتیب دل آلپی که مطمئنا نامش تغییر خواهد کرد تنها میزبان رقابت های یوونتوس نیست بلکه همه هواداران در هر لحظه از شبانه روز که بخواهند می توانند از این ورزشگاه استفاده کنند.

رستوران ها در کنار سینما و هتل این استادیوم می تواند محل مناسبی برای سود دهی باشگاه محسوب شود. محیط های تجاری، تفریحی و گالری های ورزشگاه هفت روز هفته و ۲۴ ساعت شبانه روز اماده پذیرایی از هواداران و علاقه مندان فوتبال خواهند بود تا این مکان را تبدیل به یک “یوونتوس سنتر” کنند. مسولین با بررسی طرح های مورد نظر هزینه این پروژه را مبلغ ۱۵۰ میلیون یورو اعلام کردند که به مرور مبلغی نیز به این هزینه اضافه شد.

هزینه ساخت

احداث این ورزشگاه با هزینه ای بالغ بر ۱۵۰ میلیون یورو انجام گرفته که دو شرکت بزرگ Unicredit & SPORTFIVE هزینه های آن را برعهده گرفتند. البته باشگاه یوونتوس نیز ۶۰ میلیون یورو را بعنوان وام از بانک دریافت کرده است، پیش بینی می شود که باشگاه که اکنون ۲۰ میلیون یورو در سال درآمد دارد، پس از افتتاح ورزشگاه این مبلغ به بیش از ۴۰ میلیون یورو خواهد رسید و این در حالی است که در امد سالانه باشگاه میلان از بزرگترین ورزشگاه ایتالیا (سن سیرو) به بیش از ۳۰ میلیون یورو نمی رسد.

نام ورزشگاه

مدیران بانوی پیر اعلام کردند ورزشگاه جدید به نام اسپانسر ساخت ورزشگاه خواهد بود که باعث جنجال های بسیار و اعتراض شدید هوادارن شد. یووه برای ساخت این ورزشگاه با یک شرکت آمریکایی و SPORTFIVE شرکت ایتالیایی که برنامه افتتاحیه بازی های المپیک زمستانی ۲۰۰۶ را نیز به عهده داشت کار می کند. گفتنی است که این شرکت در آلمان نیز نام گذاری ورزشگاه های مخصوص دو باشگاه هامبورگ و دورتموند را نیز در اختیار دارد. گفته میشد که این شرکت ها نام گذاری ورزشگاه جدید را تا ۱۲ سال آینده نیز برعهده خواهد داشت که به احتمال فراوان نام این ورزشگاه فوق مدرن در رقابت های اروپایی “Juventus Arena” خواهد بود.

در هفته های پایانی شایعه شد نام Alitalia بر روی ورزشگاه یوونتوس گذاشته خواهد شد. این شرکت هواپیمایی با شرکت SPORTFIVE در حال توافق برای نام جدید ورزشگاه یووه است و رنگ لوگوی این شرکت همخوانی زیادی با پس زمینه بدنه خارجی استادیوم و دوستون شمالی و جنوبی دارد. به این ترتیب احتمال اینکه خانه یووه نیز مانند آرسنال اسمی اسپانسری برای ورزشگاه انتخاب کند بسیار زیاد است. “یوونتوس آرنا” نیز از دیگر نام های احتمالی استادیوم جدید بانوی پیر است.

سود دهی استادیوم جدید

فصل ۲۰۰۹-۲۰۱۰ یووه مجموعا ۱۹ هزار بلیط فروخت که ۷ میلیون یورو درامد کسب کرد. فصل ۲۰۱۰-۲۰۱۱ یووه مجموعا ۱۵ هزار بلیط فروخت که ۵٫۲ میلیون یورو از ان این باشگاه شد اما محاسبات غیر رسمی می گوید یووه در استادیوم جدید احتمالا تنها با فروش بلیط های فصل مبلغی حدود ۲۰ میلیون یورو درآمد کسب خواهد کرد! با وجود اینکه ظرفیت ورزشگاه خیلی زیاد نیست ولی محیط بسته ای دارد، این به این معناست که شیب سکوها زیاد و باعث میشود خیلی بیشتر از چیزی که هست ترسناک جلوه کند.

درآمد سالانه از ۳۰۰۰ صندلی جایگاه ویژه ۱۲٫۳۵ میلیون یورو خواهد بود. ۶۲ جایگاه نیز به شخصیت های مشهور اختصاص داده شده است که پیش بینی میشود درآمد حاصل از آن ۶٫۹۸ میلیون یورو خواهد بود. در مجموع درآمد سالانه یوونتوس از جایگاه ویژه و اختصاصی ۲۰٫۳۳ میلیون یورو خواهد بود. یوونتوس در حال حاضر از فروش تقریبی ۱۹۰۰۰ بلیط ۷ میلیون یورو بدست می آورد در حالی که پیش بینی می شود در ورزشگاه جدید که ۴۱۰۰۰ نفری است در آمد کلی باشگاه از فروش بلیط به ۳۷ میلیون یورو برسد البته طبق پیش بینی هایی که توسط مدیران و کارشناسان اقتصادی باشگاه صورت گرفته است این رقم می تواند به بیش از ۴۰ میلیون یورو نیز برسد. شایان ذکر است که یوونتوس اولین تیم ایتالیایی است که ورزشگاه اختصاصی احداث می کند.

سقف ورزشگاه

به سقف ورزشگاه جدید توجه کنید، سقفی که با استفاده از یک ماده سفید و پارچه مانند پوشانده شده، اما این ماده چیست؟

نام مختصر این ماده ETFE است.
– بسیار سبک، براى مثال : وزن ۱۰ متر مربع از این ماده با ۱ درصد از وزن ۱۰ متر مربع شیشه برابر است.
– در برابر باران عایق بسیار خوبیست.
– جلوگیرى از ورود نور آفتاب به گونه ایست که به رشد طبیعى چمن ورزشگاه ضرر نخواهد رساند.
– قابلیت تحمل ۴۰۰ برابر وزن خود را دارد.
– این ماده قابلیت بازیافت دارد و هیچگونه ضرری به محیط زیست وارد نمى کند.
– در جهان تنها سقف دو ورزشگاه با استفاده از این ماده پوشانده شده، آلیانس آرنا در مونیخ و ورزشگاه جدید یوونتوس.

بلیط قطار

بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس

وبلاگ بوکینگ پرشیا

جاذبه های تانزانیا

بوکینگ

تانزانیا خانه بسیاری از پارک‌های ملی معروف آفریقا و کوه باشکوه «کلیمانجارو» است.

این کشور آفریقایی با دیدنی‌هایش شما را مسحور خواهد کرد.
بیشتر بازدیدکنندگان از دارالسلام سفر خود را شروع می‌کنند و با پیوستن به سافاری‌ها، از ماجراجویی‌های دنیای وحش لذت می‌برند. یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های تانزانیا، دنیای وحش بی‌نظیر آن است. با ما همراه باشید تا مهم‌ترین دیدنی های تانزانیا را به شما معرفی کنیم. 
1. کوهستان کلیمانجارو
یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های تانزانیا، پارک ملی کوه‌ کلیمانجارو، بلند‌ترین کوه قاره آفریقا است. بر خلاف پارک‌های دیگر در شمال تانزانیا، حیوانات وحش علت اصلی بازدید از این پارک نیست، بلکه تماشای این کوه عظیم برفی و صعود به قله آن است که افراد زیادی را به سمت خود می‌کشد. کوه کلیمانجارو می‌تواند در هر زمانی برای صعود مناسب باشد، اما بهترین زمان برای اینکار از اواخر ژوئن تا اکتبر، در طول فصل خشک خواهد بود. این میراث جهانی، از زمین‌های کشاورزی در سطح پایین‌تر شروع می‌شود و به جنگل‌های بارانی و چمنزار‌های آلپی و سپس به چشم اندازی مهتابی در قله‌ها ختم می‌شود. دامنه‌های جنگل‌های بارانی زیستگاه بوفالوها، پلنگ‌ها، میمون‌ها و فیل‌ها هستند؛ ناحیه آلپی نیز مکانی مناسب برای عاشقان پرنده نگری است.

2. پارک ملی سرنگتی
پارک ملی «سِرنگِتی» (Serengeti)، دشتی است بی نظیر و وسیع، با هزاران یا حتی میلیون‌ها حیوان که در جست و خیز هستند. این پارک، به عنوان بزرگترین پارک ملی تانزانیا، هرساله هزاران گردشگر را به خود جذب می‌کند. در ماه می یا اوائل ژوئن، می‌توانید شاهد مهاجرت سالانه میلیون‌ها گورخر و حیوانات وحشی باشید. این مهاجرت، یکی از جذاب‌ترین رویدادهای طبیعی به حساب می‌آید. نزدیک به 500 گونه پرنده در سرنگتی ثبت شده‌اند.

3. سواحل زنگبار
مجمع‌الجزایر «زنگبار» (Zanzibar) از جزایر زنگبار و «پِمبا» (Pemba) تشکیل شده است. به جزیره زنگبار، «اونگویجا» (Unguja- در انگلیسی آنگیجا تلفظ می‌شود) نیز می‌گویند که به خاطر سواحل زیبای آن، یک مقصد پرطرفدار برای تعطیلات به حساب می‌آید. این جزیره صاحب برخی از زیباترین سواحل دنیا با شن و ماسه سفید نرم و آب کم عمق است. «شهر سنگ» در قلب زنگبار دارای خانه‌های عربی قدیمی، کوچه‌های باریک و یک بندر شلوغ شما را گشت‌ و گذار دعوت می‌کند.

4. پارک ملی دریاچه مینارا
پارک ملی «دریاچه مینارا» (Lake Manyara) که دو سوم آن را آب فراگرفته، شامل جنگل، چمنزار، بیشه و باتلاق می‌شود. دریاچه مینارا در زمان‌های خاصی از سال میزبان هزاران فلامینگو و پرندگان متنوع دیگری است. جمعیت بالای فیل‌ها، شیرهایی که از درخت بالا می‌روند و کرگدن‌هایی که از نزدیک‌ترین فاصله ممکن می‌توان به تماشای آنها نشست، از مهم‌ترین جاذبه‌های این پارک محسوب می شوند. البته وجود بابون‌های باهوش و بامزه، دلیل دیگری برای از دست ندادن این پارک است.

5. جزیره مافیا
جزیره «مافیا» (Mafia) با دنیای زیر آب شگفت‌انگیز خود، بهشت غواصان است. پارک دریایی مافیا باغ‌های مرجانی عالی، انواع فراوان ماهی، تعداد زیادی پرنده و بیش از 400 گونه ماهی را در خود جای داده است. این جزیره، مکانی برای پرورش سنتی لاک پشت سبز رو به انقراض است. مافیا همچنین یک مکان مطلوب برای ماهیگیری در اعماق دریا، به ویژه ماهی تن، مارلین، انواع شمشیرماهیان دندان دار و دیگر ماهی‌‌های بزرگ محسوب می‌شود. 

6. شهر سنگی
«شهر سنگی» (Stone Town) قلب فرهنگی زنگبار است و از 200 سال پیش تا به حال تغییرات بسیار اندکی در آن ایجاد شده است. خانه های قدیمی عربی که دارای خیابان‌های باریک و کوچه‌های پیچیده هستند، به شهر جذابیتی منحصر به فرد بخشیده‌اند. بیشتر خانه‌های این منطقه در قرن نوزدهم ساخته شده، یعنی زمانی که زنگبار یکی از مهم‌ترین شهرهای تجاری سواحیلی در اقیانوس هند بود. برخی از ساختمان‌های تاریخی اکنون تبدیل به موزه‌هایی شده‌اند که شما را به بازدید از خود دعوت می‌کنند. این شهر همچنین دارای چند کلیسای قدیمی و جالب تاریخی است. پیاده‌روی در امتداد جاده کریک، بازدیدکنندگان را به سمت بخش اصلی شهر سنگ و محل بازار مرکزی دارجانی (Central Darajani Market)، بیت الامانی، تالار شهرداری و کلیسای نگلیکان (Anglican Cathedral) می‌برد. از دیگر جاذبه‌های این بخش، می‌توان به درمانگاه قدیمی با بالکن‌های چوبی و حمام قدیمی ایرانی ساخته شده در سال 1888 اشاره کرد.

7. دریاچه ویکتوریا
دریاچه ویکتوریا بزرگترین دریاچه آب شیرین در آفریقا و هم‌مرز با کنیا، تانزانیا و اوگاندا است. این دریاچه درآمد میلیون‌ها نفر از ساکنان ساحلی آن را فراهم می‌آورد. بخش‌های تانزانیایی دریاچه، معمولاً در جذب گردشگر چندان موفق نیستند، اما شهرهای «بوکوبا» (Bukoba)، «موساما» (Musoma) و «مُوانزا» (Mwanza) دارای جاذبه‌های بیشتری هستند. تماشای پرنده‌ها و ماهیگیری و گشت و گذار با قایق در اطراف دریاچه ویکتوریا از جمله تفریحات این منطقه به حساب می‌آیند. پارک ملی روبوندو، که شامل چند جزیره کوچکتر است، در سواحل جنوب غربی دریاچه ویکتوریا قرار دارد.

8. پارک ملی روحا
پارک ملی «روحا» (Ruaha) مکانی بکر با چشم‌اندازی فوق‌العاده است. عاشقان پرنده نگری می‌توانند از تماشای بالای 400 گونه پرنده که در شمال تانزانیا دیده نمی‌شوند، لذت ببرند. روخانه، دره‌های دیدنی و درختان باشکوه این پارک ملی، سوژه‌های خوبی برای عکاسی هستند. روحا، به عنوان دومین پارک ملی بزرگ تانزانیا، زیستگاه بوفالوهای بزرگ، فیل‌ها و غزال‌های وحشی نیز هست و رودخانه بزرگ روحا که از جاذبه‌های اصلی این پارک ملی محسوب می‌شود، منظره زیبایی از حیوانات مختلف را برای بینندگان فراهم کرده است.

9. پارک ملی کاتاوی
یکی از ویژگی‌های خیره کننده پارک ملی «کاتاوی» (Katavi)، دشت‌های وسیع آن است که توسط روخانه‌های «کَتوما» (Katuma) و دریاچه‌های فصلی از هم جدا شده‌اند. یکی از جاذبه‌های به یاد ماندنی این پارک، هجوم کرگدن به دریاچه‌ها در پایان فصول خشک است، 200 کرگدن یکباره به سمت دریاچه حمله می‌برند تا خود را سیراب کنند. کرگدن‌ها نَر بر سر قلمرو و جفت‌گیری مبارزه می‌کنند.

10. جزیره پِمبا
جزیره پمبا (Pemba) شمالی‌ترین جزیره در مجمع‌الجزایر زنگبار است. جزایر بیابانی بی‌نظیر، باغ‌های سرسبز مرجانی و اسفنج‌های رنگارنگ از جمله جاذبه‌های این جزیره هستند. شهر «چاکه چاکه» (Chake Chake)، مرکز اصلی جمعیت در پمبا، پایگاهی محبوب برای غواصان محسوب می‌شود.

بلیط قطار

بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس

وبلاگ بوکینگ پرشیا

جاذبه های شهر مریدا مکزیک

بوکینگ

مریدا مرکز یوکاتان، بسیاری از افسون و زیباییِ دوره مستعمراتی خود را حفظ کرده است.

این منطقه قرن‌ها مرکز منسوجات و محلی با روابط قوی تجاری با اروپا (به ویژه فرانسه) محسوب می‌شده و به خاطر لباس سفیدی که مردمان آن به تن می‌کردند به شهر سفید شهرت دارد؛ سنتی که تا به امروز نیز ادامه‌دار بوده است. مریدا در ۱۵۴۲ توسط کشورگشایانی که آن را فتح کردند پی‌ریزی شد و دارای خیابان‌هایی شطرنجی بوده که نسبت به سایر شهرهای مکزیک جهت‌یابی در آن بسیار آسان‌تر است.
به لطف آب و هوای گرم و شرجی و تعداد زیاد پارک‌های جذاب و باغ گل‌های افسونگر، این شهر یکی از بهترین گزینه‌های فراغت نسبت به سایر شهرهای شلوغ کشور محسوب می‌شود و منطقه‌ای عالی و مناسب برای اکتشاف محوطه‌های مایایی یوکاتان است.

1. میدان اصلی
این میدان که به میدان استقلال نیز شهرت دارد، قطب فرهنگی و تجاری مریدا به شمار می‌آید و نقطه خوبی برای شروع پیاده‌روی و گردش در مرکز شهر قدیمی است. علاوه بر محصور بودن در میان برخی ساختمان‌های مهم و ارزشمند، این قسمت شهر، با درختان نخل سایه‌دار، باغ گل‌های زیبا و فواره‌هایش بخشی گیرا و جذاب برای قرار ملاقات‌های ساده است. در میدان اصلی که علاوه بر مردم محلی بین گردشگران نیز شهرت و محبوبیت دارد، بازارهایی هستند که فروشندگان مختلف هر چیزی از غذا گرفته تا صنایع دستی و سوغاتی را در آن به فروش می‌رسانند. همچنین می‌توانید ردیفی از رستوران‌های خوب را در اینجا پیدا کنید که غذاهای سنتی مکزیک را برای شما آماده می‌کنند.

2. موزه بزرگ جهان مایاها 
یکی از مهم‌ترین موزه‌های مکزیک، موزه فرا مدرن جهان مایاهاست. در اینجا چهار نمایشگاه دائمی بزرگ با بیش از ۵۰۰ اثر عتیقه وجود دارد. قسمت‌های برجسته این مجموعه تحسین‌برانگیز شامل حکاکی‌ها، مجسمه‌ها، اسناد تاریخی و منسوجاتی‌اند که به دوره قبل از اسپانیا باز می‌گردند؛ اما قسمت‌هایی نیز وجود دارند که دوران مستعمراتی را پوشش می‌دهند. در این موزه نمایش‌ها فوق‌العاده سمعی-بصری متناسب با تکنولوژی روز نیز تعبیه شده تا تاریخ طویل مردم منطقه را به بینندگان نشان دهند. این تصاویر همچنین در شب بر روی نمای ساختمان تابانده می‌شود.

3. کلیسای جامع مریدا 
در قسمت شرقی میدان اصلی، در محوطه یک معبد قدیمی مایایی، کلیسای جامع مریدا قرار دارد که در سال‌های ۱۵۶۱ تا ۱۵۹۸ ساخته شده و بزرگ‌ترین کلیسای یوکاتان محسوب می‌شود. علیرغم سردر ورودی ساده، نمای داخلی این ساختمان بسیار غنی از تزئینات بوده و جلوه‌هایی از تاریخ‌های مایایی و مستعمراتی شهر در آن‌ها به چشم می‌خورد. یکی از اولین چیزهایی که خواهید، دید نقاشی بالای در ورودی از فرمانروای مایایی، «تیتول-کیو» در حال ملاقات با فاتح اسپانیایی «فرانسیسکو مونتخو» در تیو (Tihó) است. بخش قابل توجه دیگر، نمازخانه کریستو دِلا سامپویاس (Cristo de las Ampollas)، با منبت‌کاری قرن شانزدهمی سرخپوستی است که به خاطر تاول‌هایش بعد از آتش‌سوزی شهرت دارد.

4. پارک سِپِدا پِراسا و کلیسای حضرت مسیح 
در این پارک خوش منظر و زیبا، کلیسای ظریف و دقیق حضرت مسیح یا فرمان سوم (کلیسایی محبوب برای مراسم‌های عروسی) قد برافراشته است. بعد از لذت بردن از مناظر فوق‌العاده پارک و نمای خارجی این بنا، حتماً به داخل آن رفته و محراب بلند با تزئینات منحصر به فردش از چوب و طلاکاری شده را تماشا کنید.
5. موزه هنرهای معاصر یوکاتان
موزه هنرهای معاصر یوکاتان که در بین مردم به (MACAY) شناخته می‌شود، یکی از مهم‌ترین موزه‌های این ایالت است. این گالری فوق‌العاده با نمایشگاه‌های دائمی و موقتی از هنر مدرن و معاصر، جایی بسیار جذاب برای کند کاو هنری به حساب می‌آید. بخش‌های برجسته مجموعه دائمی، شامل آثاری از هنرمندان پیشگام مکزیک مانند گابریل رامیرِز، آزنا، فرناندو کاسترو پاچِکو و فرناندو گارسیا است. این موسسه همچنین یک مرکز فرهنگی مهم با ورکشاپ‌های متعدد و برنامه‌های مختلف بوده و دارای یک کتابخانه، کافه و فروشگاه نیز هست. نقطه مهم دیگر، موزه هنر پاپ با مجموعه‌ای خوب ای منسوجات، پوشاک، سفال، جواهر، اسباب‌بازی و آلات موسیقی است.
6. موزه تاریخ طبیعی 
موزه عالی تاریخ طبیعی مریدا در ساختمان بازسازی شده‌‌ی زیبای سابق دولت قرار دارد که به کاخ ژنرال کانتون شناخته می‌شود. این مجموعه در ساختمان با ابهت قرن نوزدهمی، بیشتر از اشیاء مرتبط به تمدن مایاها تشکیل شده اما در آن سایر فرهنگ‌های پیشرفته پیشاکلمبی (pre-Columbian) مکزیک نیز به نمایش گذاشته شده است. قسمت‌های برجسته این مجموعه هدایای بازیابی شده از گودال‌های چیچِن ایتسا و همچنین بازتولیدهایی محوطه‌های مایایی می‌باشند.
7. خانه مونتِخو 
در قسمت جنوبی میدان اصلی خانه مونتخو، یکی از ظریف‌ترین و بهترین نمونه‌های معماری مستعمراتی مکزیک قرار دارد. این بنا در ۱۵۴۹ به عنوان سکونتگاه خانواده متمول مونتخو ساخته شد، خانواده‌ای که تا ۱۹۷۸ مالکیت این ساختمان را در اختیار داشتند. در داخل بنا اتاق‌های بزرگ و زیبایی وجود دارند که به عنوان موزه استفاده شده و با اثاثیه عتیقه وارد شده از اروپا چیدمان شده‌اند. جالب‌ترین قسمت‌های خانه، نشان خانوادگی خانواده مونتخو و همچنین مجسمه سنگی یک فاتح ایستاده بر روی سر تعظیم کرده مایاهای مغلوب است.
8. کاخ فرماندار
یکی از نقاطی که باید حتماً در مریدا بازدید کنید کاخ مجلل دولت است. این بنا که در ۱۸۹۲ ساخته شده و با ۳۱ نقاشی دیواری جالب توجه، اثر فرناندو کاسترو پاچکو در طی سال‌های ۱۹۷۱-۱۹۷۴ تزئین شده است. این ساختمان با حیاط مرکزی‌اش نوعی شاهکار محسوب می‌شود و علاوه بر نقاشی دیواری‌های ظریف و ارزشمند، شامل  مجموعه‌ای غنی از نقاشی‌های سایر هنرمندان پیشگام مکزیک نیز هست. این آثار موضوعاتی از تعرض اسپانیا و برخورد وحشیانه با مایاها را پوشش می‌دهند. بعد از لذت بردن از این نقاشی‌‌ها، زمان کمی را نیز برای اکتشاف این ساختمان قدیمی، به ویژه بالکن آن با نمایی از کلیسای جامع و میدان اصلی صرف کنید.
9. موزه شهر مریدا و موزه راه آهن
در ساختمان تاریخی و قدیمی اداره پست، موزه شهر مریدا با تمرکز بر رشد جامعه قرار گرفته است. یکی از نمایشگاه‌های این موزه مربوط به منسوجات محلی به ویژه اِنِکِن (henequen) است که زمانی به خاطر کامیابی‌ای که به مریدا آورد به طلای سبز شهرت داشت. همچنین نمایشگاه‌های مربوط به دوره پیش از تاریخ و سال‌های قبل از استعمار اسپانیا نیز جالب توجه هستند. یکی دیگر از نقاط ارزشمند، موزه راه آهن یوکاتان بوده که توسط علاقمندان قطار تأسیس شد تا اقلام مرتبط به راه آهن شلوغ ایالت را حفظ کند. موارد مهم این موزه تعدادی موتور قدیمی و واگن و دست سازه‌های مرتبط هستند.

10. گالری‌ها، موزه‌ها و تورهای استودیو
به لطف هجوم قسمت عمده‌ای از گردشگران و ساکنینی که از خارج به این منطقه مهاجرت کرده‌اند، مریدا که در سال ۲۰۰۰ به عنوان مرکز فرهنگی آمریکا انتخاب شد، نقش مهمی در معرفی و پیشرفت هنر مکزیک به عهده داشت. این شهر دارای تعداد زیادی گالری خصوصی برای فروش آثار هنرمندان سبک‌های معاصر و سنتی و سایر شکل‌های هنری است. بسیاری از هنرمندان شناخته شده استودیوهای خود را برای بازدید در اختیار می‌گذارند. همچنین ایالت و دولت‌های شهری نیز برای خود گالری‌های هنری دارند که از جمله آنان می‌توان به موزه هنر پاپ و انجمن فرهنگی فورو اشاره کرد.

بلیط قطار

بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس

وبلاگ بوکینگ پرشیا

جاذبه های طبیعی صربستان

booking

صربستان، کشوری است که در اروپا قرار گرفته و طبیعت بی‌نظیری دارد.

کوه‌ها، تنگه‌ها، بیابان‌ها و شکل سنگ‌های عجیب آن را در هیچ جای دیگری پیدا نخواهید کرد.

همه جا در مورد دریاچه‌های اسلوونی، سواحل زیبای کرواسی و دره‌های بوسنی صحبت می‌کنند؛ پس تکلیف جاذبه‌های طبیعی و شگفت‌انگیز صربستان چه می‌شود؟ پیشنهاد می‌کنیم نگاهی به لیست زیر بیندازید تا با طبیعت متفاوت این کشور بیشتر آشنا شوید.

1. اوواچ
هر قدر هم که در مورد تنگه و «رود اوواچ» (Uvac River) توضیح دهیم، زیبایی آن را تا خودتان به چشم نبینید، باور نخواهید کرد. آب‌های فیروزه‌ای رنگ این رود پیچ در پیچ، در میان کوه‌ها جریان دارد و خمیدگی آن در بعضی نقاط به 260 درجه می‌رسد. در اطراف این منطقه، دریاچه‌ها، غارها و کَرکَس‌های زیادی دیده می‌شوند و عقاب‌ها در بالای این ناحیه، به پرواز درمی‌آیند که چشم‌انداز زیبایی را به وجود می‌آورد.جاذبه های طبیعی صربستان

2. چشمه کروپا
صربستان، به «سرزمین آب‌ها» نیز شناخته می‌شود. چشمه‌های زیادی در سراسر کشور وجود دارد که حتی بی‌حال‌ترین افراد را هم به وجد می‌آورد. «چشمه‌ی کروپا» (Krupaja Spring)، یکی از بهترین‌های این لیست به حساب می‌آید. جنگل‌های سرسبز اطراف، پرندگان و آرامش کم‌نظیر این چشمه، گردشگران زیادی را به سمت خودش جذب می‌کند. آب شفاف چشمه‌ی کروپا، از یک سد سرازیر می‌شود و به دریاچه‌ی پایینش می‌ریزد که این موضوع، باعث جذابیت دو چندان این ناحیه شده است.

3. فروشکا گورا
کوه «فروشکا گورا» (Fruška Gora)، یکی از دوست داشتنی‌ترین جاذبه‌های طبیعی صربستان به شمار می‌رود و از طریق شهر «بلگراد» و «نووی ساد» می‎توانید به آن دسترسی پیدا کنید. پارک ملی آن، بیشترین تعداد درخت‌های «زیرفون» در اروپا را دارد. همچنین می‌توانید از معابد بی‌شمار این پارک نیز دیدن کنید.

4. پارک ملی تارا
در غربی‌ترین بخش کشور، «کوه تارا» (Tara mountain) قرار دارد که در مرز بین بوسنی و هرزگوین قرار گرفته است. شاید تارا، بلندترین کوه صربستان نباشد؛ اما بدون شک یکی از زیباترین‌های آن است. اگر به دنبال جایی هستید که تمیزترین هوا را داشته باشد و به جز طبیعت، حواس پرتی دیگری نداشته باشید، «پارک ملی تارا» (Tara National Park) با دریاچه‌ها، رودخانه‌ها، جنگل‌ها و معابد اطرافش، این موقعیت را برای شما به وجود می‎آورد.جاذبه های طبیعی صربستان

5. گردنه جرداپ
«گردنه‌ی جرداپ» (Đerdap Gorge)، به «دروازه آهنی» (Iron Gate) هم شناخته می‌شود. در اصل، رود «دانوب» (Danube) در این منطقه جریان دارد که شامل سه گردنه یا گلوگاه می‌باشد. تا چشم کار می‌کند، همه جا آب است و چندین غار در اطراف این ناحیه قرار گرفته است. علاوه بر آن، می‌توانید از «قلعه‌ی گلوباک» (Golubac Fortress) نیز بازدید کنید که قدمتش به قرون وسطی برمی‌گردد.

6. جاولیا وارس
«جاولیا وارس» (Đavolja Varoš) به معنی «شهر اهریمنی» است؛ اما نیازی نیست نگران شوید! در این منطقه می‌توانید از 200 نوع مختلف از سنگ‌های خاص «ناحیه‌ی توپلیکا» (Toplica District) دیدن کنید که شبیه برج هستند. داستان‌های زیادی راجع به جاولیا وارس وجود دارد؛ از جمله داستان کسانی که شیطان، آن‌ها را فریب داده یا افرادی که به دلیل خیانت به جادوگران، به سرنوشت بدی دچار شده‌اند. اگر به علم سنگ‌شناسی علاقه دارید، بهتر است بازدید از این جاذبه را از دست ندهید.

7. دروازه های وراتنا
«دروازه‌های وراتنا» (Vratna Gates)، نام سه پل سنگی طبیعی است که هر کدام، به نوبه‌ی خودشان خاص و منحصر به فرد هستند. این دروازه‌ها وقتی به وجود آمدند که «رود وراتنا» باعث فرو ریختن سقف یک غار شد و در طی سال‌های بعد از آن نیز فرسایش پیدا کردند و به شکل امروزی‌شان درآمدند.

8. سره موشنیا
غار «سره موشنیا» (Ceremošnja)، یکی از جالب‌ترین غارهای صربستان محسوب می‌شود. گردشگران می‌توانند به بیشتر قسمت‌های غار سره موشنیا دسترسی داشته باشند و سنگ‌های «استالاگمیت» و «استالاکتیت» را از نزدیک مشاهده کنند. بخش دوم این غار که به «آرِنا» (Arena) معروف است نیز ارزش دیدن دارد و می‎توانید مطالب مفیدی راجع به آن یاد بگیرید.

بلیط قطار

بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس

وبلاگ بوکینگ پرشیا

جاذبه های عجیب در ژاپن

booking

ژاپن کشوری زیبا، شگفت انگیز، مدرن و یکی از پیشروهای جهان در زمینه‌ی تکنولوژی است.

که مردمانش به شدت به فرهنگ‌های سنتی خود پایبند هستند.
در ژاپن، ورود تکنولوژی‌ها و روش‌های جدید لزوماً به معنای حذف تکنولوژی‌های قدیمی نیست. این ترکیب خاص از تاریخ طولانی، فرهنگ غنی و مدرنیته به حدی فوق‌العاده است که اغلب تعجب گردشگران را بر می‌انگیزد. در ادامه شما را با برخی از عجایب کشور ژاپن آشنا خواهیم کرد.
1. دستگاه های فروش اتوماتیک
از عجیب‌ترین چیزهایی که در ژاپن خواهید دید همین دستگاه‌ فروش اتوماتیک (Vending Machine) است، شاید انواع معمولی این دستگاه‌ها را در اقصی نقاط دنیا دیده باشید اما مدل ژاپنی آن متفاوت است. برخی از آنها فقط آب نبات و نوشیدنی گازدار دارند، درحالی که خیلی از مدل‌های آن محصولات بسیار متفاوتی عرضه می‌کنند، تنوع این محصولات در دستگاه‌های ژاپنی به حدی است که تقریباً می‌توانید هر چیزی را بخرید، از نان‌های کنسروی، شیر و نودل گرفته تا کتاب و خیلی وسایل مفید دیگر، حتی شلوار و تی شرت! جالب است بدانید که می‌توانید در هر گوشه و کناری از کشور ژاپن این دستگاه‌های رنگارنگ با محصولات متنوع را ببینید، اما از آنجا که یک روش کاربردی برای خرید موارد ضروری مردم بومی به شمار می‌رود پس از وسایل مدرن فاصله زیادی دارد.

2. توالت‌ با تکنولوژی پیشرفته
توالت‌ با تکنولوژی پیشرفته (Hi-Tech Toilets) باعث شهرت ژاپن شده‌ است. برعکس مدل‌های معمولی در کشورهای غربی، توالت‌های ژاپنی عملکردهای مختلفی مثل اسپری شتسشو و خوشبو کننده دارند. برای دیدن آنها نیازی نیست خیلی راه دوری بروید چرا که در خانه همه ژاپنی‌ها وجود دارد، حتی اکثر توالت‌های عمومی هم این ویژگی را دارند. تنظیم فشار آب، خوشبو کننده، تنظیم دمای آب، اسپری پالسی و سایر اسپری‌های مرسوم، صندلی گرم و صدای فلاشینگ از مزایای این توالت‌ها هستند. بسیاری از آنها مجهز به سنسورهایی بوده که نشان می‌دهد توالت اشغال است، در ضمن امکان بالا و پایین بردن صندلی و درب آن به صورت اتوماتیک وجود دارد.

3. هتل‌ های کپسولی
این هتل‌های کوچک و جمع و جور ژاپنی برای گردشگرانی که با بودجه کم سفر می‌کنند ایده‌آل است. در نگاه اول شاید عجیب و غریب به نظر برسد، اما قطعاً کاربردی و مفید هستند. اگر عاشق سفر به شهرهای دیدنی هستید و پول کافی برای مکان مناسب و امن ندارید، نگران نباشید هتل‌‌های کپسولی این مشکل را حل کرده‌اند. آنها جایگزین اتاق شده و فضای کوچکی در حد یک تشک و گاهی اوقات یک تلویزیون کوچک دارند. تمیزی بسیار زیاد، حریم خصوصی مناسب، اینترنت و خدمات دیگر از مزایای آن است. حمام مشترک و دستگاه‌های فروش اتوماتیک هم جزو خدمات به مهمان‌ محسوب می‌شود. این هتل‌ها از شهر اوزاکا شروع شد و الان در سراسر ژاپن وجود دارد.

4. رستوران غذاهای کنسروی
یکی از عجیب‌ ترین رستوران‌ های دنیا متعلق به کشور ژاپن است، رستوران آقای «کانزو» (Kanso) در اوزاکا فقط غذاهای کنسروی سرو می‌کند. شاید جای دیگری نتوانید این همه تنوع کنسرو با برندهای مختلف را در یک مکان ببینید و شهرت این رستوران به دلیل همین تنوع غذایی است. این رستوران هیچ منویی ارائه نمی‌کند و مشتری‌ها با انتخاب کنسروهای موجود در قفسه‌ها می‌توانند غذای خود را خلق کنند. کارد و چنگال پلاستیکی نیز در اختیار مشتری‌ها قرار می‌گیرد، پس تنها کاری که باقی می‌ماند انتخاب کنسرو و میل کردن آن است. صندلی‌های راحت و فضای بسیار دلپذیر این رستوران آن را جذاب‌تر هم کرده است.

5. جزیره خرگوش‌
اُکونوشیما (Okunoshima) یا همان جزیره خرگوش‌ در دریای داخلی ژاپن قرار گرفته و به خاطر تعداد زیاد خرگوش‌هایش به شهرت رسیده و باعث جذب گردشگران زیادی از سراسر دنیا شده است. خرگوش‌ها آزادند هر کجا می‌خواهند بروند که مهمترین ویژگی این جزیره به شمار می‌رود. صدمه زدن یا کشتن خرگوش و حتی آوردن سگ و گربه به این منطقه ممنوع است، اما غذا دادن به خرگوش‌ها مانعی ندارد. برخلاف جذابیتی که به واسطه وجود خرگوش‌ها دارد، اُکونوشیما گذشته خیلی سیاهی داشته به طوری که در جنگ جهانی دوم، کارخانه تولید گازهای سمی در این محل مستقر بوده است. بعد از جنگ به صورت پارک درآمد و به محل زندگی خرگوش‌ها تبدیل شد. خرگوش‌های وحشی این جزیره اهلی شده‌ و از انسان نمی‌ترسند، پس برای غذا دادن و ایجاد رابطه با آنها نگران نباشید. علاوه بر استفاده از تنها هتل و زمین گلف منطقه، می‌توانید در آب‌های اطراف جزیره شنا کنید.

6. کیت کَت سبز
غذای های ژاپنی واقعاً خوشمزه است، البته فراموش نکنید ژاپنی‌ها علاقه زیادی به غذاهای عجیب و جدید دارند که شهرت زیادی برای آن‌ها به همراه داشته است. معروف‌ترین غذای عجیب ژاپن «کیت کت» (Kit Kat) و انواع آن است. طعم کیت کت سبز بیشتر از بقیه مورد توجه گردشگران قرار گرفته، هرچند طعم‌های مختلفی مثل چای سبز، سویا، سیب زمینی گریل شده و ... نیز دارند. یکی از دلایل اصلی چنین محبوبیتی به اسم آن برمی‌گردد که خیلی شبیه به «کیتو کاتسو» (kitto katsu) بوده و به معنی «حتماً برنده می‌شوی» است. در نتیجه به عنوان یک هدیه مناسب محسوب شده و بین دانش‌آموزان طرفداران زیادی دارد.

7. مِید کافه
مید کافه‌ها (Maid Cafés) با اینکه در همه ژاپن وجود دارند، اما مشهورترین آنها را در توکیو پیدا خواهید کرد. ویژگی اصلی این کافه‌ها، پیشخدمت‌های آن یعنی دخترهای جوانی هستند که لباس‌ فرم‌های جذابی دارند که اغلب با استایل فرانسوی است. آنها بیرون از کافه ایستاده و مشتری را به داخل دعوت می‌کنند. منوی این کافه مشابه کافه‌های دیگر بوده فقط شکل و مدل زیباتری دارند مثل بستنی‌های رنگارنگ، کاپ کیک‌های به شکل حیوان، پنکیک‌های تزئین شده‍!

8. حمام داغ میمون ها
ماجرای حمام میمون‌ها در آب داغ بیشتر به پارک میمون «جیاکودانی» (Jigokudani) مربوط می‌شود، جیاکودانی در واقع به معنای «دره جهنم» است که علت آن وجود تعداد زیاد رودهای آب داغ و چشمه‌های جوشان در این پارک است. در این منطقه علاوه بر بارش برف سنگین و دمای پایین هوا، با آب‌های داغی مواجه خواهید شد که به عنوان گرم‌ترین بخش پارک در طول سال به شمار می‌روند. یکی از جذابیت‌های این پارک، میمون‌هایی هستند که از آب داغ برای گرم کردن خود استفاده کرده و در طول روزهای سرد، در آب نشسته و آب بازی می‌کنند. منظره حمام گروهی میمون‌ها در وسط حیات وحش، تجربه‌ای به یاد ماندنی در طول اقامت‌تان در ژاپن خواهد بود.

9. هتل های عشق
اولین «هتل عشق» (Love Hotel) در سال 1968 در اوزاکا افتتاح شد و به این ترتیب بقیه هتل‌هایی از این دست نیز همین نام را گرفتند. این هتل‌ها در سراسر ژاپن وجود داشته و بسیار رایج هستند. بسیاری از آنها برای حفظ حریم خصوصی مهمان، پنجره ندارند یا اغلب چندین خروجی دارند تا افرادی که نمی‌خواهند هنگام خروج با هم دیده شوند از آن استفاده کنند. افراد برای پرداخت پول و انتخاب اتاق نیازی نیست با خدمه هتل روبرو شوند و این کار از طریق یک دستگاه صورت می‌گیرد.

10. خوابیدن در محیط عمومی
یکی از عجایب ژاپن که اغلب باعث تعجب خارجی‌ها می‌شود، خوابیدن در محیط عمومی است. «اینِموری» (Inemuri) برای ژاپنی‌ها فقط خوابیدن در محیط عمومی نیست و معنای عمیق‌تری و خاصی دارد. در تمام ژاپن حتماً افرادی را با لباس‌های رسمی و شیک خواهید دید که در قطار، پارک و حتی جلسات خوابیده‌اند. از آنجایی که این کشور اخلاق کاری سفت و سختی داشته و همه تلاش خود را برای ارائه بهترین کارشان به کار می‌بندند که حتی ممکن است خواب کافی در خانه نداشته باشند. پس به دلیل خستگی معمولاً چرت کوتاهی در مکان‌های عمومی می‌زنند. به این ترتیب اینِموری نه تنها زشت نیست، بلکه نشان می‌دهد فرد به حدی متعهد به انجام کارش بوده که خوب نخوابیده است.

بلیط قطار

بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس

وبلاگ بوکینگ پرشیا

جاذبه های فوق العاده جزایر سیشل

booking

سیشل با سواحل دیدنی و خیره‌کننده‌اش جزو برترین مقاصد مناسب یک ماه عسل عاشقانه به شمار می‌آید

ممکن است وقتی نام «سیشل» (Seychelles) به گوشتان می‌خورد یاد یک مقصد استوایی لوکس برای ماه عسل بیفتید که حقیقتاً هم همینطور است. البته اینجا چیزی بیش از این‌ها در خود جای داده که برای کشفشان باید راهنمای بهترین جاذبه‌های سیشل را دنبال کنید.مجمع الجزایری که شامل ۱۱۵ جزیره می‌شود با ما همراه باشید.
۱. آبشار پورت گلاد
«پورت گلاد» (Port Glaud) یکی از بهترین محوطه‌های سیشل برای شنا کردن زیر آب‌های آبی به شمار می‌رود اما چیزی که از جاده نمی‌توانید ببینید آبشار زیبای آن است. در نزدیکی کلیسا ماشینتان را پارک کنید و به همراه یکی از تورهای هدایت شده به سمت بالا راه بیفتید. اگرچه خود سفر خیلی سخت نیست، اما وقتی به جنگل رسیدید پیدا کردن راه کار آسانی نخواهد بود. پس خرج کردن کمی پول برای راهنما کاملاً منطقی به نظر می‌رسد. وقتی به آبشار برسید با منظره‌ای خیره‌کننده و آبی خنک برای شنا کردن روبرو خواهید شد. استخری که زیر آبشار قرار دارد با صخره‌های بزرگی احاطه شده که برای استراحت و یک پیک نیک عالی هستند.

۲. کارناوال سیشل
کارناوال سیشل رویداد نسبتاً جدیدی در تقویم آن به شمار می‌رود و تنها ۶ سال قدمت دارد، اما به همین سرعت توانسته به یک رویداد بزرگ و یکی از مهم‌ترین جاذبه‌ها برای گردشگران تبدیل شود. این جشن سه روزه در رابطه با یکی از فرهنگ‌های سیشل بوده و اغلب در ماه آوریل برگزار می‌گردد.

۳. زیپ لاین و سنگنوردی
آیا دوست دارید کمی هیجان را در سفرتان تجربه کنید؟ برای این کار باید خود را برای زیپ لاین و امکانات سنگنوردی سیشل در اقامتگاه پنج ستاره «کنستانس افیلیا» (Constance Ephelia) آماده کنید و این مقصد را در اولویت‌های خود قرار دهید. با توجه به موقعیت زیپ لاین در بالای جنگل قطعاً با مناظری حیرت‌انگیز روبرو خواهید شد و سطح آدرنالین خونتان هم بالا می‌رود.

۴. جنگل وله دو مه
بازدید از «وله دو مه» (Vallée de Mai) درک تشبیه «پراسلین» (Praslin) به باغ عدن واقعی را برایتان آسان می‌کند. اینجا را با توجه به آن که یک جنگل بارانی طبیعی و یکی از میراث جهانی یونسکو به شمار می‌رود، باید حتماً تماشا کنید. وله دو مه به خاطر درختان «کوکو دو مر» (Coco De Mer)، میوه معروف این نواحی، شهرت زیادی دارد. مطمئن باشید که از تماشای این مناطق بینهایت لذت خواهید برد. همچنین می‌توانید طوطی‌های سیاه و بسیاری از پرندگان بومی دیگر را هم از نزدیک ببینید.

۵. ساحل انسه لازیو
نام «اَنسه لازیو» (Anse Lazio) را در بین برترین سواحل جهان می‌توانید ببینید. این ساحل چند ویژگی جادویی دارد و علیرغم آنکه جزو مقاصد معروف گردشگری به شمار می‌رود، هرگز بیش از حد شلوغ نشده و شما را پشیمان نمی‌کند. زمانی که به اینجا برسید، باید به سمت چپ بروید و کافه کوچک «آنستی بار» (Honesty Bar) را پیدا کنید. رستوران فوق‌العاده «بن بن پلوم» (Bon Bon Plume) نیز با غذاهای عالی کرئوله‌ و کاری اختاپوسش جزو واجبات سفرتان محسوب می‌شود.

۶. گلف در هتل لموریا
زمین گلف معروف و حرفه‌ای «هتل لموریا» (Lémuria) به واقع خیره‌کننده است. این زمین برای گلف بازانی از هر سطح چالش برانگیز بوده و 9 سوراخ عقبی آن به طور ویژه بسیار سخت هستند. این چالش با منظره‌هایی شگفت‌انگیز همراه شده و سوراخ پانزدهم با موقعیتی که در بالای صخره دارد نمایی از ساحل معروف «انسه ژرژت» (Anse Georgette) را به شما هدیه می‌کند. اگر در هتل اقامت ندارید باید از قبل زمین را رزرو کنید. به طور منظم مسابقاتی هم در طول سال برگزار می‌شود که می‌توانید تاریخشان را از هتل دریافت کنید.

۷. سیکل لا دیگ
هیچ راهی بهتر از دوچرخه‌سواری برای گردش در «سیکل لا دیگ» (Cycle La Digue) پیدا نمی‌کنید. از کشتی که پیاده شوید گزینه‌های زیادی برای کرایه دوچرخه پیش رو دارید. اگر می‌خواهید در اینجا اقامت کنید هتل‌های زیادی هم هستند که دوچرخه رایگان در اختیار مهمانان می‌گذارند. باید حتماً طی این گردش‌ها به «لونیون استات» (L’Union Estate) هم سر بزنید. همچنین تماشای آسیاب و کوره نارگیل سنتی هم جزو جاذبه‌های این نواحی به شمار می‌رود. می‌توانید به همراه تور به دیدن لاکپشت‌های غول پیکر بروید و یک عکس یادگاری حسابی بگیرید.

۸. کوهستان لانه عقاب
اگر به دنبال یک عکس بی‌نقص می‌گردید، باید حتماً از کوهستان «لانه عقاب» (Eagle’s Nest) بالا بروید که بالاترین نقطه روی لادیگ به شمار رفته و ۳۳۳ متر بالاتر از سطح دریا است. بهترین زمان برای این کار اوایل عصر خواهد بود زیرا می‌توانید یک غروب خیره کننده را شکار کنید. همچنین یک رستوران کوچک هم در اینجا وجود دارد که غذاهای ساده اما تازه و خوشمزه کرئوله را به مشتریان ارائه می‌کند.

۹. پارک ملی مورن سیشلوا
بزرگ‌ترین پارک ملی در سیشل «مورن سیشلوا» (Morne Seychellois) است که بیش از ۲۰ درصد منطقه ماهه را پوشانده و برای عاشقان طبیعت و کوهپیمایان یک بهشت واقعی محسوب می‌شود. در میان این سبزی انبوه و آرام‌بخش رشته کوهی واقع شده که نامش را از بلندترین نقطه یعنی همان مورن سیشلوا می‌گیرد که حدود ۹۰۵ متر ارتفاع داشته و بر پایتخت ویکتوریا مشرف است. مسیرهای پیاده روی از دهکده «دانزیل» (Danzil) آغاز شده و از زمین‌های چای و مناظر باشکوهی از ساحل جنوب غربی ماهه عبور می‌کنند.

۱۰. ساحل بو والون
انحنای درخشان ساحل «بو والون» (Beau Vallon) در خط ساحلی شمال غربی «ماهه» برای گردشگران و مردم بومی به یک اندازه جذابیت دارد. در اینجا طیفی از ورزش‌های آبی شامل جت اسکی و اسکی روی آب را می‌توانید تجربه کنید. دریا در این نقطه اغلب آرام است و به همین دلیل می‌توان این ساحل را برای خانواده‌هایی که با کودکان سفر می‌کنند مناسب دانست. آخر هفته‌ها هم مردم بومی برای کباب ساحلی به اینجا می‌آیند.

بلیط قطار

بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس

وبلاگ بوکینگ پرشیا

جاذبه های گردشگری میلان

booking

میلان شهری با جاذبه‌های فراوان در شمال ایتالیا است.

سالانه میلیون‌ها گردشگر از میلان بازدید می‌کنند، اما کمتر به سراغ جاذبه‌های پنهان این شهر می‌روند.

میلان در ایتالیا اغلب به عنوان پایتخت کسب‌وکار و مد کشور شناخته می‌شود. با این‌حال، بیشتر زیبایی این شهر پنهان است. این زیبایی‌ها کمتر به چشم گردشگران آمده و زیر سایه‌ی جاذبه‌های اصلی شهر قرار گرفته‌اند. این مقاله به بررسی برترین جاذبه‌های پنهان میلان پرداخته و شما را با آن‌ها آشنا می‌کند.

سن ویتوره آل کورپو
درست در مجاورت موزه‌ی ملی علوم و فناوری میلان که اکثر ابتکارات لئوناردو داوینچی در آن نگهداری می‌شود، کلیسای سن ویتوره آل کورپو (San Vittore al Corpo) با خاستگاهی نامعلوم به چشم می‌خورد. این کلیسا دارای یک طاق حیرت‌انگیز با رواق اصلی همراه با تصاویری از پیروان مسیح است. گنبد شگفت‌انگیز کلیسا با تزئینات طلایی‌رنگ خود، یکی دیگر از جاذبه‌های سن ویتوره آل کورپو به شمار می‌آید. می‌توان از برج ناقوس کلیسا بالا رفت و شهر را از نمایی حیرت‌انگیز تماشا کرد.

تاکستان لئوناردو
تاکستان لئوناردو در قلب میلان واقع شده و یک موزه‌ی تازه تأسیس برای نمایش زندگی لئوناردو داوینچی است. این موزه در مقابل خیابانی قرار دارد که کلیسای سانتا ماریا دله گرتزیه، محل نگهداری تابلوی شام آخر، در آن واقع شده است. تاکستان لئوناردو پناهگاهی ایده‌آل برای فرار از گرمای هوا در فصل تابستان و لذت بردن از یکی از دیگر از رازهای منطقه‌ی لومباردی محسوب می‌شود. ورود به این تاکستان نیازمند رزرو قبلی است.

باغ ویا تراجو
این جاذبه‌ی پنهان برای مدت ۷۰ سال بسته بود و درنهایت در سال ۲۰۱۰ بازگشایی شد. اینجا یک باغ عمومی در وسط خانه‌ای اختصاصی در منطقه‌ای بی‌تکلف و ساده در میلان است. هیچ علامتی در مقابل دروازه‌ی باغ وجود ندارد، بنابراین یافتن این پارک بی‌آلایش می‌تواند برای شما کمی دشوار باشد. استراحت در یک روز آفتابی و شارژ شدن پس از مبارزه با گرمای هوا، از لذت‌های بودن در ویا تراجو (Via Terraggio) است.

پالاتزو لومباردیا
ساختمان‌های پالاتزو لومباردیا (Palazzo Lombardia) به دست معماران مشهور شرکت ایتالیایی پی کوب فرید (Pei Cobb Freed) ساخته شد و هم‌اکنون میزبان شورای منطقه‌ای لومباردی هستند. این مجموعه درست شبیه به یک آسمان‌خراش است که هرکسی می‌تواند آن را از مسافت‌های دور شناسایی کند؛ اما راز این مجموعه در روزهای یکشنبه از ساعت ۱۰ صبح تا ۶ عصر با نماهای خارق‌العاده و ابدی فاش می‌شود. پالاتزو لومباردیا از ۳۹ طبقه تشکیل شده و محلی ایده‌آل برای تماشای آسمان میلان از پشت پنجره‌های شیشه‌ای است.

تماکینیو
تماکینیو (Temakinho) یک رستوران مشهور ژاپنی-برزیلی با دو شعبه در میلان، دو شعبه در رم و یک شعبه در ایبیزا است. اینجا احتمالاً محبوب‌ترین مقصد برای جوان‌ترهای ایتالیایی به منظور لذت بردن از طعم‌های غیرمعمول و متفاوت پیتزا و پاستا باشد. تماکینیو المان‌های خوراکی برزیلی را با سوشی و غذاهای دریایی خام ترکیب کرده است.

گلوله توپ در کورسو دی پورتا رومانا
این شهر در سال ۱۸۴۸ دوره‌ای موسوم به «۵ روز میلان» را تجربه کرد. در آن ایام، مردم میلان علیه سلطه‌ی امپراتوری اتریش شورش کردند و همین امر سبب نزاعی خونین میان دو طرف شد. امروز همچنان یک گلوله‌ی توپ بر روی دیوار یک ساختمان در خیابان کورسو دی پورتا رومانا (Corso di Porta Romana) دیده می‌شود. این گلوله ‌یادگاری از نبردهای آن دوران بوده و دارای یک پلاک شناسایی با ذکر تاریخ شلیک در ۲۰ مارس ۱۸۴۸ است.

پالاتزو دل ورمه
پالاتزو دل ورمه (Palazzo Dal Verme) که نام خود را از سالن نمایشی در همین نزدیکی گرفته است، جواهری پنهان از عصر رنسانس در میان ساختمان‌های مدرن اطراف به شمار می‌آید. حیاط داخلی ساختمان، با یک معماری متوازن که کمتر در بناهای امروزی دیده می‌شود، جایی است که همه از آن لذت می‌برند. این ساختمان از بمباران میلان در خلال جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۳ در امان مانده است. همین امر پالاتزو دل ورمه را به تکه‌ای نایاب از تاریخ در میان خیابان‌های شهر تبدیل می‌کند.

ویا لینکولن
ویا لینکولن (Via Lincoln) احتمالاً سالم‌ترین راز برجای‌مانده در میلان باشد. ویا لینکولن خیابانی است که در آن خانه‌های رنگارنگِ بالکن‌دار یافت شده و در این شهر صنعتی و تجاری کاملاً متمایز به نظر می‌رسد. این خیابان در اواخر قرن نوزدهم طراحی و افتتاح شد و خانه‌های آن با قیمت‌های معقولی در اختیار کارگران کارخانه‌های اطراف قرار گرفت. لازم به گفتن نیست که این خانه‌ها امروزه بسیار گران هستند. قدم زدن در این خیابان هزینه‌ای برای شما ندارد و می‌تواند محل مناسبی برای گشت زدن و بازدید عاشقان معماری از این خیابان باشد.

کارلو کراکو
کارلو کراکو (Carlo Cracco) به عنوان یکی از بهترین سرآشپزهای ایتالیا شناخته شده و رستوران آن در میلان هم یکی از بهترین‌ها است. کراکو با برنده شدن چندین ستاره‌ میشلن در دوران فعالیت حرفه‌ای خود، در سال ۲۰۰۷ اقدام به تأسیس این رستوران با نام خود کرد. رستوران او غذاهایی باکیفیت و خدماتی در کلاس جهانی را ارائه کرده و دارای دو ستاره‌ی میشلن است. منوی ۱۰ بخشی این رستوران مشتریان را به یک ماجراجویی فراموش‌نشدنی از طعم‌ها و عطرها می‌برد. رستوران کراکو می‌تواند خاطره‌ای ماندگار از سفر هر توریستی به میلان باشد.

ویلا اینورنیتزی
ویلا اینوِرنیتزی (Villa Invernizzi) یک کاخ باشکوه به سبک معماری آزاد و مشرف به خیابان کورسو ونیزیا در مرکز میلان است؛ خیابانی که در قرن‌های هجدهم و نوزدهم محلی برای تردد زنان با درشکه بود. امروزه از این محوطه به عنوان یکی از زیباترین باغ‌های شهر با فلامینگوهای صورتی‌رنگ، طاووس‌ها و اردک‌های موجود در آن یاد می‌شود. اگر به دنبال جایگزینی برای سِمپیونه (Sempione)، پارک مشهور میلان، هستید، ویلا اینورنیتزی بهترین گزینه برای شماست.

وبلاگ بوکینگ پرشیا

بلیط قطار

بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس

دهکده ی بایبری انگلستان

booking

دهکده ی بایبری که قدمتی نزدیک به صدها سال دارد، در شهرستان گلاسترشایر در جنوب غربی انگلستان واقع شده است.

زیبایی این روستا در حدی است که ویلیام موریس (1834-1896) از بایبری به عنوان “زیبا ترین روستای انگلستان” یاد کرده است.

فاکس نیوز هم به تعریف و تمجید از بایبری پرداخته و آنرا یکی از زیباترین روستاهای دنیا برشمرده است. این روستا آنقدر زیبا و جذاب است که انتظار این همه تعریف و تمجید را باید داشت.

آنچه این دهکده ی کوچک در جنوب غرب انگلستان را برای گردشگران جذاب کرده است سکوت و آرامشی است که در آن در جریان است. اما از معماری خاص روستا نمی توان گذشت که با کلبه های سنگی جلوه ای خیره کننده پیدا کرده است.

پیاده راههای روستا مکانی دلنشین برای پیاده روی است به طوری که اصلا احساس خستگی نخواهید کرد. این روستا شبیه یک رویا است که باید هر طور شده به حقیقت بپیوندد.

در دهکده ی بایبری جاذبه های گردشگری دیگری نیز انتظار شما را می کشند که از جمله آنها باید به خانه آرلینگتون راو، کلبه‌ های سنگی در تپه ی کاتس ولد، ویلای چدورث رومن، پارک لاج، املاک شربورن، موزه موسیقی مکانیکی و خودکار، کلیسای سنت ماری و بسیاری دیگر اشاره کرد که به گردشگری این دهکده رونق بخشیده اند.

اما تمامی مناظر روستا در زمستان جلوه ای جادو کننده به خود می گیرد.

بلیط قطار

بلیط اتوبوس

بلیط هواپیما

دریاچه‌ کامپونگ پلاک کامبوج

booking

یکی از کشورهای جنوب شرقی آسیا که فرهنگ و دیدنی های آن قطعا شما را شوکه خواهد کرد، کشور کامبوج است.

اینجا که در مناطقه ایندوچین قرار گرفته، با دشت های وسیع، رودخانه های بزرگ و دیدنی های طبیعی وصف نشدنی، پوشیده شده است. کامبوج کشور به نسبت کوچکی است که در جنوب شرقی آسیا قرار دارد.

این کشور به دلیل جاذبه های تاریخی و طبیعی متعدد و بی نقصی که دارد توانسته عنوان بهشت آسیا را به خود اختصاص دهد. یکی دیگر از جاذبه های طبیعی کامبوج دریاچه‌ کامپونگ پلاک است که یکی از زیباترین و عجیب ترین جنگل های زیر آب می باشد. بر روی این دریاچه، دهکده شناوری وجود دارد که مردم آن از طریق صید میگو زندگی خود را می گذرانند. اهالی این دهکده، خانه های خود را بر روی پایه های چوبی بلند ساخته اند.

 این پایه‌های چوبی بلند در چهار طرف و زیر خانه قرار داده می شوند به طوری که خانه‌های ساخته شده روی این پایه‌ از سطح آب دریاچه فاصله‌ی زیادی دارند که باعث می‌شود این خانه‌ها از سیلاب و حمله‌ی جانوران موذی در امان باشند. درختان غوطه‌ور در دریاچه‌ی کامپونگ پلاک (kampong pluk) درختانی با نام mangroves هستند. این جنگل غوطه‌ور در آب، زیستگاه گونه‌های متنوعی از حیات‌ وحش است.

این جنگل علاوه بر اینکه زیستگاه گونه‌های متفاوتی از جانوران است محل زندگی انسان‌هایی است که با صید میگو گذران می‌کنند.

وبلاگ بوکینگ پرشیا

دریاچه ممرز نوشهر

booking

یکی از جاذبه های بکر شمال کشور ، دریاچه ممرز نوشهر است که به دریاچه ارواح نیز شهرت دارد.

بلیط قطار شمال

طول این دریاچه ۷۰۰ متر است و عرض آن به ۳۰۰ متر می رسد و با جلوه ای دیدنی انتظار شما را می کشد. چهره منحصر به فرد این دریاچه و زیبایی کم نظیر آن نیز باعث شده تا نامش در فهرست میراث ملی طبیعی قرار گیرد. آنچه که در اولین نگاه به دریاچه ممرز، توجه شما را به خود جلب می کند، بازمانده هایی از تنه درختان هستند که در میان دریاچه قرار دارند و به درختان مرده مشهورند.

بلیط اتوبوس نوشهر

حضور این درختان نیز بر وهم فضا می افزاید و یکی از شگفتی های این دریاچه به شمار می رود. این دریاچه زیبا در عین حال وهم انگیز در آغوش یک جنگل زیبا قرار دارد و شما در کنار تماشای دریاچه می توانید، سری هم به درون این جنگل بزنید و از دیدن انبوه درختان سر به فلک کشیده که هر یک زیبایی خاص خودشان را دارند، لذت ببرید. فضای بکر اطراف دریاچه در اکثر روزهای سال آمیخته با مه و صدای حیوانات وحشی است که در هر لحظه به گوش می رسد.

بلیط هواپیما رامسر

این مسئله با حضور درختان خشکیده در میان دریاچه در هم می آمیزد و باعث شده تا به آن لقب دریاچه ارواح را نیز بدهند. بهترین زمان برای سفر به دریاچه ممرز، بهار و تابستان است. به سبب قرار گیری دریاچه در میان انبوه درختان، جلوه ی آن در پاییز بسیار زیباست اما به دلیل نامناسب بودن مسیر دسترسی، سفر در این فصل احتیاط زیادی را می طلبد. این دریاچه در  استان مازندران، شهرستان نوشهر، ۵ کیلومتری شمال روستای چلندر قرار دارد که میتوانید با تصمیم به سفر به شنال کشور راهی این دریاچه شوید.
 وبلاگ بوکینگ پرشیا

دوچرخه سواری در آمستردام

قطعاً هیچ شهری به اندازه آمستردام برای دوچرخه سواری و گردش ایده‌آل نیست؛

هیچ سفری به آمستردام بدون دوچرخه‌سواری و کاوش در شهر از طریق شبکه مسیرهای دوچرخه کامل نمی‌شود. برای آنکه بیشترین لذت را از تجربه دوچرخه‌سواری خود ببرید و آسیبی نبینید، یا گرفتار مشکل‌های احتمالی نشوید، این مقاله را گردآوری کردیم تا با یک مطالعه کوتاه با قوانین دوچرخه‌سواری در این شهر زیبا آشنا شوید.

قفل ها
اگر چه به نظر می‌رسد بسیاری از دوچرخه‌های آمستردام اغلب جلوی دیوارها و استند‌ها تکیه داده شده‌اند، اما بیشتر دوچرخه سواران وسیله نقلیه خود را همیشه با یک قفل ایمنی رها می‌کنند. حتی دوچرخه‌هایی که ظاهراً بدون زنجیر هستند قفل چرخ عقب دارند که از حرکت کردن وسیله جلوگیری می‌کند. دلیل این امر بسیار ساده است، دوچرخه دزدی در آمستردام رواج دارد و برای هر کسی اتفاق افتاده که در یک سال چند بار دوچرخه خود را از دست بدهد. برای جلوگیری از این مشکل پیشنهاد می‌کنیم همیشه دوچرخه خود را قفل زده و آن را به چیز محکمی وصل کنید و برای امنیت بیشتر یک زنجیر هم به یکی از چرخ‌هایش بزنید.

بلیط اتوبوس

خرید بلیط اتوبوس

قیمت بلیط اتوبوس

پارکینگ
در سرتاسر آمستردام هزاران جایگاه دوچرخه وجود دارد و در هر قسمت از شهر نیز فضای پارکینگ پیدا می‌کنید. اگرچه ایده زنجیر کردن دوچرخه به دوچرخه‌ای دیگر ممکن است وسوسه‌کننده باشد اما باید بدانید که این کار در آمستردام می‌تواند یک فاجعه بار بیاورد و قطعاً هیچکس این کار شما را نخواهد بخشید و حتی ممکن است به دوچرخه‌تان آسیب بزنند. خوشبختانه پیدا کردن جای پارک دوچرخه اصلاً کار سختی نیست و تنها چند دقیقه از شما وقت می‌گیرد.
چراغ و وسایل ایمنی
دیدن دوچرخه‌سواری که در آمستردام کلاه ایمنی به سر بگذارد بسیار نادر است و اکثر مردم از این وسایل ایمنی چشم‌پوشی می‌کنند زیرا رانندگان ماشین‌ها دقت و توجه زیادی به دوچرخه سواران می‌کنند. با این حال پلیس آمستردام به طور منظم در نقاط مختلف شهر به گشت می‌پردازد تا از ایمنی و سلامت دوچرخه‌سواران اطمینان حاصل کند. اگر پلیسی جلوی شما را بگیرد احتمالاً چراغ دوچرخه را چک خواهد کرد.

خریدن دوچرخه
بدون شک بازدیدکنندگان آمستردام ترجیح می‌دهند دوچرخه کرایه کنند و برای این منظور فروشندگان زیادی در سرتاسر شهر وجود دارند که با خوشحالی با قیمتی مناسب آن‌ها را در اختیارشان می‌گذارند. به‌هرحال دیدن کسانی که در نقاط شلوغ‌تر آمستردام دوچرخه می‌فروشند نیز چیزی عادی است. این دوچرخه‌ها که اغلب قیمت‌های زیادی ارزانی دارند، معمولاً دزدی هستند و ایده خرید کردن از آن‌ها چیز خوبی نیست.
ممنوعیت سیگار و مصرف مشروبات الکلی
اغلب هیچکس در آمستردام از اینکه کسی بعد از مصرف مشروبات الکلی سوار دوچرخه شود خوشش نمی‌آید و مانند رانندگی خودرو، این وسیله‌های نقلیه هم به ویژه در مناطق شلوغ نیاز به تمرکز و دقت دارند. این کار نه تنها باعث آزردگی مردم می‌شود که امنیت خود دوچرخه سوار را هم به خطر می‌اندازد.

ساعات شلوغی
خیابان‌های آمستردام هم مانند تمام شهرهای بزرگ دنیا در ساعات اوج شلوغی پر از جمعیت مردم می‌شوند. اگر چه برخلاف سایر شهرها، در اینجا با عبور و مرور شدید دوچرخه سواران روبرو هستید. در این ساعات مردم اغلب در برابر دوچرخه‌سواران تازه کار کمتر مهربان هستند و به سادگی راهشان را می‌گیرند. به دلایلی آشکار، پیشنهاد می‌کنیم کلاً از این ساعات پرهیز کرده یا دقت بیشتری بکنید.

آداب کلی
هر کسی در آمستردام دوچرخه‌سواری می‌کند؛ از بچه‌ها و والدینشان گرفته تا نسل‌های مسن‌تر. در واقع برای مادرها و پدرها بسیار عادی است که صندلی مخصوص کودکان کم سن خود را پشت دوچرخه نصب کنند و در این کار خبره هم هستند؛ اما حتی آن‌ها هم از اینکه کسی از عقب ناگهان غافلگیرشان کند خوششان نمی‌آید. مخصوصاً که افراد بسیار ویژه و ارزشمندی هم پشت دوچرخه سوار هستند. با این حساب پیشنهاد می‌کنیم همیشه به دوچرخه‌هایی که عجله دارند فضای کافی برای مانور بدهید تا بدون اینکه به شما برخورد کنند بتوانند دور بزنند یا بپیچند.

دهکده تارو چیتوان نپال

در سفر به نپال، بازدید از دهکده تارو و آشنا شدن با مردمی که فرهنگ و سبک زندگی کهن خود را حفظ کرده‌اند را از دست ندهید.

بلیط قطار

سرزمین «ترای» (Terai) تقریباً از ابتدا منزلگاه قبایل «تارو» (Tharu) بوده است. این مردم اسرارآمیز از نوادگان بودا به شمار می‌آیند و نشانه‌هایی برای اثبات این ادعا وجود دارد. اگرچه اطلاعات چندان زیادی در مورد تاروها در دسترس نیست: اما واضح است که آن‌ها خیلی پیشتر از ورود «هندواروپایی‌ها» در این‌جا زندگی می‌کردند.
نام این منطقه که «چیتوان» (Chitwan) شناخته می‌شود از لغت «چیت» (Chit) به معنی انبوه و «بان» (Ban) به معنی جنگل در زبان تارو ایجاد شده است، چرا که هزار سال قبل این منطقه با جنگل‌های انبوه نیمه گرمسیری و علفزارهای بلند و درهم تنیده پوشیده شده بود. این منطقه گویی با حصاری نامرئی از اطراف جدا شده و البته این مانع را می‌توان پشه‌های کشنده‌ای که ناقل مالاریا بودند، زالوهای خونخوار و موجودات مهلک دیگر فراوان در آن دانست. البته از طرفی مردم این منطقه در برابر بیماری مالاریا مقاوم هستند که تحقیقات، ارتباط این موضوع با عوامل ژنتیکی سیستم ایمنی این مردم را نشان داده است. مالاریا در اواخر سال ۱۹۵۰ میلادی به کمک حشره‌کش «ددت» ریشه‌کن شد؛ اما آسیب‌های این ماده بر قسمت وسیعی از جنگل قابل توجه بود و سایر موجوداتی که در آن زندگی می‌کردند هم به همراه پشه‌ها نابود شدند.

بلیط هواپیما

دهکده‌ی تارو در نزدیکی پارک ملی چیتوان مانند یک موزه‌‌ی زنده است. در اینجا انگار زمان در کسری از سرعت معمولی که در نیمکره غربی تجربه می‌کنید، می‌گذرد. خانه‌های گِلی دهکده با سقف‌های پوشیده از کاه و در یک اتاق ساخته شده و هیچ پنجره یا دودکشی ندارد. در طول روز زندگی در بیرون از خانه جریان دارد؛ زنی با چرخ خیاطی روی ایوان نشسته، دیگ غذا روی آتش قرار دارد، بزها در فضای آزاد جست و خیز می‌کنند. در وسط حیاط آشیانه‌های بزرگی برای پرندگان و در کنار هر خانه مکانی برای چهارپایان وجود دارد؛ گویی خانه بین انسان، پرندگان و چهارپایان تقسیم شده است. خانه‌ها مجزا هستند؛ اما در کل خانواده‌ها در یک مجموعه زندگی می‌کنند. اگر در وسط شالیزار یک سازه‌ی کوچک و ساده دیدید که از چهار تیرک و سقف کاهی ساخته شده بود، این مکان «استراحتگاه ماه عسل» شناخته می‌شود و ایده‌ی جالب مردم تارو بود که به طور عادی در خانه‌هایی شلوغ با یک اتاق زندگی می‌کنند.

بلیط اتوبوس

رقص محلی مردم تارو یکی از چشمگیرترین جاذبه‌ها برای گردشگران است که معمولاً در برنامه ویژه‌ای در شب و دور آتش اجرا می‌شود. رقص «باجتی» (Bajeti) باصلابت و نمایشی از قدرت است، «دامفو» (Damphu) را رقصی شبیه به فستیوال «هولی» (Holi) در هند می‌توان گفت و رقص «تاکارا» (Thakara) برای جشن برداشت محصول با چوب انجام می‌شود. رقص «جمتا» (Jhamta) را فقط بانوان اجرا می‌کنند. مردم تارو به علت زندگی در نزدیکی جنگل و هوای شرجی، لباس‌های نازک می‌پوشند. زن‌ها زیورآلات مختلفی در حدود ۲۱ تا ۳۵ نوع و لباس‌های گوناگونی برای رده‌های سنی مختلف استفاده می‌کنند. لباس بانوان به این صورت است: دختران مجرد، پیراهن، «نهنگا» (Nehenga) و «چولی» (choli) که نوعی بلوز و دامن است، می‌پوشند؛ زنان متأهل که بچه ندارند نهنگا، چولی و شال بر تن می‌کنند و شال را دور شکم خود می‌بندند؛ زنان متأهل بچه‌دار هم نهنگا، چولی و پیراهن با شال می‌پوشند.

یکی از خانه‌های دهکده‌ی «مگاولی» (Meghauli) به موزه‌ای یک اتاقه تبدیل شده و وسایل معمول مردم تارو، ابزار آشپزی، آلات موسیقی، مصنوعات و دیگر لوازم زندگی روزمره در آن نمایش داده می‌شود. ورودی این موزه رایگان است، اما جعبه‌ای مؤدبانه بر دیوار نصب شده که گردشگران را متوجه این می‌کند که اهدای مبلغی در ازای بازدید از موزه می‌تواند کار خوبی باشد. موزه‌ی دیگری درباره مردم تارو هم در دهکده «باچولی» (Bachhauli) قراردارد. همچنین طرح‌هایی که با دست کشیده شده‌اند، روی دیوارهای گِلی دهکده به چشم می‌خورند که نشان از فرهنگ مردم تارو دارد و به ریشه‌ی هندی آن‌ها برمی‌گردد.

مردم تارو از طریق شکار، ماهیگیری، جمع‌آوری غذا و زراعت گذران زندگی می‌کردند و مهارت‌های لازم برای زنده ماندن در این محیط خشن را یاد گرفتند. آن‌ها دانش فراوانی در مورد گیاهان وحشی دارویی کسب کرده‌اند و هنوز هم از آن‌ها برای درمان بیماری‌های مختلف به طور موفقیت آمیزی استفاده می‌کنند. اما هر چقدر هم که زندگی در گذشته منجمد شده باشد، به هر حال به مرور زمان کمی یخ آن آب می‌شود. این اتفاقی است که در سال‌های اخیر در چیتوان رخ داد. هجوم توریست‌ها به این منطقه، سبک زندگی و عادات ساکنین را عوض کرد. مردم تارو در سال‌های اخیر فصل جدیدی را در تاریخ با قدمت  خود که به زمان بودا برمی‌گردد، باز کردند. از بین بردن جنگل تا حد زیادی متوقف شده، انتشار گازهای گلخانه‌ای کاهش یافته و شرایط زندگی و سلامت در این منطقه بهبود پیدا کرده است.

شکارچیان و جمع‌آورندگان غذا از طبیعت، کم کم متقاعد به حفاظت از محیط زیست شدند. آن‌ها امروز معتقدند حراست از مادر طبیعت برای ساکنان، گردشگران و خودِ طبیعت مفید است و با تغییر تفکر و عادات مردم این موضوع به یک وظیفه‌ی بزرگ تبدیل شد. پیشرفت مردم در این زمینه خوشحال‌کننده است و موجب بازگشت حیات وحش شده و درختان کمتر برای تولید سوخت قطع می‌شوند. حکومت نپال هم در این راستا میکروپلنت‌های بیوگاز فراوانی را در روستاها نصب کرده است که به بیان ساده مانند کارخانه‌ی تولید متان توسط میکروب عمل می‌کنند. در این روش پسماندهای انسانی و فضولات حیوانی و گیاهان به عنوان مواد آلی اولیه با آب مخلوط شده و توسط باکتری‌ها تبدیل به سوخت بدون آلاینده می‌شوند که برای روشنایی و آشپزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ابتدا مردم دهکده این سوخت را کثیف تصور می‌کردند و برای استفاده به خصوص در آشپزی از آن سر باز می‌زدند؛ اما کم کم پذیرفتند و امروز در کنار هر خانه‌ای یک میکروپلنت نصب شده است.

دهکده  خیت هورن

به خاطر زیبایی و همچنین تردد قایق های Gondola، این دهکده را ونیز هلند نیز مینامند.

دهکده  خیت هورن  Giethoorn  دهکده ای است در شمال غربی استان Overijseel در هلند که مابین  شهرهای Steenwijk و Meppel واقع شده است. جمعیت دهکده مذکور ۲۶۲۰ نفر میباشد و به خاطر پلهای کوچک، قایقهای Gondola و بادبانی و کانالهای آبی زیبایش مشهور میباشد.

در سالیان گذشته به خاطر حفر ذغال سنگ  تغییر و تحولاتی در زمین این منطقه صورت گرفته است و در نتیجه در این منطقه دریاچه ها و نهرهای فراوانی بوجود آمده است  تا حفاران ذغال سنگ بتوانند ذغالها را از طریق قایق در این مسیرهای آبی جابجا نمایند.

خانه های بسیاری در این جزیره کوچک ساخته شد که تنها راه رسیدن به آنها از طریق پل میسر میگشت. بیش از ۱۷۶ پل واقع در این دهکده از مایملک شخصی ساکنین آن دهکده میباشد زیرا خود آن اشخاص برای استفاده شخصی اشان آن پلها را ساخته اند.

تنها شاهراه ارتباطی در این منطقه از طریق پیاده رو و مسیرهای باریک دوچرخه ها است که در عرض دهکده میباشد. بیشترین و مهمترین تردد در این منطقه از طریق مسیرهای آبی در کانالها صورت میگیرد. به همین جهت اغلب از قایقهای بادبانی و یا قایقهای Gondola  در این مسیرها استفاده میشود.

وبلاگ بوکینگ پرشیا

دهکده کوآ وان، ویتنام

کوا وان Cua Van را می‌توان در دو کلمه‌ی جذاب و دلربا خلاصه کرد.

کوآ وان (Cua Van) بزرگ‌ترین دهکده بین دهکده‌های ماهیگیری در حاشیه‌ی «خلیج ها لونگ» (Ha Long) است. این دهکده صد و سی خانه‌ی شناور و جمعیتی برابر با ششصد نفر دارد. حتی می‌توانید یک مدرسه‌ی کوچک شناور و یک بیمارستان شناور هم آنجا ببینید! اگر در حال قایق‌سواری روی خلیج ها لونگ هستید، این دهکده یکی از بایدهای سر زدن است.
اینجا را بیشتر با خلیج زیبای هالونگش می‌شناسند اما همه‌ی قسمت‌های کوا وان زیبا و رویایی است. در این روستا هنوز مردم بومی با ماهیگیری امرار معاش می‌کنند و خانه‌هایشان را به سبک و سیاق اجدادشان می‌سازند. خانه‌های عجیب، رودها و خلیج زیبا چشمان هر بیینده‌ای را محو خود می‌کند. اگر دوست دارید با فرهنگ روستائیان آشنا شوید و به آداب کهن علاقه‌مند هستید، مطمئنا کوا وان بهشتی برای شما خواهد بود.

وبلاگ بوکینگ پرشیا

بلیط قطار

بلیط اتوبوس

بلیط هواپیما

دهکده ناشنوایان بالی

جمعیت 3 هزار نفری این روستا همگی به وسیله زبان اشاره با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند

ژن مغلوب  DFNB3 که به صورت گسترده و بیش از 7 نسل در بین جمعیت روستای Bengkala در نزدیکی شهر بالی کشور اندونزی وجود داشته باعث کوتاه شدن گیرنده های حسی سلول های مویی داخل حلزون گوش و در نتیجه ناشنوایی می شود.

 و این در حالی است که تنها 50 نفر از آن ها ناشنوا هستند که این رقم نسبت به جمعیت کل روستا بر اساس استاندارهای جهانی بسیار زیاد است و تقریبا 15 برابر میانگین جهانی می باشد. 

برخی از این روستاییان اعتقاد دارند که ناشنوایی یک نفرین است و این نفرین شوم دامنگیر اهالی شده است اما عده ای دیگر ناشنوایی را نه تنها معلولیت و محدودیت نمی دانند بلکه آن را موهبتی از طرف خدای ناشنوایان Dewa Kolok می دانند.

ساکنین این روستا افرادی صبور هستند طوری که در مقابله با برخورد بد بعضی از افراد که موجب آزردگی خاطرشان می شوند عکس العملی نشان نمی دهند و در نظر دیگران افرادی قوی، با اراده، صادق و وفادار نیز هستند تا جایی که به عنوان هانسیپ یا نگهبان غیرنظامی و یا پکالانپ (نگهبان سنتی بالی) استخدام دولت می شوند.

در طول سال های اخیر این روستا میزبان بازدیدکنندگان بین المللی جامعه شناسان و توریست های ناشنوای بسیاری بوده است و مهم ترین جاذبه این روستا طی سال های گذشته Janger Kolok یا رقص ناشنوایان است که توسط افراد اجرا kolok می شود.

وبلاگ بوکینگ پرشیا

بلیط قطار

بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس

دهکده ولندام

ولندام، دهکده ساحلی زیبایی در نزدیکی شهر آمستردام هلند است.

بلیط قطار

این دهکده با غذاهای دریایی تازه و بی‌نظیر، ورزش‌های آبی در فصول گرم و مناظر آرامبخش، تجربه‌ای بی‌همتا را در سفرتان رقم می‌زند.
بازدید از «ولندام» (Volendam) معمولاً از گشت و گذار در پایین «دو دایک» (De Dijk)، خیابان مسکونی و سرزنده‌ای به همراه مغازه‌هایی برای خرید در نزدیکی بندر اصلی شروع می‌شود. در یک طرف با منظره‌ای از قایق‌ها و کرجی‌های ماهیگیری روبه‌رو می‌شوید که هنوز هم از مهم‌ترین راه‌‌های امرار معاش این دهکده می‌باشند؛ در طرف دیگر هم ساختمان‌ها و خانه‌های سنتی چوبی در برابر چشمانتان خودنمایی می‌کنند. می‌توانید بیشتر زمان خود را صرف امتحان‌ کردن غذاهای دریایی تازه بکنید. کافه‌های راحت و رستوران‌های خوبی در این منطقه وجود دارند که با غذاهایی دلپذیر و خوش‌طعم منتظر شما هستند.
دیدنی‌ها و جاذبه‌های ولندام
با بازدید از موزه ولندام سفری به گذشته را تجربه خواهید کرد. در این موزه مجموعه‌ای از دست‌ سازه‌ها، لباس‌های سنتی و زیست‌نماهایی در ابعاد واقعی وجود دارند که به شما اطلاعاتی درباره‌ی چگونگی زندگی روزمره مردم در قرن ۱۹ می‌دهند؛ همچنین نقاشی‌ها و طراحی‌هایی از هنرمندان متعددی که شهر را در آن زمان بازدید کردند نیز به نمایش در آمده است. بازدیدکنندگانی که عاشق خوراکی‌های خوشمزه لبنی هستند، از سفر به کارخانه پنیر، یکی از جاذبه‌های اخیر شهر با چیدمان‌های تعاملی، گردش‌ها و تست کردن‌های گوناگون نیز لذت خواهند برد. بسیاری از مردم برای شرکت در ورزش‌های آبی مختلف در ماه‌های گرم‌ سال به ولندام سفر می‌کنند.

بلیط هواپیما

کلیساهای ولندام
در ولندام سه کلیسا وجود دارند که تصویر خوبی از سه بازه زمانی متفاوت و سبک معماری آن‌ها به شما می‌دهند. قدیمی‌ترین ساختمان «استولپ هومسْتِد» (Stolp Homestead)، یک کلیسای پروتستان متعلق به سال ۱۶۵۸ است. در این بنا حال و هوای قرون گذشته هنوز هم جریان دارد. اینجا هنوز هم برای اعمال مذهبی و مراسم‌ ازدواج مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مرکز قدیمی ولندام دومین کلیسای قدیمی، یعنی «سنت وینسنت» را خواهید دید. این بنا در سال ۱۸۶۰ به اتمام رسید و بارها مورد بازسازی و توسعه واقع شد. در فصل تعطیلات، آخر هفته‌ها بازدید از اینجا برای گردشگران امکان پذیر می‌باشد.

کلیسای سوم بعد از افزایش جمعیت و در سال ۱۹۵۷ ساخته شد. کلیسای مریم مقدس روح جنبش‌های مدرن را که برگرفته از مکاتب «آمستردام»، «دِ استیل» و «باهاوس» بودند به نمایش می‌گذارد. بام این بنا که یادآور یک کشتی است، ریشه در شغل رایج ماهیگیری در این منطقه دارد. بازدیدکنندگان هر روز می‌توانند از این کلیسا دیدن کنند.

بلیط اتوبوس
طبیعت و خرید
یکی از دیگر تفریحات در منطقه ولندام، دوچرخه سواری یا پیاده‌روی در دل طبیعت زیبای آن با گونه‌های متنوع پرندگان است. برای این منظور می‌توانید از اداره گردشگری درباره مسیرهای مربوطه و دوچرخه‌های کرایه‌ای سؤال کنید. اما در کنار لذت بردن از طبیعت یک ماجراجویی وسوسه‌انگیز ولندام، خرید از میان مغازه‌های متعدد در مرکز آن خواهد بود. این مغازه‌ها هر روز هفته باز بوده و برای ثبت خاطرات سفر هیجان‌ انگیزتان می‌توانید به مغازه‌های سوغاتی فروشی نیز سر بزنید.

اقامت در ولندام
هتل «اشپاندر» (Spaander) ولندام، متعلق به سال ۱۸۸۱، به عنوان پناهگاهی برای هنرمندان تأسیس شد و هنوز هم فعالیت می‌کند. این هتل به سرعت تبدیل به یک مکان محبوب برای گردهمایی‌های نقاشان سرتاسر اروپا شد. با نگاهی اجمالی به دیوارهای هتل می‌توانید گذشته‌ی آن را حدس بزنید. در اینجا بیش از ۱۴۰۰ اثر از روزگار اوج هتل وجود دارد. اگر هم علاقه‌ای به هنر ندارید، حمام ترکی خوب اشپاندر در کنار لژ آرام و راحت و غذاخوری باشکوهش شما را به دورانی دیگر می‌برند.

دسترسی به ولندام
منطقه ولندام تنها کمتر از یک ساعت با آمستردام فاصله دارد. می‌توانید با اتوبوس‌های شماره ۱۱۰ یا ۳۱۶ که به دفعات از ایستگاه مرکزی آمستردام حرکت می‌کنند به اینجا بیایید. توصیه می‌کنیم برای بهره‌گیری بیشتر از سفر یک روزه خود، از بلیط‌های مسافرتی آمستردام و حومه استفاده کنید که امکان سفر بدون محدودیت با اتوبوس‌ها، ترامواها، مترو و قطارها را به مدت ۲۴ ساعت در اختیار شما می‌گذارند. قیمت این بلیط‌ها تنها ۱۳.۵ یورو است.

وبلاگ بوکینگ پرشیا

دهکده‌ های کوهستان ترودوس

دهکده‌های کوهستان ترودوس از مناطق گردشگری قبرس است.

کوهستان ترودوس در جنوب غربی جزیره، میزبان دهکده‌های کوچک و برگ و زیبایی است که خانه‌های سنتی و خیابان‌های سنگ‌فرش دارند. این دهکده‌ها میزبان تعدادی از زیباترین و شگفت‌انگیزترین کلیساها و صومعه‌های قبرس هستند که با نقاشی‌های دیواری زیبا تزیین شده‌اند. قدمت این نقاشی‌ها به دوران قرون وسطی برمی‌گردد. کلیساهای این منطقه علاوه بر زیبایی، از نظر تاریخی هم حائز اهمیت هستند به نحوی که ۹ تای آنها در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌اند. اگر برای بازدید از همه‌ی این کلیساها وقت ندارید و می‌خواهید فقط یکی از آنها را ببینید، کلیسای Archangelos Michail را که در روستای کوچک پدولاس (Pedoulas) قرار دارد، انتخاب کنید.

وبلاگ بوکینگ پرشیا

دهکده گوریمی، ترکیه

دهکده‌ی گوریمی (Göreme) که با ستون‌هایی از رسوبات آبرفتی (در زمین‌شناسی به آن‌ها «دودکش جن» می‌گویند) احاطه شده‌ است.

در منطقه‌ی کاپادوکیه (Cappadocia) قرار دارد. این روستای بسیار تاریخی امروزه به عنوان یکی از بهترین موزه‌های طبیعیِ جهان شناخته می‌شود و در آن، غارهای باستانی، بقایای کلیساها و صومعه‌های قدیمی، در حالیکه به خوبی از گزند زمان حفظ شده‌اند، دیده می‌شوند.

سیاتل

سیاتل یک شهر بندری در ساحل غربی ایالات متحده است .

ساکنان این شهر تا قبل از سال  2015 ، 955.744  نفر تخمین زده بودند. سیاتل بزرگترین شهر هم در ایالت واشنگتن و هم در منطقه اقیانوس آرام و هم در آمریکای شمالی است. براساس داده های سرشماری ایالات متحده که در سال 2018 منتشر شد ، جمعیت کلان شهر سیاتل 3.940.000 نفر بود و به عنوان پانزدهمین شهر بزرگ ایالات متحده در رده بندی قرار داشت. در ژوئیه 2013 ، این شهر سریعترین شهر بزرگ ایالات متحده بود و در می 2015 با نرخ رشد سالانه 2.1 درصد در 5 کشور برتر باقی ماند. در ژوئیه سال 2016 ، سیاتل با سرعت رشد سالانه 3.1 درصد دوباره سریعترین شهر بزرگ ایالات متحده بود. سیاتل شمالی ترین شهر بزرگ ایالات متحده است.

این شهر در فاصله ای بین Puget Sound (ورودی اقیانوس آرام) و دریاچه واشنگتن ، در فاصله 100 مایلی (160 کیلومتری) جنوب مرز کانادا و ایالات متحده واقع شده است. سیاتل یکی از دروازه های اصلی تجارت با آسیا و همچنین چهارمین بندر بزرگ در آمریکای شمالی از نظر تجارت در سال 2015 بود.

تاریخ
منطقه سیاتل تا قبل از ورود اولین مهاجران دائمی اروپایی خود ،حدود 4000 سال مکان آمریکایی های بومی  این منطقه بود. دکتر Arthur A. Denny و گروهی از مسافرانش که متعاقباً به عنوان حزب دنی شناخته می شوند ، از طریق پورتلند ، اورگان ، از ایلینویز در سالن اکتشافی دقیق در Alki Point در 13 نوامبر 1851 وارد شدند. این شهرک به ساحل شرقی خلیج الیوت منتقل شد و در سال 1852 به افتخار رئیس سیاهل از قبایل محلی دوومش و سوكامیش "سیاتل" نامگذاری شد. امروزه سیاتل جمعیت زیادی از بومیان ، اسکاندیناویایی ها ، آفریقایی ها ، آمریکایی ها و آسیایی ها را در خود جای داده است.

ورود به سیستم، اولین صنعت بزرگ سیاتل بود ، اما در اواخر قرن 19 ، این شهر به عنوان یک دروازه به آلاسکا در طول کلشک طلای کلوندیک تبدیل به یک مرکز تجاری و کشتی سازی شد. رشد پس از جنگ جهانی دوم تا حدی ناشی از شرکت محلی Boeing بود که سیاتل را به عنوان مرکزی برای ساخت هواپیماها تأسیس کرد. منطقه سیاتل از دهه 1980 به بعد با تاسیس شرکت هایی مانند مایکروسافت در منطقه به یک مرکز فناوری تبدیل شد. بنیانگذار مایکروسافت بیل گیتس از بدو تولد سیاتلی است. شرکت خرده فروش اینترنتی آمازون در سال 1994 در سیاتل تأسیس شد و شرکت هواپیمایی اصلی آلاسکا در SeaTac واقع در واشنگتن مستقر است و در فرودگاه بین المللی سیاتل - تاکوما در سیاتل فعالیت می کند. جریان نرم افزارهای جدید ، بیوتکنولوژی و شرکتهای اینترنتی منجر به احیای اقتصادی شد که جمعیت این شهر را بین سالهای 1990 تا 2000 تقریباً 50،000 نفر افزایش داد. به دلیل عمده رشد سریع جمعیت آن در قرن بیست و یکم ، سیاتل و ایالت واشنگتن دارای برخی ویژگی ها هستند. از بالاترین دستمزدها در کشور ، با 15 دلار در ساعت برای مشاغل کوچکتر و 16 دلار برای بزرگترین کارفرمایان شهر از این ویژگی ها میتوان نام برد.

سیاتل تاریخ موسیقی قابل توجهی دارد. از سال 1918 تا 1951 ، بیش از سه دهه  کلوپ شبانه جاز در امتداد خیابان جکسون ، از منطقه کنونی / منطقه بین المللی تا منطقه مرکزی وجود داشت. صحنه جاز شغل های اولیه ری چارلز ، کوئینسی جونز ، ارنستین اندرسون و دیگران را پرورش داد. سیاتل همچنین زادگاه موسیقی نوازنده راک ، جیمی هندریکس و همچنین منشاء گروه های نیروانا ، مروارید جام ، سوندگاردن ، آلیس در زنجیرها ، Foo Fighters و جنبش جایگزین راک بوده است.

کاوش های باستان شناسی نشان می دهد که بومیان آمریکایی حداقل 4000 سال است که در منطقه سیاتل سکونت داشته اند. با ورود اولین مهاجران اروپایی ، مردم  حداقل 17 روستا در مناطق اطراف خلیج الیوت را اشغال کردند.

نخستین اروپایی که از منطقه سیاتل بازدید کرد جورج ونکوور بود. در سال 1851 ، یک مهمانی بزرگ به رهبری لوتر کالینز مکانی را در زمینی با دهانه رودخانه ایجاد کردند. آنها رسماً آن را در 14 سپتامبر 1851 به نام خود زدند. سیزده روز بعد ، اعضای حزب کالینز در راه رسیدن به این مکان ادعا کردن که این منطقه مال خودشان است. اعضای حزب دنی در 28 سپتامبر 1851 ، ادعا كردند كه در آكی پوینت واقع شده اند. بقیه حزب دنی از پورتلند ، اورگان دریانوردی کردند و در طی طوفان باران در 13 نوامبر 1851 از نقطه آلکی به زمین نشستند.

توپوگرافی
سیاتل با مساحت 83.9 مایل مربع شمالی ترین شهر با حداقل 500000 نفر در ایالات متحده است ، دورتر از شهرهای کانادا مانند تورنتو ، اتاوا و مونترال و تقریباً در همان عرض جغرافیایی با سالزبورگ ، اتریش میباشد.

توپوگرافی سیاتل مرتفع است. این شهر در تپه های مختلفی از جمله کاپیتول هیل ، اول هیل ، وست سیاتل ، بیکن هیل ، ماگنولیا ، دنی دیل و ملکه آن قرار دارد. شبه جزیره های Kitsap و المپیک به همراه کوه های المپیک در غرب Puget Sound قرار دارند ، در حالی که محدوده Cascade Range و Lake Sammamish در شرق دریاچه واشنگتن قرار دارند. این شهر دارای بیش از 5،540 هکتار (2،242 هکتار) پارک کلن است.

این منطقه دارای زمستان های خنک و مرطوب و تابستان های معتدل و نسبتاً خشک است که ویژگی های هر دو را پوشش می دهد.

منطقه سیاتل ابرترین منطقه ایالات متحده است که بخشی از آن به دلیل طوفان های مکرر و سرمازدگی در مجاورت اقیانوس آرام است. با وجود شهرت باران مکرر ، سیاتل نسبت به بسیاری از شهرهای دیگر ایالات متحده مانند شیکاگو یا شهر نیویورک میزان بارش کمتری دارد. با این حال ، برخلاف بسیاری از شهرهای دیگر ایالات متحده ، سیاتل "روزهای باران" بیشتری دارد.

جمعیتی
مطابق نظرسنجی انجمن جامعه آمریكا 2012-2016 (ACS) ، آرایش نژادی این شهر 65.7٪ قفقازی ، 14.1٪ آسیایی ، 7.0٪ با منشأ آفریقایی ، 6.6٪ اسپانیایی یا لاتین از هر نژاد ، 0.4٪ بومیان آمریكایی ، 0.9٪ جزیره اقیانوس آرام ،  نژادهای دیگر  و 5.8٪ نژادهای دیگر.

اقتصاد
اقتصاد سیاتل با ترکیبی از شرکتهای صنعتی قدیمی به سوی شرکت های اینترنتی ، فناوری های جدید ، خدمات ، طراحی و فناوری های پاک هدایت می شود. محصول ناخالص کلان شهر سیاتل در سال  2010 ، 231 میلیارد دلار بود که آن را به یازدهمین اقتصاد کلانشهرها در ایالات متحده تبدیل کرد. بندر سیاتل ، که همچنین فرودگاه بین المللی سیاتل-تاکوما را نیز اداره می کند ، یک دروازه اصلی برای تجارت با آسیا و سفرهای دریایی به آلاسکا است. همچنین هشتمین بندر بزرگ ایالات متحده است که با ظرفیت کانتینر اندازه گیری می شود. عملیات حمل و نقل دریایی این کشور در سال 2015 با بندر تاکوما تشکیل شد تا اتحاد بندر شمال غربی تشکیل شود. اگرچه تحت تأثیر رکود اقتصادی بزرگ قرار گرفت ، سیاتل همچنان یک اقتصاد نسبتاً قوی را حفظ کرده است. حتی برای مشاغل نوپا به ویژه در ساختمان های سبز و فناوری های تمیز به عنوان کانون گرم باقی مانده است. این کشور براساس سیاست های دولت و اقتصاد سبز ، لقب شهر "باهوش" را گرفت. در فوریه سال 2010 ، دولت این شهر سیاتل را متعهد كرد كه نخستین شهر "خنثی آب و هوا" در آمریكای شمالی شود ، و هدف آن ها تا سال 2030 این است که تولید گاز های گلخانه ای به صفر درصد برسد.

فرهنگ
از سال 1869 تا 1982 سیاتل به "شهر ملکه" معروف شد. سیاتل همچنین به دلیل داشتن نزدیکترین شهر بزرگ ایالات متحده آمریکا به آلاسکا به عنوان "دروازه به آلاسکا" ، "شهر باران" به دلیل هوای مکرر ابری و بارانی آن ، و "جت سیتی" از تأثیر محلی بوئینگ یاد می شود. این شهر دارای دو شعار یا شعار رسمی است: "شهر گلها" ، به منظور ترغیب کاشت گل برای زیباسازی شهر و "شهر نیکوکاری" ، پیش از مسابقات ورزشی،  حسن نیت خود را نشان دهند 1990 مصوب شده است. ساکنان سیاتل به سیاتل ها معروف هستند.

وبلاگ بوکینگ پرشیا

بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس

بلیط قطار

موزه سلطنتی انتاریو تورنتو

موزه سلطنتی انتاریو که در شهر تورنتو واقع شده است.    

موزه‌ای در حوزه هنر و تاریخ است که قدمت آن به اوایل قرن بیبستم میلادی می‌رسد و محل نگهداری شش میلیون اثر ارزشمند از جمله آثار ایرانی است. تاکنون چند ساختمان به مجموعه این موزه اضافه شده است که شاخص‌ترین آن مربوط به سال ۲۰۰۷ می‌شود که شامل پروژه چالش‌برانگیز ساخت پنج سازه منشوری  از شیشه و آلومینیوم است که نوک هر کدام در جهتی متفاوت قرار دارد. 

موزه اراوان تایلند

موزه اراوان یکی از جاذبه‌های محبوب استان ساموت پراکان در تایلند به شمار می‌رود.        

در فاصله کمی از بانکوک قرار گرفته است.بنای فیل بزرگ سه سر مهم‌ترین ویژگی موزه اراوان محسوب می‌شود که از سه طبقه تشکیل شده و شامل عتیقه‌جات و مجموعه‌هایی از وسایل باستانی مذهبی است. موسس و صاحب این موزه، لک ویریافانت نام دارد. طبقه اول نمادی از دنیای زیر زمین و محل نگهداری گلدان‌هایی از خاندان‌های باستانی چینی است، طبقه دوم نمادی از زمین یا دنیای آدم‌ها است و شامل آثار هنری و سفالی‌جات و سرامیک‌جات اروپایی می‌شود و طبقه سوم نیز نمادی از بهشت است که در آن از بازمانده‌های بودا و مجسمه‌های بسیار قدیمی آن، نگهداری می‌‌کنند

گالری اوفیتزی فلورانس ایتالیا

گالری اوفیتزی در ایتالیا مانند یک صندوقچه جواهر بسیار ارزشمند است.      

می‌توانید در آن شاهکارهایی از استادان رنسانسی چون میکل آنژ، رافائل و بوتیچلی را تماشا کنید.

برای شروع بازدید از گالری اوفیتزی فلورانس، ابتدا باید در صف‌های ورودی امنیتی بایستید و پس از آن از پلکان دوران رنسانس عبور کنید تا به ورودی اصلی موزه برسید. در نهایت، نقاشی‌های سقفی خیره‌کننده‌ گالری آشکار خواهند شد و می‌توانید شروع به دیدن مجموعه‌های هنری آن کنید.

موزه به صورت هزارتویی بلند از اتاق‌هاست که آثار هنری فوق‌العاده‌ای را به ترتیب زمانی به نمایش گذاشته‌اند و همچنین با ساختمانی «U» شکل روبه‌رو خواهید شد که البته هرگز به قصد موزه ساخته نشد. «کوزیمو دِ مدیچی» (Cosimo de’ Medici) به معمار محبوبش، «جورجو وازاری» اعتماد کرد تا ساختمانی با عظمت درست در کنار «کاخ وِکیو» (Palazzo Vecchio) بسازد که محلی برای میزبانی حاکمان، اجلاس اصناف فلورانسی، یک تئاتر بزرگ و اداره‌های قضایی باشد.

موزه هنر معاصر نیتروی ریودوژانیرو

معمار جسور این موزه دیدنی اسکار نیمایر معمار مشهور برزیلی است.     

موزه هنر معاصر برزیل یا نیتروی (MAC)، در بالای خلیج کوچک گوانا بارا، در شهر نیتروی در کشور برزیل واقع شده است.

موزه‌ی هنر معاصر نیتروی، یا همان ام ای سی (MAC) را معمار مشهور برزیلی، اسکار نیمایر طراحی کرد و در سال ۱۹۹۶ به اتمام رسید. این سازه‌ی شمایل گونه‌ی بشقابی شکل، بر کناره‌ای صخره‌ای، در بالای خلیج کوچک گوانا بارا، در شهر نیتِروی واقع شده است و به شکلی بی‌همتا، چشم‌انداز‌های پانورامیک ریودوژانیرو را قاب می‌کند و اثری ساده و همچنان برجسته را متعلق به زیبایی شناسی خاص نیمایر، محفوظ و دست نخورده نگاه می‌دارد.

قطر گنبد موزه هنرهای معاصر برزیل یا نیترویِ ۱۶ متری، که ظاهری شبیه به بشقاب پرنده دارد، ۵۰ متر است و از پنجره گالری سه طبقه آن می‌توان ساحل گوانابارا، ریودوژانیرو و قله شوگارلوف را تماشا کرد. پس از آن‌که اسکار نیمایر این بنا را طراحی کرد، با کمک برونو کانتارینی مهندس سازه، طی ۵ سال به اجرا در آمد.

وبلاگ بوکینگ پرشیا

بلیط قطار

بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس

سینکو تره ایتالیا

منطقه ریویرا ایتالیا منطقه ای با خط ساحلی زمخت یا روستاها و شهرهای رمانتیک نیست.

شاید شما ایتالیا را به عنوان کشوری باستانی و تاریخی بشناسید و بیشتر به دنبال چنین جاذبه هایی راهی این کشور شوید اما « سینکو تره » ایتالیا مکانی متفاوت است. اگر به دنبال مکان های جذاب برای تفریحات ساحلی یا گشت و گذار در میان روستاها و مردمان ایتالیایی هستید.
پنج روستای ماهیگیری سینکو تره ایتالیا مطمئنا بهترین منطقه برای سفر و تفریح ای متفاوت تر برایتان رقم خواهد زد. در گذشته های دور این پنج روستا به عنوان یک روستا تلقی می شدند و زمان زیادی از جدا شدن آن ها از یکدیگر نمی گذرد. با این حال، هنوز راه های جاده ای باریک، معماری به خوبی مخافظت شده آن ها، خط ساحلی خیره کننده و کوه های ممتد پشت این روستاها بینشان مشترک است و باعث انتخاب این منطقه توسط گردشگران برای سفر می شوند.
برای رسیدن به هر یک از این روستاها پیشنهاد می کنیم کسانی که بیماری قلبی دارند یا از جاده های باریک و تنگ می ترسند وارد این منطقه نشوند. اینجا برای افرادی محتاط و البته با رانندگی خوب بهترین مقصد گردشگری در ایتالیاست. با این وجود اگر ماشین ندارید و از جاده های باریک می ترسید بدانید که هیچ محدودیتی برایتان وجود ندارد. چرا که می توانید با قطار نیز خود را به سینکو تره ایتالیا برسانید.
چقدر برای بازدید از اینجا زمان بگذارید؟
اصلا خیال عجله کردن و با سرعت بازدید کردن را از ذهنتان دور کنید. در این روستاها زمان به کندی پیش می رود یا گاهی حس می کنید که زمان متوقف شده است. در حقیقت سینکو تره ایتالیا به خاطر همین موضوع به مقصدی با تفریحات بی پایان شناخته می شود. در نتیجه غیر ممکن است که با یک روز سفر بتوانید به ماهیت این روستاها پی ببرید یا از جاذبه های سینکو تره ایتالیا لذت ببرید. با این حال حتی اگر زمان شما در تور ایتالیا و بازدید از این کشور اندک است به شما پیشنهاد می دهیم که بعد از بازدید از بناهای باستانی و تاریخی رم باستان سری هم به این منطقه بزنید. برای چند ساعت در میان خانه های رنگی و روبروی ساحل آبی بنشینید و قهوه ای ایتالیایی سفارش دهید. آرامش را دریابید و پس از سر زدن به تفریحات این منطقه دوباره به میلان بازگردید.
در مجموع زمانی بین سه تا چهار روز به شما اجازه می دهد که هر پنج روستا را ببینید. در میان پیچ مو خم های کوچه ها و خیابان ها حرکت کنید و حتی به کوهپیمایی در بالای روستا بروید. اگر فکر می کنید که چنین زمانی برای بازدید ندارید، حداقل یک شب اقامت به شما اجازه می دهد تا با فضای شبانه و حال و هوای کافه های نزدیک ساحل آشنا شوید.

سوغات تایلند

تایلند یا «سرزمین لبخندها» یکی از مقاصد گردشگری پرطرفدار به شمار می‌آید.

غیرممکن است که کسی از تایلند دست خالی برگردد. در واقع بازارهای تایلند چنان قیمت‌های مقرون به صرفه‌ای ارائه می‌دهند که در میان اشیای بی‌شمار عجیب و خاص آن گم می‌شوید. برای اینکه هنگام خرید سوغاتی در تایلند سرگردان نشوید، فهرستی از بهترین سوغاتی‌های این کشور که در چمدان شما باید قرار بگیرد در این مطلب مهیا کرده‌ایم.

۱. مجسمه بودا
بیش از نود درصد مردم تایلند بودایی هستند و عجیب نیست که مجسمه‌ی بودا را در همه جا ببینید. تایلندی‌ها معتقدند بودا شادابی و کامیابی را برای آن‌ها به ارمغان می‌آورد. هنگام خرید به این نکته دقت کنید که طول مجسمه نباید بیش از پانزده سانتیمتر باشد چرا که بر اساس قوانین تایلند مجسمه‌ی بزرگ‌تر بودا را نمی‌توان از کشور بیرون برد.

۲. ابریشم تایلندی و پوشاک
اگر می‌خواهید یک سوغاتی از تایلند بخرید که تنها روی قفسه شما خاک نخورد، به سراغ ابریشم تایلندی بروید. ابریشم محبوب‌ترین پارچه برای تهیه پوشاک تایلندی است. به دلیل سبک و لطیف بودن این پارچه، برای روسری و شلوار در آب و هوای گرم تایلند بسیار مناسب به نظر می‌رسد. رنگ این لباس‌ها هم با هوای گرم سازگار است و اغلب به رنگ‌های روشن و طرح‌های شلوغ و رنگارنگ دیده می‌شود که استفاده‌ی روزمره از آن‌ها انسان را شاداب می‌کند.

۳. منبت کاری
مردم تایلند همیشه به هنر نجاری خود افتخار می‌کنند و محصولات ماهرانه‌ای را به بازار ارائه می‌دهند. برای پیدا کردن یک سوغاتی اصیل از تایلند پیشنهاد می‌کنیم به سراغ یک تابلوی زیبا و رنگارنگ منبت‌کاری شده‌ی چوب درخت ساج بروید که جلوه‌ی هر اتاقی را دو چندان می‌کند و البته بیشتر با طراحی‌های کلاسیک هماهنگ می‌شود.

۴. صابون و روغن نارگیل
روغن نارگیل به دلیل خواص فراوان و ارزشمند خود متقاضیان زیادی به خصوص بین خانم‌ها دارد. این روغن طبیعی سلامت پوست و مو را بهبود می‌بخشد و رایحه‌ی خوشایندی دارد که از آن در ساخت صابون و لوازم آرایشی طبیعی استفاده ‌می‌شود. اکیداً توصیه می‌کنیم در تایلند صابون و روغن نارگیل را از داروخانه‌ها و مراکز خرید تهیه کنید و گول محصولات ارزان‌قیمتی که در ساحل یا خیابان به شما پیشنهاد می‌شود را نخورید. محصولات با کیفیت پایین ممکن است به سلامت شما آسیب بزند.

۵. کیف دست دوز
کیف دستی معمولاً با رنگ لباس ست می‌شود و با توجه به لباس‌های سنتی رنگارنگ تایلند، کیف‌های دست‌دوز با رنگ‌های شاد و روشن را به وفور خواهید دید. بیشترین استقبال بین گردشگران را کیف‌های با طرح فیل دارند. علاوه بر کیف‌های پارچه‌ای، محصولات متنوعی با چرم طبیعی هم می‌توانید بیابید.

۶. میوه های خاص
تایلند سرزمین بسیاری از میوه‌های خاص است که روی زمین یافت می‌شود. انبه، آناناس، دوریان، میوه اژدها، پاپایا، پشن‌فروت، خربزه شاخدار، «چری‌مویا» (cherimoya)، «لنگان» (longan)، «جک‌فروت» (jackfruit) شماری از این لیست بی‌انتها هستند. طعم این میوه‌های خاص را تا جایی که می‌توانید امتحان کنید و تعدادی از آن‌ها را برای دوستان و بستگان سوغاتی ببرید. البته اگر مدت زیادی در راه باشید بهتر است میوه‌ خشک ببرید تا در مسیر پوسیده نشود.

۷. چای تایلندی
چای تایلندی دارای بی‌شمار طبقه‌بندی است. محبوب‌ترین انواع آن را می‌توان چای آبی، «متوم» (matum) و «پیور» (puer) نام برد. طعم چای شیر تایلندی در کافه‌ها که به آن «چا ین» (Cha Yen) گفته می‌شود، هر کسی را مجذوب خود می‌کند. بسته‌های مخلوط چای شیر برای سوغاتی پرطرفدار شده‌اند و به خوبی طعم آن را تداعی می‌کنند. چای تایلندی را می‌توانید از فروشگاه مخصوص چای، فروشگاه‌های بزرگ و بازارها خریداری کنید.

۸. مروارید
مروارید تایلندی با درخشش و شکل متناسب هر کسی را مجذوب خود می‌کند. یک گردنبند مروارید طبیعی سوغاتی فوق‌العاده‌ای برای بانوان خواهد بود. این مروارید‌ها و زیورآلات ساخته شده از آن‌ها را می‌توانید از فروشگاه‌های زیورآلات تهیه کنید. البته در محله چینی‌های بانکوک، مروارید با قیمت ارزان‌تری به فروش می‌رسد.

۹. سس و ادویه جات
غذاهای تایلندی به عطر و طعم سرشار خود معروف شده‌اند. شاید باورنکردنی باشد اما بعضی از غذاها همزمان هم شیرین و هم تند هستند. غذاهای تایلندی را امتحان کنید و سپس با خرید سس‌ها و ادویه‌جات مخصوص آن این غذاها را در خانه برای دوستانتان بپزید و آن‌ها را با عطر و طعم غذاهای تایلندی آشنا کنید. گیاهان معطر، فلفل چیلی و مخلوط ادویه‌ها در بسته‌بندی‌های مناسب به فروش می‌رسند.

۱۰. بالش مثلثی
هر کسی که به تایلند سفر کرده باشد حتماً این بالش مثلثی سنتی چند منظوره را دیده است. این بالش می‌تواند به عنوان کوسن و تکیه‌گاه لم دادن استفاده شود یا باز شده و به جای تشک و تخت استراحت به کار برود. این بالش سنتی را با الیاف طبیعی با نام «کاپوک» (kapok) یا با کاه پر می‌کنند.

سوغات تانزانیا

در تانزانیا به دلیل فرهنگ های مختلف سوغاتی های گوناگونی وجود دارد.

در تانزانیا انبوهی از سوغات‌های سنتی مانند بافندگی، حکاکی روی چوب، تی‌شرت، زیورآلات، منسوجات و خرده‌ریزهای دیگر یافت می‌شود که گردشگران را به خرید این سوغاتی‌های آفریقایی ترغیب می‌کند.
تانزانیا نواحی مختلف با فرهنگ و سنن متفاوتی دارد. هر ناحیه محصولات بومی منحصر به فرد خود را تولید می‌کند که هم با فروش آن گذران زندگی می‌کنند و هم تاریخ غنی خود را به عرصه نمایش می‌گذارند. خلاقیت مردم بومی تانزانیا و تنوع فرهنگی آن باعث می‌شود با اطمینان بتوان گفت که حتماً در سوغاتی‌های تانزانیا چیزی پیدا خواهد شد که با هر سلیقه و بودجه‌ای جور در بیاید. با این مطلب همراه شوید تا سوغاتی‌های تانزانیا را به شما معرفی کنیم.

منبت کاری
سوغات و هدایای حکاکی‌شده معمولاً پرطرفدارترین اشیاء در بین گردشگران و بازدیدکنندگان تانزانیا به شمار می‌آید. حکاکی روی چوب در جنوب شرقی تانزانیا که مردم «مکونده» (Makonde) در آن زندگی می‌کنند، بسیار رواج دارد. اغلب محصولات آن‌ها لوازم و اشیای تزئینی خانگی، ماسک و آثار هنری ویژه‌ی مکونده را شامل می‌شود. آثار هنری ویژه‌ی مکونده بسیار محبوب است و این منطقه یکی از نواحی اصلی فعال در زمینه‌ی حکاکی روی چوب در آفریقا به شمار می‌آید.

سفال و سرامیک
سفالگری سنتی قدیمی در بین اکثر جوامع تانزانیا رواج دارد و هنوز هم به طور گسترده‌ به آن پرداخته می‌شود. سفالگری به طور عمده توسط مردم «پیر» (Pare) و «کیسی» (Kisi) در شمال شرقی و جنوب غربی تانزانیا صورت می‌گیرد. فنجان‌های سرامیکی، بشقاب و ظروف پخت و پز از محصولات اصلی تانزانیا در این زمینه هستند.

سنگ تراشی
حکاکی روی سنگ در نواحی شرقی تانزانیا یعنی بین مردم «کیسی» پرطرفدار است. آن‌ها از سنگ صابون محلی برای ساخت تزئینات خانگی نفیس، سوغاتی و هدایایی مانند مجسمه‌ی حیوانات مختلف، قطعات شطرنج، جا تخم‌مرغی، جا صابونی، زیر لیوانی، زیر سیگاری و دیگر اشیاء استفاده می‌کنند.

زیورآلات و منجوق و مهره دوزی
زیورآلات و مهره بافی مردم «ماسایی» (Maasai) در بین بازدیدکنندگان از تانزانیا معروف شده است. زیورآلات مهره بافی در بین جوامع مختلف دارای معنا و مفاهیم سنتی هستند. دستبند، کمربند، بند ساعت، صندل، قاب و کاور موبایل، گردنبندهای مخصوص مراسم‌ها از زیورآلات متنوعی هستند که می‌توانید از تانزانیا به یادگار ببرید.

پوشاک و منسوجات سنتی
«ماسای شوکا» (Masai Shuka) یکی از پارچه یا پوشاک سنتی محبوب در تانزانیا است. این پارچه‌ی تزئینی از نخ پنبه‌ی با دست بافته شده تهیه می‌شود و رنگ‌ها و طرح‌های متنوعی دارد. اما اغلب آن را به رنگ‌های قرمز و مشکی یا قرمز و آبی می‌بینید. هم زنان و هم مردان ماسایی این پارچه را می‌پوشند. البته امروزه گردشگران در سافاری از آن به عنوان رواندازی در مقابل سرما و گرد و خاک استفاده می‌کنند. «کنگا» (Kanga) و «کیکویی» (Kikoi) دو پارچه‌ی شناخته شده‌ی دیگر هستند که جامه‌ سنتی زنان و مردان در ناحیه ساحلی و منطقه دریاچه‌های بزرگ آفریقا به شمار می‌روند. در لباس کنگا یک قسمت اصلی وجود دارد که در زبان سواحیلی به آن «امگی» (mji) می‌گویند. امگی نواری است که روی آن یک ضرب‌المثل یا جمله نغز نوشته می‌شود.

مصنوعات دستی
هر ناحیه‌ای مصنوعات سنتی خود را دارد، اما بخش‌های شمالی تانزانیا یعنی مردم «ماسایی»، «کیسی»، «پیر» و «سوکوما» (Sukuma) برجسته‌ترین مصنوعات را ارائه می‌دهند. اشیای تزئینی ساخته شده از کدو، بالش پشت گردنی، سپر، نیزه، تیر و کمان، چاقوی مچ‌بند و شمشیر سنتی نمونه‌هایی از این اشیای تولیدی ممتاز هستند.

نقاشی تینگا تینگا
«نقاشی تینگا تینگا» (Tinga Tinga artwork) اولین بار در اواسط دهه ۱۹۶۰ توسط «ادوارد تینگا تینگا» (Edward Tingatinga) تأسیس شد. او در ابتدا با نقاشی‌های‌ رنگ روغن از منظره و حیات وحش آغاز به کار کرد. پس از درگذشت او در سال ۱۹۷۲ بستگان و دوستانش اداره‌ی مرکز را به دست گرفتند. امروز نقاشی‌های تینگا تینگا بسیار معروف شده‌اند و در سراسر جهان به فروش می‌رسند. این مرکز مکانی فوق‌العاده برای عکاسان و دوست‌داران حیوانات است.

آلات موسیقی
هر ناحیه در تانزانیا موسیقی و سازهای مخصوص به خود را دارد. درام آفریقایی را می‌توان معروف‌ترین آن‌ها دانست. این درام را در نواحی مختلف به اشکال و ابعاد مختلفی می‌سازند که اغلب گرد بوده و با پوست حیوانات روی آن را می‌پوشانند. درام آفریقایی به شکل مسطح یا با سه پایه ساخته شده و در جشن‌های سنتی یا در ارسال پیام‌های صوتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از دیگر سازهای قابل توجه آفریقایی می‌توان سازهای زهی مانند «ماریبا» (Mariba) و «زیزی» (Zeze) را معرفی کرد که شبیه به گیتار یا کمانچه است. برای خرید سی‌دی‌های موسیقی‌ محلی تانزانیا هم می‌توانید به غرفه‌های فروش موزیک محلی، مراکز خرید و فروشگاه‌های بزرگ سر بزنید.

سوغات استانبول

استانبول با جاذبه‌های دیدنی و تاریخی پرشمار در سفر به ترکیه خاطرات زیادی را برای شما رقم می‌زند.

یکی از مهم‌ترین کارهایی که در سفر به خارج از کشور پیش رو خواهید داشت، خریدن یادگاری مخصوصی است که شما را به یاد آن شهر بیندازد.
گزینه‌های خرید یادگاری در این شهر از سوغاتی‌های ویژه‌ی حمام ترکی تا ظروف سرامیکی زیبا با نقوش سنتی متنوع و رنگارنگ خواهد بود. در این مطلب مکان‌هایی خاص و ویژه را به شما معرفی می‌کنیم تا بهترین سوغاتی‌ های ترکیه را از آن‌جا به راحتی تهیه کنید.

فروشگاه محصولات طبیعی عبداله
اگر شانس این را یافتید که در استانبول به حمام ترکی بروید حتماً دلتان خواهد خواست یک سوغاتی از آن با خود به خانه ببرید. در بازار بزرگ به سراغ فروشگاه «محصولات طبیعی عبداله» (Abdulla Natural Products) بروید و می‌توانید صابون‌های معطر، حوله لنگ مانند معروف به «پشت‌مال» (peştemal)، لیف سنتی، سرویس ملحفه و حوله پالتویی خریداری کنید.

فروشگاه لونا پارک
«فروشگاه لوناپارک» (Lunapark Shop) در همسایگی منطقه‌ی به‌روز «گالاتا» (Galata)، اشیای تزئینی فوق‌العاده، زیورآلات دست‌ساز، اکسسوری و لوازم خانه از بهترین طراحان استانبول را گردهم آورده است. در این فروشگاه یک سوغاتی نفیس و خاص که همیشه جذابیت شهر استانبول را برای شما تداعی کند، خواهید یافت.

فروشگاه حمام کیلیچ علی پاشا
هدیه‌سرای «حمام کیلیچ علی پاشا» (Kılıç Ali Paşa Hamamı) که یکی از بهترین حمام ترکی‌های استانبول شناخته می‌شود، مکانی فوق‌العاده برای خرید لوازم حمام سنتی است. پشت‌مال‌های دست‌باف زیبا، صندل‌های چوبی سنتی، کاسه‌ حمام مسی، صابون معطر و هر چیز دیگری که در این حمام آرامش‌بخش مورد استفاده قرار می‌گیرد، در فروشگاه وجود دارد و می‌توانید با خود یادگاری ببرید.

فروشگاه هنر ایزنیک
در حین گشت و گذار در استانبول حتماً به نقوش سنتی کاشی‌های «ایزنیک» (Iznik) برخورد خواهید کرد که با رنگ‌های آبی فیروزه‌ای پررنگ و لاله‌های سرخ چشمان شما را به خود خیره می‌کند. علاوه بر تزئینات مساجد، این نقوش در ظروف سرامیکی هم استفاده شده‌اند که می‌تواند بهترین یادگاری برای خانه‌ی شما باشد و زیبایی استانبول را یادآور شود. در بازار بزرگ به فروشگاه «هنر ایزنیک» (Iznik Art) بروید که انتخاب‌های بسیاری از بشقاب ایزنیک، کاسه، کاشی، گلدان و اشیای تزئینی دیگر در اختیار شما قرار می‌دهد.

فروشگاه ارمغان
در «ارمغان» (Armaggan) اشیای تزئینی و اکسسوری‌های لوکسی را خواهید دید که نه تنها تصویر مجلل استانبول را برای شما حفظ می‌کنند، بلکه یادآور امپراطوری عثمانی هم خواهند بود. زیورآلات دست‌ساز نفیس، پارچه‌هایی با رنگ طبیعی، لوازم خانه با طراحی عثمانی یا آناتولیایی و کالاهای چرمی زیبا تنها بخشی از دنیای لوکس ارمغان را تشکیل می‌دهند.

فروشگاه حمام جنیفر
فروشگاه منحصر به فرد «حمام جنیفر» (Jennifer’s Hamam) در «بازار آراستا» (Arasta Bazaar) با تلاش آخرین خاندان و افرادی که میراث بافندگی سنتی ترکیه را ادامه می‌دهند، فعالیت می‌کند. حوله‌های زیبا، پشت‌مال و حوله پالتویی‌های دست‌باف ارزنده را در این فروشگاه خواهید یافت که از کتان، لینن یا ابریشم طبیعی و توسط ماشین‌های بافندگی شاتل سنتی تولید شده‌اند. حوله‌ حمام پرزدار و پشت‌مال‌های خوشرنگ حمام جنیفر از پرطرفدارترین محصولات آن هستند.

هدیه سرای استانبول مدرن
موزه «استانبول مدرن» (Istanbul Modern)، یکی از مهم‌ترین قطب‌های هنر معاصر شهر، یکی از بهترین هدیه‌سراها را دارد. هدیه‌سرای موزه نزدیک به ورودی اصلی دیده می‌شود و زیورآلات دست‌ساز زیبا، اکسسوری‌های با تزئینات هنری، کتاب، پوستر، اشیای تزئینی و لوازم خانه مناسب برای سوغاتی عرضه می‌کند.

باکتاپور نپال

باکتاپور (Bhaktapur) در نپال، با تمام شهرهایی که تا به حال دیده‌اید فرق دارد.

اگر شما هم از شلوغی و غرق شدنِ شهرهای مدرن در تکنولوژی خسته شده‌اید، فرهنگ استثنایی و شیوه‌ی زندگی بومی در شهر باکتاپور انتظار شما را می‌کشد.
به دلیل کارهای صنایع دستی، سفالگری، حکاکی، بافندگی، جشن‌های پر شور و نشاط و آثار باستانی پر عظمتش به «جواهر فرهنگی نپال» نیز شناخته می‌شود. ورود هر گونه خودرو به مرکز این شهر ممنوع است و همین موضوع باعث شده تا هوای پاک آن، گردشگران زیادی را به سمت خودش جلب کند.
این شهر که در شرق کاتماندو قرار گرفته و 13 کیلومتر با آن فاصله دارد، ساختار قدیمی‌اش را همچنان حفظ کرده و مدرنیته روی آن تأثیر نگذاشته است. علاوه بر آن، با توجه به تعداد زیاد معابد و محراب‌ها، به «شهر پیروان مذهبی» نیز شهرت دارد؛ اما این موضوع به این معنی نیست که ساکنانش مردم شاد و سرزنده‌ای نیستند. هنگام قدم زدن در شهر، دیدن مردمی که برنج‌ها و نخ‌های رنگی را برای خشک شدن، بیرون خانه‌هاشان پهن می‌کنند، صحنه‌ی آشنایی برای گردشگران است. اما زیبایی‌های باکتاپور در اینجا به پایان نمی‌رسد. دورنمای زیبای کوه‌های هیمالیا نیز عظمت این شهر را دو برابر کرده است. هیمالیا چنان پشت شهر باکتاپور قد علم کرده که گویی می‌خواهد با تمام قوا از شکوه و جلال این شهر محافظت کند. در ادامه با تعدادی از برترین جاذبه‌های گردشگری این شهر بیشتر آشنا می‌شویم.

1. میدان دوربار باکتاپور
میدان دوربار در مرکز شهر، بهترین نمونه‌ی هنر قرون وسطایی نپالی‌ها را به نمایش می‌گذارد؛ تا جایی که سازمان یونسکو، این میدان را ثبت جهانی کرده است. در این میدان می‌توانید از آثار سنگی بزرگی دیدن کنید که مجسمه‌های فرمانروایان، روی آن‌ها قرار داده شده‌اند. از جمله بناهای بسیار معروف آن می‌توان به «کاخ سلطنتی 55 پنجره‌» اشاره کرد که با ساختار شگفت انگیزش، بازدیدکنندگان را مسحور خود می‌کند. یکی دیگر از شگفتی‌های میدان دوربار باکتاپور (Bhaktapur Durbar Square)، «بیگ بِل» (Big Bell) است. در زمان‌های قدیم، برای اعلام کردن گردهمایی‌های مردمی و صحبت درمورد مسائل روز یا صرفاً احترام به الهه‌ی «تالجو»، ناقوس بزرگی را به صدا درمی‌آوردند. هنوز هم برای احترام به این الهه، روزی دو بار این ناقوس به صدا درمی‌آید.

2. کاخ پنجاه و پنج پنجره‌
«کاخ پنجاه و پنج پنجره‌» (The Palace of Fifty Five Windows) توسط شاه «یاکشای مالا» در قرن 15 میلادی ساخته شد و سپس در قرن 17 میلادی، در دوره‌ی سلطنت شاه «بوپاتیندرا مالا» مورد بازسازی قرار گرفت. ورودی این ساختمان، «دروازه طلایی» (Golden Gate) بوده که قدمتش به سال 1756 میلادی برمی‌گردد و شهرت جهانی دارد. این کاخ همانطور که از اسمش پیداست، 55 پنجره دارد و نمونه‌ی خوبی از معماری «پاگودا» و «شیکارا» به حساب می‌آید. گفته می‌شود که شیکارا از هند وارد نپال شده و سبکش این‌گونه است که زیاد از چوب استفاده نمی‌کنند، بلکه دیوارها را با آجر می‌سازند و برای درِ ساختمان از سنگ استفاده می‌کنند.

3. میدان تومادی
معبدهای زیادی در «میدان تومادی» (Taumadhi Square) وجود دارد. بلند‌ترین معبد بودای کشور، معبد «نایاتاپولا» است که قدمتش به سال 1702 برمی‌گردد. سمت جنوب غربی این میدان، میدان کوچک سفالگری قرار دارد که بازدیدکنندگان می‌توانند نحوه‌ی کار سفالگران سرشناس را از نزدیک تماشا کنند.

4. ناگارکوت
«ناگارکوت» (Nagarkot) ، مقصد مناسبی برای علاقه‌مندان به طبیعت به شمار می‌رود. این روستای کوچک، 18 کیلومتر با شهر باکتاپور فاصله دارد و به خاطر منظره‌ی سرسبز، چشم انداز زیبای کوه‌های هیمالیا و تماشای طلوع و غروب خورشید شهرت پیدا کرده است. به دلیل استقبال بی‌نظیر گردشگران، هتل‌های 5 ستاره‌ی گوناگونی را برای اقامت در ناگارکوت ایجاد کرده‌اند؛ اما می‌توانید در کلبه‌های کوچک خودمانی نیز ساکن شوید و از طبیعت لذت ببرید.

5. معبد نایاتاپولا
قبل از اینکه به میدان تومادی برسید، سقف نوک تیز معبد 30 متری «نایاتاپولا» (Nyatapola Temple) از دور قابل دیدن است. راهروها و سردر این ساختمانِ پنج طبقه، به زیبایی طراحی شده‌اند و خلاقیت و هنر متخصصین قوم نیوار را نشان می‌دهند. این معبد نیز به دستور شاه «بوپاتیندرا مالا» در قرن 17میلادی ساخته شده و به الهه‌ی «سیدی لاکشمی» (Siddhi Laxmi) اختصاص دارد که مظهر قدرت و ابتکار زنان است. روی پله‌های ورودی این معبد، چند مجسمه از نگهبانان، الهه‌ها و فیل‌ها ساخته‌اند که از لحاظ جثه، اندازه‌ی مجسمه‌ی فیل‌ها تقریباً سه برابر مجسمه‌ی انسان است. معبد نایاتوپولا از دو زلزله‌ی سال‌های 1943 و 2015 جان سالم به در برد و فقط خسارتی جزئی به سقف طبقه‌ی پنجم آن وارد شد.

6. میدان سفالگری
هنر سفالگری یکی از سنت‌های همیشگی انسان‌ها بوده و هست. در میدان سفالگریِ شهر باکتاپور که از مدرنیته به دور مانده، این هنر بیشتر از هر جای دیگری قابل لمس است. بازدیدکنندگان می‌توانند به تماشای کار سفالگرانی بایستند که تازه در حال آماده کردن گل برای کارشان هستند؛ در حالی که سفالگران دیگر، کار نهایی‌شان را زیر نور خورشید گذاشته‌اند تا خشک شود. بهتر است هنگام روز از این مکان بازدید کنید تا میدان را در زنده‌ترین و بهترین حالت آن ببینید.

7. گالری هنر ملی
گالری هنر ملی (The National Art Gallery)، از کارهای هنری و عتیقه‌های مربوط به قرون وسطی نگهداری می‌کند. همچنین این گالری، آثار دوره‌های مختلف مربوط به آیین هندو و بودا را نیز به نمایش می‌گذارد. در همه‌ی روزها به استثنای سه شنبه، می‌توانید از این مکان بازدید کنید.

8. مجسمه شاه بوپاتیندرا مالا
از بین مجسمه‌های موجود در میدان دوربار باکتاپور، مجسمه‌ی شاه بوپاتیندرا مالا (The Statue of King Bhupatindra Malla) سنگین‌ترینِ آن‌ها به حساب می‌آید. این شاه جزو پادشاهان محبوب باکتاپور بوده که خدمات بسیاری در زمینه‌ی معماری برای این شهر انجام داده است.

سوغات کانادا

شاید این سوال در ذهن شما ایجاد شده باشد که از سفر به کانادا چه چیزهایی را می‌توان سوغاتی آورد که یادگاری خوبی باشد.

اگر از آن دسته افرادی هستید که ترجیح می‌دهید به جای خرید وسایل معمولی مانند تی‌شرت یا کلاه با نام کشوری که به آن سفر کرده‌اید، یک سوغاتی اصیل که فرهنگ و تاریخ مقصد را در خود جای داده است، انتخاب کنید، این مطلب را بخوانید تا با بهترین سوغاتی‌های کانادا آشنا شوید.

بلیط اتوبوس

۱. ماسک و ستون توتم چوبی
ماسک چوبی و «ستون توتم» (Totem Pole) را می‌توان از سوغاتی‌های یادگار اقوام اولیه‌ی کانادا دانست. ماسک‌های چوبی به شکل حیوانات و شخصیت‌ها، بخش بزرگی از فرهنگ اقوام اولیه را نشان می‌دهند. این ماسک‌ها را در ابعاد مختلف، مناسب برای قرار گرفتن روی صورت یا در ابعاد مینیاتوری برای کلکسیونرها می‌توانید بیابید. ستون‌های توتم یادگاری دیگری از گذشته‌ی کانادا هستند که به صورت چوب خام یا رنگ شده به چشم می‌خورند. علاوه بر ستون‌های توتم بزرگ که نمای خانه‌ی شما را دگرگون خواهد کرد، می‌توانید این سوغاتی را هم در ابعاد مینیاتوری یا به صورت مگنت یخچال خریداری کنید.

بلیط قطار

۲. اشیایی با چوب سدر
درخت سدر در مرکز فرهنگ اقوام اولیه قرار دارد. آن را درخت زندگی می‌نامیدند و بخش‌های مختلف آن را برای ساخت وسایل متنوع به کار می‌بردند. شما می‌توانید از بین این اشیاء مثلاً گردنبند، سبد یا گل چوبی انتخاب کنید. «جعبه بنت‌وود» (Bentwood Box) نیز با خمیده کردن یک تخته از چوب سدر ساخته می‌شود. شاید از نظر ظاهری جعبه ساده به نظر برسد اما شیوه‌ی ساخت آن، این جعبه را متمایز ساخته است.

بلیط هواپیما
۳. سکه های فلزی 
این قطعات فلزی کوچک به شکل سکه با علامت‌ و نوشته‌های مختلف حک شده، می‌تواند یک سوغاتی جیبی مناسب باشد.این علائم بیشتر جنبه مفاهیم معنوی مانند خرد، خلاقیت، نیروی عشق، صلح و انرژی را دارند که از بین آن‌ها می‌توانید آنچه که به آن نیاز دارید را انتخاب کنید و در کیف پولتان همیشه به همراه داشته باشید که با هربار نگاه کردن به آن‌ها هم انرژی بگیرید و هم خاطره سفر را زنده نگه دارید.

۴. دریم کچر
«دریم کچر» (Dream Catcher) یا کابوس‌گیر را در بسیاری از سوغات فروشی‌ها خواهید دید که دسته دسته آویزان هستند. دریم کچر یکی دیگر از توتم‌هایی است که مردم نسبت به استفاده از آن به خصوص در زیورآلات مانند گوشواره علاقه نشان می‌دهند. به اعتقاد بومیان کانادایی، دریم کچر انرژی‌های منفی را دور کرده و از دیدن کابوس در خواب جلوگیری می‌کند.

۵. فاج یا شیرینی و شکلات افرا
برگ افرا سمبل کانادا شناخته می‌شود و طبیعتاً می‌توانید اشیای مختلفی از تی‌شرت و ماگ تا حکاکی‌های چوبی زیبا با این نماد ببینید. شکلات مخصوص «فاج افرا» (Maple Fudge) که به صورت تخته‌های تازه به فروش می‌رسد را حتماً امتحان و در صورت تمایل بسته‌های مناسب حمل در سفر را خریداری کنید. بافت این شیرینی بسیار غنی است. علاوه بر آن شیره، کره و کوکی افرا را هم تست کنید و بدون یک خوراکی با طعم افرا از کانادا به خانه برنگردید!

۶. زیورآلات
زیورآلات با ملیله دوزی‌های ظریف از اکسسوری‌های چشمگیر کانادا به شمار می‌آیند. این زیورآلات سبک، ظریف و شیک هستند و با سبک مدرن زندگی سازگارند و هدیه‌ای مناسب برای دوستان جوان و به‌روز شما محسوب می‌شوند. همچنین سنگ جید از سنگ‌های پرطرفدار در کانادا است که در زیورآلات و اشیای تزئینی به کار می‌رود و در سوغات‌سراها به فروش می‌رسد. در برخی بازارهای عمومی می‌توانید هنرمندانی را ببینید که مشغول ساخت زیورآلات با سنگ، چوب و استخوان حیوانات هستند و می‌توانید یکی از آن‌ها را که در جلوی چشم شما ساخته‌ می‌شود خریداری کنید.

۷. اینوک شوک
«اینوک‌شوک» (Inukshuk) از تعدادی سنگ ساخته می‌شود که روی یکدیگر قرار می‌گیرند و شبیه به یک انسان در می‌آیند. این نماد برای مشخص کردن راه‌ها و پاسداشت رویدادها در مناطق کوهستانی استفاده می‌شد. همچنین از اینوک‌شوک به عنوان نشان المپیک ۲۰۱۰ ونکوور استفاده کردند. اینوک‌شوک اغلب از چوب، سنگ یا سنگ‌های قیمتی ساخته می‌شود.

خیابان تجاری نانجینگ چین

خیابان نانجینگ یک خیابان مشهور و تجاری در چین مدرن است.

بلیط قطار

بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس

«خیابان نانجینگ» (Nanjing) در تمام تاریخ مدرن چین، یکی از مهم‌ترین خیابان‌های تجاری کشور بوده و قطعاً یکی از اولین گزینه‌های فهرست ما برای گردش به شمار می‌رود. در واقع نانجینگ از زمانی که عبور و مرور دریایی در شانگهای اکونومیزه شد، اولین خیابان تجاری آن بود. امروزه می‌توانیم از نقاط برجسته آن به مرکز خرید خیابان «نانجینگ دونگ» (Nanjing Dong) در مرکز شهر اشاره کنیم. اینجا ترکیبی از مغازه‌های مدرن و سنتی را در خود جای داده و بیش از ۶۰۰ مغازه و غرفه از چین قدیم و جدید دارد. می‌توانید اقلامی از غذا گرفته تا لباس، کفش، اسباب بازی و غیره را در آن پیدا کنید. البته باید به وجود سینماها، تئاترها، هتل‌ها، رستوران‌ها و غیره هم اشاره کنیم. خیابان نانجینگ شرقی از مهم‌ترین و محبوب‌ترین قسمت‌های آن بوده و نانجینگ غربی هم به خاطر گلچین بوتیک‌های لوکسش با برندهای برجسته بین‌المللی شهرت یافته است. خرید در اینجا برای هر بازدید کننده‌ای واجب خواهد بود.